Roeipraet 4-SEPT-2014

R O E I

P R A E T

S E P T E M B E R

2 0 1 4

Verkoeling zoeken op veilig boord (of juist niet…) Het is zondag en het is bloedheet. Of ik meega, even roeien. Hmmm, ik heb dienst, dus kan niet ongegeneerd naar paaltje 60 op en neer peddelen. En eerlijk gezegd: met deze temperaturen is het ook niet echt een aanlokkelijk idee. Je kunt je eigenlijk beter ín dan óp het water bevinden. Aha! Het idee voor een nuttige, aangename en ook sportieve bezigheid is geboren. Wanneer is het de laatste keer geweest dat ik ben omgeslagen met de skiff? Lang geleden. In een stevig opzetje greep een boosaardige waterlelie mijn stuurboord blad en voordat ik “krijg nou wat” goed en wel had uitgeroepen lag ik al in de plomp. Ik zat bijna even snel weer in de boot als dat ik eruit was gevlogen. Die snelle terugkeer was geen toeval. Toen ik leerde skiffen bij mijn studenten roeivereniging heb ik vaak evenwichts- en stabiliteitstrucjes gedaan. Daarbij was een regelmatige tewaterlating onvermijdelijk, dus automatisch leer je ook weer fluks in de boot terug te kruipen. Het is erg fijn te weten dat je in koudere omstandigheden, wanneer onderkoeling op de loer ligt, snel weer instapt. Wat dus te doen met tropische temperaturen? Da’s een uitgelezen kans om weer eens op je gemakje te oefenen en je legt één van de skiffjes die hiervoor in aanmerking komen in het water! Molentje, vliegtuigje; dat voelt allemaal solide, maar dat mag ook wel als ervaren skiffeur. Dan maar eens kijken hoe het ook alweer was om te gaan staan in de boot. Even wennen, maar het gaat goed. Lekker veilig boord houden. Nu handen los en dan van het ene op het andere boord wiebelen. Ja hoor, ik kan het nog. In het begin een beetje bibberend, maar dan steeds stabieler. Mooi! Dan is het tijd om de bladen “binnenste buiten” te keren. Je haalt een riem naar binnen en gooit hem dan om, zodat je uiteindelijk met je blad in je hand zit en de handle in het water. Ook hier is het sleutelwoord weer “veilig boord”. Het is verbazingwekkend hoeveel stabiliteit het geeft met alleen de handle van de riem op het water, zelfs om veilig boord mee te houden. Nou, het zweet staat inmiddels op mijn voorhoofd en nog geen water van dichtbij gezien, dus het wordt tijd om over te gaan op de lastigste oefening; het wisselen van de riemen. Je maakt de dol aan stuurboordzijde open (of vice versa), pakt de riem en brengt deze naar de andere kant. Nu zit je met twee riemen aan één kant en met niks aan de andere. Dan maak je je bakboord riem los en brengt deze naar stuurboord. Dit is het meest onstabiele moment van de oefening. Plons! Hèhè, eindelijk verkoeling! Riemen weer in de dollen, de boot in en opnieuw beginnen. De kunst is om zonder al teveel over te hellen je riem aan stuurboord weer in de dol te krijgen. Als die eenmaal zit kun je makkelijk veilig boord (daar is ie weer!) houden om de riem aan bakboordzijde terug in de dol te doen. Aangezien dit niet alleen de lastigste, maar vooral ook de meest verkoelende oefening blijkt te zijn herhaal ik hem meermalen. Soms met succes, soms ook niet. Gek genoeg lijkt

38