Proefschrift Kerklaan

Samenvatting

Hoofdstuk 3 Om de energiebehoefte van kritisch zieke kinderen te bepalen heeft het meten van het rust energieverbruik (REE) middels indirecte calorimetrie de voorkeur. Helaas is deze methode slechts beperkt beschikbaar en wordt de energiebehoefte in veel PICUs berekend met behulp van formules. De meest gebruikte formules zijn echter afgeleid van metingen bij gezonde kinderen, en zijn minder betrouwbaar in gebruik bij kritisch zieke kinderen. Een alternatieve mogelijkheid om de energiebehoefte te bepalen is om REE te berekenen op basis van de koolstofdioxideproductie per minuut (VCO 2 ), een waarde die direct kan worden afgelezen van de beademingsmachine. Wij hebben deze methode getest bij 41 kinderen die aan de beademing lagen. De methode was veilig en praktisch goed uit te voeren. Bij kinderen met een gewicht vanaf 15 kg kwamen de uitslagen van deze methode goed overeen met die van indirecte calorimetrie. De methode bleek ook betrouwbaarder in het bepalen van de energiebehoefte dan het gebruik van de standaardformules. Helaas was de methode bij kinderen met een gewicht onder de 15 kg onvoldoende betrouwbaar, waarschijnlijk doordat de meting niet precies genoeg was voor de kleinere luchtwegen en hogere ademsnelheid in deze groep. Het gebruik van de beademingsmachine is een veelbelovende methode om REE te bepalen bij kritisch zieke kinderen vanaf 15 kg die zijn opgenomen op PICUs die niet beschikken over indirecte calorimetrie en nu nog afhankelijk zijn van het gebruik van formules. Hoofdstuk 4 Kritisch zieke kinderenworden regelmatig calorisch overvoed, doordat zemeer energie binnen krijgen dan ze verbruiken. Calorische overvoeding op de intensive carewordt geassocieerdmet leverfalen, langere beademingsduur, en een grotere kans op overlijden en op infecties, maar een eenduidige definitie van overvoeding ontbreekt. Wij hebben de verschillende definities van calorische overvoeding, gebaseerd op metingen met indirecte calorimetrie, vergeleken bij 78 kinderen met mechanische beademing. Het aantal kinderen dat geïdentificeerd werd als overvoed varieerde, afhankelijk van de gebruikte definitie, van 23% tot 50%. Sommige kinderen kregen minder calorieën dan de minimale hoeveelheid die nodig lijkt te zijn om eiwitafbraak te kunnen compenseren, maar werden wel geïdentificeerd als overvoed. Huidige definities van calorische overvoeding zijn dus ontoereikend. De energiebehoefte is logischerwijs afhankelijk van de leeftijd en de voedingsstatus van het kind. Ook de fase van kritieke ziekte heeft invloed op de energiebehoefte. Met deze factoren wordt geen rekening gehouden in de huidige definities van calorische overvoeding, waardoor deze definities niet consequent toegepast kunnen worden in de gehele populatie van kritisch zieke kinderen. Om de nadelige effecten van calorische overvoeding te voorkomen is een nieuwe definitie nodig die leeftijds-, voedingsstatus- en fase-afhankelijk is.

9

185