Passages 1 2019

Uitgave van De Passerel

THEMA: JONG

PASSAGES

LAURA SCHRIJFT GEDICHTEN HET VERSCHIL KUNNEN MAKEN OP DE KOFFIE BIJ JAN EN SANNE TEAM ED IS ER NIET VOOR MAAR MET DE JONGERE

“WE STAAN NAAST DE OUDERS,

WE DOEN HET ECHT SAMEN”

Na ruim 40 jaar bij De Passerel gewerkt te heb- ben heb ik veel mooie ervaringen opgedaan in verschillende functies. In al die jaren vind ik dat de zorgvraag niet wezenlijk veranderd is, wel waren en zijn er veel organisatorische verande- ringen rond de zorg. Deze vragen ook tijd. Na ruim 40 jaar bij De Passerel gewerkt te hebben. LAURA SCHRIJFT GEDICHTEN Voor Laura Steunenberg is het schrijven van h ar dichten erg belangrijk, het is een manier van het verwerken van h ar gevoelens. Laura: “Als ik ergens ben geweest waar ik ve l i drukken heb opgedaan, helpt het schrijven. Ook als er plots ling iets ebeur , b jvoorb eld als iemand ziek is of zelfs overlijdt. En als ik ruzi heb of juist iets leuks heb meegemaakt. Door het schrijven word ik a tijd weer rustig.” Laura (25 jaar) heeft autisme waardoor indrukken vaak enorm ‘binnen komen’. Het schrijven van haar gedichten over wat ze meemaakt helpen haar. Laura: “Ik schrijf vaak met de hand, op papier, dan plak ik een foto of een plaatje bij het gedicht. Ik werk ze ook uit op de computer. Ik heb zelfs een Facebook-pagina bijgehouden met gedichten over autisme, daar ben ik mee gestopt omdat dit juist weer te veel prikkels gaf.” Laura woont in Woonvorm Orden, werkt bij Beekman Werkgroep en bij een zorgboerderij in Wenum-Wiesel waar ze vaak de paarden verzorgt. Daarnaast houdt ze van bewegen; fysiofitness en zwemmen. Ze gaat heel graag op stap met haar vriendinnen, met hartsvriendin Samantha deelt ze al 7 jaar lief en leed. Een van Laura’s dromen is een boek te maken met haar gedichten. Op de achterkant van deze Passages alvast een voorproefje. We zijn heel blij dat Laura haar gedicht: Jij bent anders dan ik met ons wil delen!

Passages nummer 1 2019

4

5

INHOUD IN DEZE UITGAVE

VOORWOORD VAN ONZE BESTUURDER AUKINA DE BRUIN

6 VRIJE TIJDWORDT BENUT DOOR DE LEDEN VAN ONZE CAR

Wat drijft de leden van onze cliëntenadviesraad (CAR)?

2

8 TRANSPARANT, ONDERWEG MET AMBULANT BEGELEIDERS Ondersteuning thuis, bij de peuterspeelzaal, kinderdagverblijf en op school 14

Het thema van deze Passages is JONG. Als organisatie kijken we op verschillende manieren naar dit thema. Naar onze dienstverlening aan jonge cliënten, naar onze jonge medewerkers en naar initiatieven die net gestart en dus jong zijn. Bij jong denk ik zelf, in eerste instantie, aan jongemensen. Uit recent onderzoek van het Cultureel Planbureau on- der jongeren tussen de 12 en 25 jaar blijkt dat het met hun geluksgevoel goed zit. Bijzonder dat de Nederlandse jongeren dit een waardering van 8,4 geven en daarmee één van de meest gelukkige jongeren op deze wereld zijn. Geldt dat ook voor jongeren met een lichte of zwaardere verstandelijke beperking? Deze jongeren hebben het over het algemeen niet gemakkelijk. Zij worden op jonge leef- tijd geconfronteerd met een samenleving die steeds com- plexer wordt, waarin meedoen niet meer vanzelfsprekend is. Waar je vaak op jonge leeftijd al te maken krijgt met veel hulpverleners die in je jonge leven komen en gaan, op school, werk of binnen je gezin. Waar je elke dag nieu- we uitdagingen moet aangaan en de drempels vaak hoger zijn vanwege je beperkingen. Om over die drempels te stappen kun je binnen De Passerel een beroep doen op gemotiveerde, enthousiaste en deskundige medewerkers. Wij zijn er trots op dat wij ook in de zorg aan jonge mensen ons steentje mogen bij- dragen. Om samen met de jongeren en hun netwerk hun geluksgevoel zoveel als mogelijk te vergroten. In deze Passages besteden we ook aandacht aan jonge medewerkers die we graag willen boeien en binden aan onze organisatie. Belangrijk omdat uit onderzoek blijkt dat de verloopintentie onder zorgmedewerkers onder de 35 jaar groot is. Terwijl we juist hen voor de toekomst zo hard nodig hebben. Ook daarin ligt voor ons een uitda- ging die we graag aangaan.

DE GEDICHTEN VAN LAURA Wat het schrijven voor haar betekent 4 VOORWOORD VAN ONZE BESTUURDER AUKINA DE BRUIN OVER HET THEMA JONG

COLOFON De samenleving, dat zijn wij. We leven, wonen, werken, leren van en met elkaar. Een volwaardig lid zijn van onze samenleving, niet iedereen kan dit alleen. Er zijn kinderen, jongeren, volwassenen en ouderen die hier ondersteu- ning bij nodig hebben. Dit doen wij, als zorgprofessionals, iedere dag met veel passie. We bieden vroeghulp voor jonge kinderen, gespecialiseerde opvang voor kinderen, ondersteuning bij wonen binnen woonvormen en ambu- lant, (arbeidsmatige) dagbesteding en ondersteuning bij leren en vrije tijd. Passages is onze tweejaarlijkse uitga- ve. Het gebruik van teksten of afbeeldingen uitsluitend met toestemming van onze bestuurder. Redactie Tekst: Kameleon Communicatie, Ilse Kreuze Tekst en eindredactie: Marjan Bijsterbosch-Postma Secretariële ondersteuning: Marijke van Rijssen Adres Postbus 10180, 7301 GD Apeldoorn Telefoon (055) 368 38 38 E-mail info@de-passerel.nl Website www.de-passerel.nl Aan deze uitgave werkten mee Vormgeving Identifine, Leen van der Zande Fotografie Marleen Sahetapy Fotografie, Peter Lous Fotografie en Team ED

11 KORT NIEUWS 12 VAN HOVENIER NAAR BEGELEIDER 13 ERVAREN CHEF-KOK MAAKT CARRIÈRESWITCH

SAMEN VERDER In gesprek met Jan en Sanne die verliefd werden

15 IN SAMENWERKING Over de drijfveren van Willemijn van TeamEd16 om jongeren van onze Campus Jong Volwassenen te begeleiden

Drukwerk Druktwello Verspreiding De Passerel

Passages nummer 1 2019

Passages nummer 1 2019

6

7

HET VERSCHIL KUNNEN MAKEN

Stel, je woont binnen een van onze woonvormen of je krijgt ambulante begeleiding en je bent kritisch. Je wilt graag meedenken en meepraten over de begeleiding die je krijgt en hoe wij als zorgverlener de dingen organise- ren. Dan kan het maar zo zijn dat je lid bent van onze cliëntenadviesraad (CAR) van waaruit je onze centrale cliëntenraad adviseert. Deze jonge raad bestaat sinds de zomer van 2018. Wat drijft Angela, Thijs, Sacha, Rutger, Dorinde, Vincent en Samantha om in hun vrije tijd bijna maandelijks te verga­ deren, op locatiebezoek te gaan en studiedagen te volgen? STEM VOOR MEDE-CLIËNTEN We stelden ze deze vraag na een overleg met onze bestuurder. Een vergadering om persoonlijk kennis met haar te maken. Ook lag er een lijstje met onderwerpen klaar om meteen te bespreken. De leden van de CAR vat- ten graag de zogenaamde koe bij de horens. De behoefte die hierachter zit is bij de meesten dezelfde: wij willen de stem zijn voor onze mede-cliënten die dat, door hun beperking of leeftijd, niet zelf kunnen. Rutger: “We willen graag een bijdrage leveren in het vinden van oplossingen voor knelpunten. Hierin willen we een verschil kunnen

maken.” Want, bevestigt Angela: “Ieder verhaal heeft nou eenmaal twee kanten.”

GEWOGEN BESLISSINGEN Voorzitter Sacha vindt het belangrijk dat er af en toe een rem komt op sommige beslissingen die volgens de CAR niet goed uit kunnen pakken voor de cliënten. Zij vragen dan om meer tijd om gewogen afwegingen te maken. Sacha: “En tot nu toe wordt er naar ons geluisterd.” Samen met Dorinde en coach van de CAR Tineke Hen- driks was zij erbij tijdens onze deelname aan de zorg- banenmarkt in Omnisport op 14 maart: “Ik wil met mijn ervaring graag een gezicht geven aan de bewoners, dan weten toekomstige woonbegeleiders ook wat ze kunnen verwachten.” Dorinde woont zelfstandig en krijgt ambu- lante begeleiding: “De begeleiding vind ik echt nuttig, ik kan mijn ei kwijt als ik problemen heb. Hier heb ik de bezoekers van de zorgbanenmarkt ook over verteld. Ik vind het belangrijk dat ook die veelzijdigheid in begelei- ding gezien wordt.” Wil jij ook met ons meedenken en meepraten? Stel jouw vraag aan de CAR via CLIENTENADVIESRAAD@DE-PASSEREL.NL

Passages nummer 1 2019

Passages nummer 1 2019

8

9

T E A M T R A N S P A R A N T AMBULANTE BEGELEIDING T H U I S , B I J D E P E U T E R S P E E L Z A A L , K I N D E R D A G V E R B L I J F E N O P S C H O O L

O N D E R S T E U N I N G

Carlos is twee jaar als zijn moeder Natasja haar zorgen over hem deelt met het Centrum Jeugd en Gezin. Vervolgens test en observeert het expertisecentrum Entrea Lindenhout Carlos om te kijken wat er met hem aan de hand is. Het centrum bevestigt de diagnose die zijn moeder al vermoedt: autisme. Naast Carlos heeft zijn zus Niké (10) problemen met haar gezondheid. Door een ernstige hartafwijking is zij al vaak geopereerd en er zullen nog verschillende operaties volgen. De opvoeding van de kinderen is voor Natasja en haar partner intensief. Voor Carlos krijgt het gezin sinds drie jaar thuis ondersteuning van Wendy Venema vanuit het team Transparant. Sinds kort ook voor Niké.

goed rekenen, heeft zelf leren schrijven en lezen en spreekt vloeiend Engels. Na het kijken van een Russisch filmpje sprak hij zelfs Russisch. Het is echt een slimmerik”. Toch loopt Carlos meerdere keren vast op school. Hij is perfectionistisch en gewone, dage- lijkse dingen zoals eten, fietsen en buiten spelen zijn soms al lastig voor hem. Wendy ondersteunt Nata- sja in wat Carlos van zijn moeder nodig heeft om zijn omgeving beter te begrijpen. Dit voorkomt boze buien en geeft meer rust in huis.

Carlos is niet het eerste kind van Natasja. Ze heeft nog twee oudere kinderen die op zichzelf wonen. “Daarom wist ik al snel dat Carlos zich anders ontwikkelde dan de eerste twee”, vertelt Natasja. Maar toen hij de diagnose autisme kreeg, dacht ik dat hij nog wel bij zou draaien. Een beetje naïef misschien, want toen ik er meer over ging lezen wist ik dat het zo niet werkte”.

SLIMMERIK Natasja vertelt dat Carlos een hoog IQ heeft: ”Hij kan

Passages nummer 1 2019

Passages nummer 1 2019

10

11

KORT NIEUWS

TEAM TRANSPARANT Wendy werkt samen met haar collega Diana Lacroix bin- nen het team Transparant. Zo’n 20 medewerkers begelei- den gezinnen die ondersteuning nodig hebben. Samen met ouders bekijkt het team waar de vraag ligt. Dat doen ze bij families thuis, op het kinderdagverblijf, de peuter- speelzaal en op school. Ze bespreken de opvoeding met ouders en geven praktisch en bruikbaar advies. Wendy: “We staan naast de ouders, we doen het echt samen met ouders en bespreken wat zij prettig vinden. Ook bij Vroeghulpcentrum Doggersbank is veel expertise in huis. We werken er samen met onze orthopedagoog, logope- dist en fysiotherapeut. En als wij de vinger er niet op kun- nen leggen, dan schakelen we andere samenwerkings- partners in.” TIPS EN ADVIEZEN Diana geeft ondersteuning op peuterspeelzalen, kinder- dagverblijven en op scholen. “We bekijken, met ouders en leidsters of juffen, wat het kind nodig heeft. Welke voorwaarden zijn nodig? Hoe kan een kind zich veilig en vertrouwd voelen? De leidsters en juffen krijgen tips en adviezen. En we werken nauw samen met andere betrok- ken instanties”, legt Diana uit.

NIEUWE WERKPLEK VOOR WERKGROEP TWERK

PASSERWELLNESS GEODE GEOPEND

Begin maart is het hele team van Werkgroep Twerk verhuisd van het tijdelijke onderkomen aan de Eperweg naar een mooie plek op industrieterrein Eekterveld in Vaassen. Er is enorm hard gewerkt door cliënten, begeleiders, de aan­

nemer en schilders omhet pand om te toveren tot een fijne werkplek voor het team van Twerk. Het nieuwe adres van werkgroep Twerk is Radeweg 10C in Vaassen, de ingang ligt aan de achterkant van het gebouw. Het telefoonnummer is: 0578-572567. Benieuwd hoe het geworden? Je bent van harte welkom voor een kop koffie op werkdagen tussen 10.00 en 16.00 uur!

Begin april is een langgekoesterde wens in vervulling gegaan: de opening van een bijzondere snoezelbadkamer, met de naam PasserWellness, in onze woonvorm Geode. In deze badkamer is een prachtige watermuur met in verschillend tempo en in spetterende kleuren bewegende waterbelletjes ge- plaatst. De PasserWellNess is gereali- seerd met de opbrengst van de kunst- veiling van Stichting Vrienden van de Geode waarover u in de vorige Passa- ges heeft kunnen lezen. Alle enthousi- aste deelnemers hebben het mogelijk gemaakt dat onze cliënten er heerlijk kunnen snoezelen en ontspannen in bad kunnen liggen, genietend van de kleuren, muziek en heerlijke geur in deze mooie ruimte vol sfeervolle themadecoraties.

ONDERSTEUNING THUIS Wendy biedt ondersteuning bij gezinnen thuis: “De bege- leiding van een gezin stemmen we af op de behoefte van een gezin of de ouders. De hulpvragen zijn zeer divers en we doen wat nodig is. Naast het meedenken en meepra- ten zijn het soms ook praktische zaken, zoals samen naar de huisarts of formulieren invullen. We werken volgens een ondersteuningsplan met reële doelen. Kleine stapjes vooruit zijn namelijk al grote overwinningen. Ook is er een mogelijkheid om VideoHomeTraining in te zetten. Door videobeelden terug te kijken samen met de ouders kom je vaak tot hele mooie inzichten.” LEESBARE GEBRUIKSAANWIJZING Tijdens een middag bij Carlos en Niké is er aandacht voor zowel de vragen die op dat moment spelen als ook een spelletje doen of knutselen met de kinderen. “Als ik met Carlos bezig ben, kan Natasja er even tussen uit. Bood- schappen doen of naar de apotheek. Hij is een kei in het slangenspel”, lacht Wendy. “Carlos heeft ook geleerd om met zijwieltjes te fietsen en mee te gaan naar de win- kel. Ook samen opruimen of buiten spelen gaat steeds beter. Dat zijn mooie stappen.” Natasja: “We leren zijn ‘gebruiksaanwijzing’ steeds beter lezen.”

ETHISCHE DILEMMA’S? MOREEL BERAAD BIEDT UITKOMST

Hoe bewaak je de autonomie en de veiligheid van cliënten en hun om- geving? Er zijn situaties waarin dat niet eenvoudig is. Waar normen en waarden een belangrijke rol spelen. Gelukkig kunnen onze medewerkers hun ethische dilemma’s voorleggen aan de Commissie Ethiek. Met een moreel beraad bekijkt de commissie de situatie van verschillende kanten.

Vervolgens beslissen de teams zelf hoe ze verder gaan met het dilemma. Vindt u het, net als wij, waardevol om mee te praten tijdens een moreel be- raad? We werken graag samen met betrokken ouders en verwanten. Meld u aan bij Petra Flanderijn via telefoonnummer 055-3683838 of petra.flanderijn@de-passerel.nl. Petra vertelt u er graag meer over. ZORGBANENMARKT IN OMNISPORT Op donderdag 14 maart organiseer- den wij in Omnisport vanuit onze samenwerking binnen Zorgplatform Apeldoorn de zorgbanenmarkt: ‘Apeldoorn zorgt voor welzijn’ . De beurs viel samen met het gratis toegankelijke internationale sporte- venement: WK Para-cycling. Wij pre- senteerden ons met zorgverleners uit de regio, het landelijk contactpunt Ontdek de Zorg (bekend van de cam- pagne Ik Zorg) en de Werkgevers­ vereniging Zorg en Welzijn. Door bun- deling op één plek hadden de ruim 600 bezoekers een totaaloverzicht van de mogelijkheden in Apeldoorn.

We hebben die dag veel zinvolle ge- sprekken gevoerd met geïnteresseer- den en werkzoekenden. Daarnaast hebben we onze dienstverlening zichtbaar gemaakt zodat potentiele cliënten, ouders, familie en verwij- zers ook weten wat we bieden. Lees meer over deze beurs en alle deelne- mers via onze gezamenlijke website: www.apeldoornzorgtvoorwelzijn.nl/

Passages nummer 1 2019

Passages nummer 1 2019

12

13

De eerste kennismaking met De Nieuwe Loine in Wilp, een van onze locaties voor wonen en dagbesteding in de regio Voorst, kwam voor Bas Swennenhuis in de zomer van 2017. Bas was hovenier, bekend met de tuinen van veel van onze locaties die hij onderhield: “Ik werd altijd hartelijk begroet en kreeg regelmatig een kop koffie aan- geboden, erg leuk!” Zo ook in Wilp waar Bas een aantal weken werkte aan een geheel nieuwe voortuin bij het

hoofdgebouw, de oorspronkelijke boerderij. Terwijl Bas in de aarde wroette, kwamen cliënten hem helpen. Het contact verliep erg prettig. Deze vanzelfsprekende inter- actie viel meteen op bij leden van het team. Bas kreeg na verloop van tijd de vraag of hij hen wilde versterken aangezien er een vacature was ontstaan. Hij zou een aan- winst zijn met zijn intuïtieve en rustige manier van contact maken. Voor beide partijen bleek dit een juiste keuze!

VAN HOVENIER NAAR BEGELEIDER

Koken doet hij bijna niet meer, behalve op zaterdag. Of dat niet vreemd is voor een ervaren chef-kok? Jan-Steven Orbons vindt zelf van niet. Een ‘superswitch’ noemt hij de keuze voor een baan bij De Passerel zelfs. Vol enthou- siasme vertelt hij over zijn carrièreswitch van een goed lopend horecabedrijf naar de zorg. In de brasserie van Het Oude Kantongerecht aan de Stationsstraat in Apeldoorn zwaait hij nu ruim een jaar de scepter over de keuken. En nee, hij mist het koken en de hectiek van een druk

restaurant beslist niet: “Om eerlijk te zijn was ik na 20 jaar wel een beetje klaar met mijn horecaleven”, licht Jan zijn keuze toe. “Ik heb een jong gezin en was door mijn werk bijna geen avond thuis. Ik maakte lange dagen en bovendien kende ik de commerciële kant van de horeca inmiddels; ik wilde iets met meer betekenis doen. Mijn vrouw wees mij op de vacature van kok bij Het Oude Kantongerecht. Ik was direct enthousiast. Vanuit mijn koksvak kan ik nu wat betekenen als begeleider.”

ERVAREN CHEF-KOK MAAKT CARRIÈRESWITCH

STRUCTUUR EN VOORSPELBAARHEID Bas: “Ik ben nog jong, 29 jaar, en heb al zo’n 10 jaar hovenierswerk gedaan. Ik wilde wat nieuws. De zorg was niet het eerste waar ik aan dacht maar dat is het toch ge- worden. En het klopt voor mij.” Ook Bas is een vakman die werkt vanuit zijn hart: “Ik volg op dit moment de Beroeps Begeleidende Leerweg Maatschappelijke Zorg. Vanzelf- sprekend heb ik bij De Nieuwe Loine juist in de dagelijkse praktijk erg veel geleerd. Wij zijn gericht op onze cliënten en het gedrag dat ze laten zien. Ik vraag me altijd af hoe ik ze het beste kan begeleiden. Wij bieden een woon- en werkplek met intensieve begeleiding. Dit vraagt alertheid. Hoe hoog de cliënten in hun spanning zitten is iets waar we constant oog voor hebben. Wij kennen ze goed en zien

OMDENKEN “Iedere dag is hier anders”, vervolgt Jan-Steven bevlogen. “Uiteraard moest ik in het begin wel even omdenken. Het gaat er namelijk niet om, om zoveel mogelijk winst te ma- ken. Inkoop en verkoop staan niet voorop. Bij ons is het belangrijk dat cliënten een fijne en zinvolle dag hebben. Het is mijn taak om ze hierin zo goed mogelijk te begelei- den. En fouten maken mag; het is een beschermde werk- plek. Heel anders dan bij een commercieel restaurant, maar ik heb het hier enorm naar mijn zin.” GOEDE ARBEIDSVOORWAARDEN Dat Jan-Steven zo enthousiast is over zijn werk maakt hem een boegbeeld voor andere zij-instromers. Zo deelde

“VANUIT MIJN KOKSVAK KAN IK NU WAT BETEKENEN ALS BEGELEIDER.”

dat snel. Hier zijn we ook als team in getraind. Er ligt een duidelijke basis van wie, wanneer, welke taken heeft. We werken aan de hand van de Triple C-methodiek die uitgaat van zoveel mogelijk het gewone leven voor onze cliënten dat wij als begeleiders ondersteunen. Er is orde, structuur en voorspelbaarheid. Belangrijke elementen voor de goe- de sfeer die we hier met elkaar hebben.”

hij samen met Tamara, een van de cliënten van Het Oude Kantongerecht, tijdens de zorgbanenmarkt in Omnisport oreo-brownies uit. Een mooie aanleiding tot vele boei- ende gesprekken met belangstellenden. “Ik hoop dat ik meer mensen uit een andere beroepsgroep warm kan maken voor een baan bij De Passerel”, vertelt Jan-Steven. We hebben een prima CAO en volop mogelijkheden om jezelf te ontwikkelen via opleidingen.” De kers op de taart voor Jan-Steven? De waardering van onze cliënten: aandacht voor elkaar, het vieren van successen, of een bedankje aan het eind van een fijne werkdag.

“DE ZORGWAS NIET HET EERSTE WAAR IK AAN DACHT MAAR HET KLOPT VOOR MIJ!”

Passages nummer 1 2019

Passages nummer 1 2019

14

15

OP DE KOFFIE BIJ JAN EN SANNE

Twee jaar geleden sloeg de vonk tussen Sanne en Jan over op het werk. Jan vertelt: “Wij hebben elkaar ontmoet bij Mode & Co, waar we toen allebei werkten. Ik ben op Sanne gevallen omdat ze een rustig, verlegen meisje is.” Sanne vult Jan lachend aan: ”Je hebt ongeveer een jaar om mij heen gelopen voordat je mij liet weten dat je mij leuk vond. Op 24 maart 2017 raakten we met elkaar aan de praat op het dakterras. Sinds die tijd zijn we samen”. Het gelukkige koppel heeft ook trouwplannen: 25 maart 2020 is de grote dag. EEN MIX VAN ANTIEK EN IKEA Sanne woonde hiervoor met begeleiding in een apparte- ment in Woonvorm Orden. Ze hebben beiden best stress gehad van de verhuizing vertellen ze. Begeleiders Paula Sangers, Sander Jonker en Jannet Kok van De Passerel begeleiden het jonge stel in hun weg naar zelfstandig samenwonen. Met hun hulp maakten Jan en Sanne een tijdlijn, zodat ze alles goed konden plannen. Met hulp van vrienden, familie en een gehuurde bus verhuisden ze alle spullen naar hun nieuwe onderkomen. “Onze inrichting is echt een combinatie van twee stijlen. Zo houd ik bijvoor- beeld van antieke spullen. Sanne is gek op meubels en kussentjes van Ikea. Tja, je moet geven en nemen he?”, verzucht Jan met een knipoog. GROTE STAPPEN GEMAAKT Jannet vertelt dat Sanne grote stappen heeft gemaakt in haar ontwikkeling om zelfstandig te wonen. “In Orden was een van de begeleiders altijd binnen handbereik. Nu regelt en beslist ze veel dingen zelf. Boodschappen doen Jan en Sanne meestal samen. En omdat Sanne nog een beetje moet wennen aan het nieuwe gasfornuis, zorgt Jan meestal voor het avondeten. Het omgaan met geld gaat Sanne ook steeds beter af. In overleg met Jan en Sanne bekijken we hoeveel uur per week begeleiding straks nodig is”. HAPPY DE PEPPIE Jan woonde in een klein appartement en kreeg ambulante begeleiding van De Passerel. Ook hij is gegroeid de afge- lopen periode. “Dat komt omdat ze beiden bereid zijn om het gesprek met elkaar aan te gaan”, weet Jannet. Jan ver- telt dat de verhuizing best pittig was. Er moest veel gere- geld worden en af en toe botste het tussen hem en Sanne door alle stress van de verhuizing. “Dat komt omdat ik het soms moeilijk vind om Sanne te begrijpen. Maar ik hou van haar en we leren om te praten in plaats van zaken op te kroppen. We zijn hartstikke happy met elkaar en met onze fijne huis”, besluit Jan.

TEAM ED IS ER NIET VOOR MAAR MET DE JONGERE

TeamED bestaat uit 18 ervaringsdeskundigen. Allemaal hebben ze een ruime persoonlijke ervaring binnen de (jeugd)hulpverlening. Na een gedegen eigen herstel­ periode, zetten ze deze ervaring en ervaringskennis in om jongeren en jong volwassenen te ondersteunen die in dezelfde situatie zitten als zij destijds. Zij doen dit via de ‘ED methodiek’. Zij werken, op vrijwillige basis, op de manier zoals zij destijds graag zelf ondersteund hadden willen worden. Ze ondersteunen de jongere op maat en gaan altijd uit van wat er nodig is op dat moment. Willemijn Leenheer is ED en maakt deel uit van dit hechte team: “Ik begeleid nu vijf jongeren en spreek ze bijna wekelijks. Een van hen woont op de Campus Jong Volwassenen van De Passerel. Soms spelen er dingen en heb ik vooraf een plan maar vaak dient de vraag zich aan tijdens het gesprek. Ik ben geen hulpverlener en rappor- teer dus ook niet. Ik noem mezelf een bruggenbouwer, ik ben 24 jaar en spreek zowel de taal van de jongere als de taal van hulpverleners en instanties. Dit laatste door wat ik zelf in mijn tienerjaren heb meegemaakt. Ik begrijp de jongere en ben ook bijna 24/7 bereikbaar, we voelen elkaar aan en ik snap waar de behoefte ligt.” De hulpvra- gen zijn divers: relatieproblemen, wel of niet terug naar school, het herstel van contact met ouders, verslaving of mishandeling. De overgang in wet- en regelgeving als de jongeren 18 jaar zijn geworden heeft ook veel con- sequenties. Willemijn: “Ik zeg niet snel ‘nee’ als ik een vraag krijg. Voordeel is ook dat ons team heel hecht is, we vergaderen regelmatig en kunnen alles met elkaar bespreken. Ook tussendoor hebben we veel contact.” DE KLIK Wanneer is er een goede koppeling tussen een jongere en een ED? Volgens coördinator Denise de Jonge gaat het om de klik: “Dat is echt het allerbelangrijkste. De jongere

De woonkamer is gezellig ingericht, de gordijnen hangen en de meeste verhuisdozen zijn uitgepakt. Niets wijst er op dat de nieuwe bewoners heel recent hun intrek namen in de knusse tussenwoning in Apeldoorn Zuid. En toch wonen Sanne (29) en Jan (41) er nog maar twee weken. Niet gek gedaan, zeker wanneer je bedenkt

dat ze van twee huishoudens naar één huishouden zijn gegaan en dat Sanne voor het eerst echt zelfstandig woont.

geeft het tempo aan waarin het vertrouwen kan groeien. Die eerste klik is vaak het begin van een langdurig con- tact.“ Team ED werkt vrijwillig en zonder indicatie. De leden zijn een extra aanspreekpunt. Het doel is samen- werken, ook met begeleiders, voogden, ouders en fami- lie. Maar altijd in gesprek samen met de jongere. Denise: “We zijn geen verlengstuk van de hulpverlening, maar ED en de jongere bouwen een band op van waaruit ze samenhunwegvinden,ophuneigenmanier.Deteamleden hebben een enorme drive om er voor de jongeren te zijn.” Willemijn vult aan: “Ik heb zelf veel alleen moeten doen om de juiste hulp te vinden, dat was een zoektocht van jaren waarin ik me vaak eenzaam heb gevoeld. Dit heb ik om kunnen zetten in de wil om er voor de jongeren te zijn.” DENKTANK De behoefte aan inzet van de teamleden wordt ook maan- delijks besproken in de zogenaamde Denktank. Hierin zijn verschillende zorgorganisaties, Jeugdbescherming Gelderland en beleidsambtenaren van de gemeenten Apeldoorn, Epe en Lochem vertegenwoordigd. Lees meer over dit bijzondere team op hun website: www.teamed16.nl. Team ED is ook actief op Facebook.

Passages nummer 1 2019

Passages nummer 1 2019

JIJ BENT ANDERS DAN IK

IK BEN ANDERS ANDERS DAN JIJ

MIJN HOOFD BLIJFT DENKEN HAD IK MAAR EEN STOPKNOP SOMS ZO VEEL CHAOS IN MIJN HOOFD DAT IK BLIJF DENKEN EN DOEN SOMS ZO ERG DRUK

DAT IK FLAUW VAL VAN DE DRUKTE PRAAT OF SCHRIJF HIER DAN OVER LAAT MIJN GEDACHTEN VERDOVEN SCHRIJF DAN MAAR WEER EEN MOOI GEDICHT WAAR IK AL MIJN GEDACHTEN IN ACHTERLAAT MIJN HOOFD GAAT GEWOON MAAR WEER DOOR WORDT ECHT MOE HIER VAN SLAPELOZE NACHTEN MAAR WEER MIJN HOOFD DOET ZEER TWEE HANDEN LIGGEN OP MIJ DRUKKE HOOFD JE ZEGT TEGEN MIJ VERTEL NU ALLES WAT JE DENKT MAAK JE HOOFD LEEG

EN DENK AAN LEUKE DINGEN JE GAAT TOCH VEEL VERZINNEN MAAK MIJ RUSTIG

Laura Steunenberg

Postbus 10180, 7301 GD Apeldoorn (055) 368 38 38

www.de-passerel.nl