Roeipraet 5-2018

R O E I

P R A E T

O K T O B E R

2 0 1 8

en, zoals men zegt, de rest is geschiedenis. In Amsterdam aan een LTS het vak van leraar “geleerd” en via Almere, Eindhoven en uiteindelijk in Veldhoven voor de klas gestaan als docent natuurkunde en wiskunde. Mijn laatste jaren ben ik doorgegroeid naar het management en heb daar ook mooie jaren aan mogen beleven. Onderwijs was en is, naast mijn gezin, mijn lust en mijn leven. Het is heel inspirerend om jongeren in hun zoektocht naar verbinding met de volwassen wereld/maatschappij te mogen onderwijzen en begeleiden.

Onze jongste zoon leeft en werkt in Amerika, in de omgeving van Detroit, en met name dit gegeven heeft ons besmet met het reisvirus en hebben we het plan opgevat om elk jaar én op bezoek te gaan én dit mooie land verder te ontdekken. Dit heeft ons al twee prachtige reizen opgeleverd en, zolang het voor ons mogelijk is, willen we hiermee doorgaan. Gecombineerd met mijn vele andere hobby’s is het wel zo dat ik in maart aanstaande het jeugdcommissariaat ga overdragen om zo ruimte te geven aan deze nieuwe ontwikkelingen. Je leeft per slot van rekening maar één keer. Wat zijn volgens jou de belangrijkste ontwikkelingen van het jeugdroeien bij Beatrix?

Ik ben nu zo’n drie jaar in functie als jeugdcommissaris en daarin ontmoet je veel mensen die erg betrokken zijn bij het realiseren van een goedlopende jeugdafdeling. Ik heb toen veel tijd gestoken in het oriënteren op het jeugdroeien bij Beatrix. Daarbij waren voor mij Tom Vollebergh en Floris Lievens heel belangrijke gesprekspartners. Samen hebben we verschillende sessies

14