Hans Siepel, Frank Regtvoort, Gerald Morssinkhof en Floor de Ruiter - Congruente overheidscommunicatie

Verantwoording We beschouwen overheidscommunicatie als een zelfstandig vakgebied waarvoor specifieke deskundigheid nodig is. Als werkgever mag de over- heid van een communicatieprofessional verwachten dat deze over de be- nodigde vakkennis, professionele vaardigheden en over de gewenste be- roepshoudingbeschikt om (onderdelenvan) het communicatiewerkproces professioneel te kunnen verzorgen. Die kennis, vaardigheden en houding kunnendoor studie, ervaringen contactenmet vakgenotenwordenverkre- genenverdiept. Dit boek is eerst en vooral geschreven voor (aankomende) communicatie- professionalsdieoverheidscommunicatiealshunvak (willen)beschouwen, endievanuit hundeskundigheidde samenlevingwillendienen. Dit boek is ook geschreven voor bestuurders en ambtenaren. Niet om ze om te scho- len tot communicatieprofessional, tenzij zevanvakwillenveranderen.Wel om hen bewust temaken vanwat zij van hun communicatieprofessionals mogen enkunnenverwachten, enookomhen tedoenbeseffendat eenbe- stuurder of ambtenaar in voorkomende situaties een communicatiemiddel is in een communicatieaanpak voor een (beleids)maatregel. Dat laatste zal voor bestuurders en ambtenarenwellicht evenwennen zijn voor zover zij ‘communicatie’ beschouwen als eenmiddel omhun eigenbelangen te die- nen. Indit boek begevenwe ons zoals gezegd ‘buitende gebaandewegen’ door de oriëntatie van de overheidscommunicatie 180 graden te draaien: van voorzien indecommunicatiebehoeftenvandeoverheidnaarvoorzien inde communicatiebehoeftenvande samenleving. Bovendien stappenweaf van het idee dat communicatieprofessionals wel een ‘inspanningsverplichting’ hebben,maar geen ‘resultaatverplichting’. Indit boek introducerenwe een werkproces dat,mits doordacht uitgevoerd, zorgt voor voorspelbare resul- taten van de communicatieaanpak. Dit werkproces is gebaseerd op lessen diewe door de jaren heen hebben geleerd, ondermeer op het gebied van ‘crisiscommunicatie’ en ‘sprekenopemotioneel beladenmomenten’. In dit boek gevenwe ons rekenschap van de status van overheidscommu- nicatie. Het betreft een zelfstandigvakgebiedvoor speciaal daartoegeëqui- peerdecommunicatieprofessionals.Wegaannietmee inhet voorstel onder de term ‘overheidscommunicatie’ ook alle communicatie door niet-profes- sionals(bestuurdersenambtenaren) te latenvallen.Gesprekkendieeenbe- windspersoonvoert tijdenseenwerkbezoekzijnweliswaar ‘communicatie’, maar geen overheidscommunicatie. Zeworden dus in dit boek niet als zo- danigbehandeld.Hetwerkterreinvandeoverheidscommunicatiezoudaar- meezobreedwordendat jeeralleen inalgemene termennog ietsoverkunt zeggen. Dit doet niets af aandenoodzaakombinnendeoverheid aandacht tebesteden aanhet ‘communicatievermaken vanorganisatie enbeleid’ en het ‘communicatief handelen’ vanbestuurdersenbeleidsambtenaren.

17