Roeipraet 3-2019

R O E I

P R A E T

J U N I

2 0 1 9

termijn niet al teveel te verwachten wat zeer goed te begrijpen is met 800 omgewaaide bomen. Wat nu te doen, diverse leden gaven aan wel in actie te willen komen. Heleen waarschuwde ons voor het gevaar van zagen in bomen die onder spanning liggen. Wanda wist haar eigen (bijzonder

leuke) hovenier te strikken om ons professioneel bij te staan en mobiliseerde een grote groep om te helpen. Met bootjes, zagen, auto’s en touwen is door een groep van echte mannen en zeer stoere vrouwen een groot deel van het leed verwijderd. Heel zwaar werk maar ook met heel veel lol! Vies, viezer viest, de zwarte hand van Tom die even bij mij achterop ging stond op mijn flank. Maandag heeft een select gezelschap met behulp van de trekker (mijn Noord-Groningse hart gaat sneller slaan) van Klaas de laatste resten verwijderd. Nog steeds is het opletten geblazen als je gaat roeien, er liggen veel losse takken maar er valt prima te roeien.

Bijzonder vind ik het zicht dat Heleen en Klaas hebben op hoe de gemeente denkt en doet. Heleen noemde het al eerder genoemde gevaar en heeft keurig aan de gemeente gemeld wat we gingen doen. Klaas gaf aan dat we het hout vooral niet naar

de bodem moesten laten zakken. En wat kregen we per e-mail van de gemeente na het weekend? ‘Het is gevaarlijk om in bomen onder spanning te zagen’ en ‘Ligt het hout op de bodem?’ Dat konden we allemaal keurig pareren. Stiekem denk ik dat de gemeente trots is op zoveel zelfredzaamheid. Ik ben het in ieder geval wel! Elien (zie volgende pagina’s voor foto-impressie)

7