14ZW3OAFB2

Jeroen wipt op zijn stoel en kijkt naar zijn blad. Dan kijkt hij de hele klas door. Hij kucht eens, maar er komt uit de klas geen reactie. Dan roept hij: “WOW, ik wist niet dat dit zo makkelijk was” en krabbelt wat op zijn blad. Andere kinderen kijken naar Jeroen. Sommige kinderen zuchten en fluisteren tegen elkaar. Maaike en Janneke overleggen even met elkaar. Ze bekijken de resultaten van Jeroen bij rekenen met de methodege- bonden toetsen. Daarnaast bespreken ze het gedrag van Jeroen. “Als jij nu een klein groepje met daarin Jeroen begeleidt, dan zal hij door de extra aandacht wel rustiger worden,“ zegt Maaike tegen Janneke. Janneke roept een paar namen en gaat met het groepje aan de instructietafel zitten. Janneke gaat bij Jeroen zitten. Samen maken ze de sommen en het valt Janneke op dat Jeroen door de aandacht rustiger wordt. Hij wiebelt niet meer op zijn stoel en is geconcentreerd aan het werk. Naderhand bespreekt ze haar observaties met Maaike. Jelle is als onderwijsassistent begonnen bij het ROC. Een belangrijk deel van zijn werk is toezicht houden en begeleiden van leerlingen in het OLC (Open Leer Centrum). Elke dag begeleidt Jelle minimaal twee groepjes die in het OLC zelfstandig aan het werk zijn met Nederlands. Hij heeft dit afgesproken met Ed, de collega die hem inwerkt. Ed doceert Nederlands aan klas MVOO41A. Deze leerlingen gaan in het onderwijs werken en moeten dus correct Nederlands kunnen schrijven. Vooral werkwoordspelling geeft problemen in deze klas. Bij de nulmeting kwamen 6 leerlingen ver onder het gewenste startniveau uit. Samen met Ed en de leerlingen bekijkt Jelle de behaalde resultaten en de gemaakte fouten. Zo brengen ze de hiaten in werkwoordspelling in kaart. Daarna spreken Ed en Jelle af dat Jelle dit groepje van zes leerlingen gaat begeleiden bij werkwoord- spelling. Ze gaan beginnen bij het begin: de persoonsvorm en het onderwerp in de tegenwoordige tijd. Na zes weken extra hulp bespreken Ed en Jelle de resultaten. De leerlingen hebben de werkwoordspelling nu beter onder de knie en deze wordt uitgebreid met de verleden tijd. Na weer een paar keer extra hulp krijgen de leerlingen een voortgangstoets voor werkwoordsspelling. Alle zes de leerlingen scoren nu aanzienlijk beter op de toets. Ze scoren net een voldoende. “Wat goed van de leerlingen dat ze het nu wel kunnen en geen hulp meer nodig hebben,” zegt Jelle tegen Ed. “Natuurlijk is dat knap van die leerlingen, maar zonder jou hadden ze dit nooit geleerd! Zo zie je maar dat je door goed te signaleren en adequaat hulp te bieden veel kunt bereiken!” zegt Ed. Voorbeeld v(mbo):

32

Zorg & Welzijn serie 2014