سلطان حبشی
ﯾﺎ اﻟﮭﯽ » ﺗﻌﻠﻢ ان ﻣﻦ اول ﯾﻮم اﻟﺬی ﻗﺪ ﺧﻠﻘﺘﻨﯽ ﻣﻦ ﻣﺎء ﻣﺤﺒّﺘﮏ اﻟﯽ ان ﻗﻀﯽ ﻣﻦ ﻋﻤﺮی ﺧﻤﺲ و ﻋﺸﺮ ﺳﻨﺔ ﻟﻘﺪ ﮐﻨﺖ ﻓﯽ ارض اﻟﺘﯽ ﻗﺪ ﺷﮭﺪت ﻋﻠﯽ ﺧﻠ ﻘﯽ ﻋﻠﯿﮭﺎ ﺛﻢّ ﻗﺪ اﺻﻌﺪﺗﻨﯽ ﻋﻠﯽ ﺟﺰﯾﺮة اﻟﺒﺤﺮ ھﻨﺎ ﻟﮏ اﺗﺠﺮت... اﻟﯽ ان ﻗﻀﯽ ﺧﻤﺴﮫ ھﻨﺎ ﻟﮏ ﻗﺪ ﺻﻌﺪت اﻟﯽ ارض اﻟﻤﻘﺪﺳﮫ و ﻗﺪ ﻗﻀﯽ ﻋ ﺣﻮﻻً ھﻨﺎ ﻟﮏ ﺛﻢّ ﻗﺪ رﺟﻌﺖ اﻟﯽ ارض اﻟﺘﯽ ﻗﺪ ﺷﮭﺪت ﺧﻠﻘﯽ ﻋﻠﯿﮭﺎ... ﺛﻢّ ﻗﺪ ﺻﻌﺪت اﻟﯽ ﺑﯿﺘﮏ اﻟﺤﺮام ﻓﯽ ﺣﻮل اﻟﺨﺎﻣﺲ ﺑﻌﺪ اﻟﻌﺸ ﺮ اﻟﺜﺎﻧﯽ و ﻗﺪ ﻗﻀﯽ ﻋﻨﯽ ﺣﻮﻻً ھﻨﺎ ﺛﻢّ رﺟﻌﺖ اﻟﯽ ا رض اﻻوﻟﯽ... ﻓﺠﺮﺟﺖ ﺑﺎذﻧﮏ ﻣﻦ ھﻨﺎ ﻟﮏ و ﻗﺪ ﻗﻀﯽ ﻋﻨﯽ ﻧﺼﻒ ﺣﻮل ﻋﻠﯽ ا رض اﻟﺼﺎد ﺛﻢّ ﺳﺒﻌﺔ ﺷﮭﺮ ﻋﻠﯽ ﺟﺒﻞ اﻻول... ﺛﻢ ھﺬا ﺳﻨﺔ اﻟﺜﻼﺛﯿﻦ ﺣﯿﺚ ﻟﺘﺸﮭﺪن ﻋﻠﯽّ ﻋﻠﯽ ذﻟﮏ اﻟﺠﺒﻞ اﻟﺸﺪﯾﺪ و ﻗﺪ ﻗﻀﯽ ﺣﻮﻻً ﯾﺎ اﻟﮭﯽ ﻻﮐﻮﻧﻦ ﻋﻠﯿﮭﺎ «. ) ﻣﻨﺘﺨﺒﺎت ، ص ۱۲۹ - ۱۲۸ ( در ﺑﯿﺎن ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻓﺮﻣﺎﯾﻨ ﺪ ﮐﮫ از اوّل ﺧﻠﻘﺖ اﯾﺸﺎن ﺗﺎ ۱۵ ﺳﺎﻟﮕﯽ در ﺷﯿﺮاز اﻧﺪ ﺑﻮده آﻧﮕﺎه ﺑﮫ اﻧﺪ آﻧﮕﺎه در ۲۵ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺑﮫ ط ﺮف ﻣﮑّﮫ ﻋﺰﯾﻤﺖ ﮐﺮدﻧﺪ و ﯾﮏ ﺳﺎل در ﺳﻔﺮ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﮫ آﻧﮕﺎه ﺑﮫ ﺷﯿﺮاز ﺑﺎز ﻣﯽ ﮔﺮدﻧ ﺪ و ﺑﻌﺪ ﺑﮫ اﺻﻔﮭﺎن ﻣﯽ روﻧﺪ و ۶ ﻣﺎه در آن ﺟﺎ ﺑﺴﺮ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ و آﻧﮕﺎه ۷ ﻣﺎه در ﻣﺎﮐﻮ ﺑﺴﺮ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ و اﮐﻨﻮن ﮐﮫ ﯾﮏ ﺳﺎل از اﻗﺎﻣﺘﺸﺎن در ﭼﮭﺮﯾﻖ ﻣﯽ ، ﮔﺬرد ﺳﺎل ۳۰ از زﻧﺪﮔﯽ ھﯿﮑﻞ ﻣﺒﺎرک ﺑﺎﺷﺪ. در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﮫ ﺑﮫ ﺟﺰﺋﯿﺎت ﺗﺎرﯾﺨﯽ اﯾﻦ ﺑﯿﺎن ﻧﻤﯽ ﭘﺮدازﯾﻢ. در اﯾﻦ ﻟﻮح و ﻧﯿﺰ در ﻟﻮﺣﯽ دﯾﮕﺮ ﺣ ﻀﺮت ﺑﺎب ﻣﺪّت اﻗﺎﻣﺘﺸﺎن در ﻣﺎﮐﻮ را ﮐﻤﺘﺮ از ۸ ﻣﺎه ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻓﺮﻣﻮده اﻧﺪ . ﺗﺎرﯾﺦ ﻧﺰول اﯾﻦ ﻟﻮح ﻣﺒﺎرک اواﺧﺮ ﻣﺎه ﺻﻔﺮ اﺳﺖ و ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻣﺪّت اﻗﺎﻣﺖ ﺧﻮد در ﭼﮭﺮﯾﻖ را ﺗﺎ آن زﻣﺎن ﯾﮏ ﺳﺎل ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ اﻣّﺎ ﻧﮑﺘﮫء دﯾﮕﺮی ﮐﮫ ﺑﺎﯾﺪ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ اﯾﻦ ﺳﯽ ﻣﻨﺎﺟﺎت ﻣﻮرد ﺗﻮﺟّﮫ ﻗﺮار داد اﯾﻨﺴﺖ ﮐﮫ ﭼﻨﺪ ﺑﺎر در اﯾﻦ ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ ﮐﮫ ﺗﺎ ۳۰ ﺳﺎﻟﮫ ﺷﺪن اﯾﺸﺎن ﺗﻨﮭﺎ ﭼﻨﺪ روز ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ. اﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ در اﺑﺘﺪا ﻋﺠﯿﺐ ﺑﮫ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ. ﺗﻮﻟّﺪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب در اوّل ﻣﺤﺮم ۱۲۳۵ اﺳﺖ و در ﻧﺘﯿﺠﮫ ظﺎھﺮاً در ﻣﺎه ﺻﻔﺮ و ﯾﺎ اواﺋﻞ اﻻول رﺑﯿﻊ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺪود دو ﻣﺎه از ﺗﻮﻟّﺪ ﻣﺒﺎرک ﮔﺬﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ. وﻟﯽ در اﯾﻦ اﺛﺮ ﻣﺒﺎرک ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ذﮐﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﮫ ھﻨﻮز ﺗﺎ ۳۰ ﺳﺎﻟﮕﯽ اﯾﺸﺎن ﭼﻨﺪ روز ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ. ﺣﻞّ اﯾﻦ ﻣﻌﻤﺎ را ﻣﯽ ﺗﻮان در ﺑﯿﺎﻧﯽ ﮐﮫ ﻧﻘﻞ ﮔﺮدﯾﺪ ﻣﺘﻮﺟّﮫ ﺷﺪ. در اﯾﻦ ﺑﯿﺎن ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ » : ﯾﺎ اﻟﮭﯽ ﺗﻌﻠﻢ ان ﻣﻦ اوّل ﯾ ﻮم اﻟﺬی ﻗﺪ ﺧﻠﻘﺘﻨﯽ ﻣﻦ ﻣﺎء ﻣﺤﺒّﺘﮏ « ﯾﻌﻨﯽ ای ﺧﺪا ﺗﻮ ﻣﯽ داﻧﯽ ﮐﮫ از اوّﻟﯿﻦ روزی ﮐﮫ از ﻣﺎء ﻣﺤﺒّﺖ ﺧﻮد ﻣﺮا ﺧﻠﻖ ﮐﺮدی... ﺑﮫ ﻋﺒﺎرت دﯾﮕﺮ در ﺑﺴﯿﺎری از آﺛﺎرﺷﺎن ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻋﻤﺮ ﺧﻮد را از ﻟﺤﻈﮫء اﻧﻌﻘﺎد ﻧﻄﻔﮫ و ﻧﮫ از زﻣﺎن ﺪ ﺗﻮﻟّ ﺑﮫ ﺣﺴﺎب ﻣﯽ آورﻧﺪ . در اﯾﻦ ﺑﯿﺎن ﻣﺒﺎرک ﺷﺮوع ﻣﺤﺎﺳﺒﮫء اﯾﺸﺎن از ھﻤﺎن ﺳﺎل ۱۲۳۵ ﺑﺎﺷﺪ )و ﻧﮫ ﮐﮫ ھﻤﺎن ۹ ﻣﺎه ﺷﻤﺴﯽ اﺳﺖ( ﻗﺒﻞ از اوّل ﻣﺤﺮم . ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺧﻠﻘﺖ و ﺷﺮوع ﻋﻤﺮ ﻣﺒﺎرک در ﺗﺎرﯾﺦ ۲۱ اﻻول رﺑﯿﻊ اﺳﺖ. ﺑ ﮫ ﻋﺒﺎرت دﯾﮕﺮ در اﯾﻨﺠﺎ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺳﺎل را ﺑﺮ اﺳﺎس زﻣﺎن ﺗﻮﻟﺪ و روز را ﺑﺮ اﺳﺎس زﻣﺎن اﻧﻌﻘﺎد ﻧﻄﻔﮫ ﻣﺤﺎﺳﺒﮫ ﮐﺮده اﻧﺪ. ﺑﺎﯾﺪ داﻧﺴﺖ ﮐﮫ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﮔﺎھﯽ ﻋﻤﺮ ﺧﻮد را از اوّل ﻣﺤﺮم ۱۲۳۵ ، ﮐﻨﻨﺪ ﺣﺴﺎب ﻣﯽ ﮔﺎھﯽ آن را از ۲۱ اﻻول رﺑﯿﻊ ﺳﺎل ۱۲۳۴ ﮐﻨﻨﺪ و ﮔﺎھﯽ ھﻢ از ۲۱ ﺳﺎل ۱۲۳۵ اﺳﺖ. ﺑﮫ ھﻤﯿﻦ ﻋﻠّﺖ اﺳﺖ ﮐﮫ در اواﺧﺮ ﺻﻔﺮ ھﻨﻮز ﺣﺪوداً ﺳﮫ ھﻔﺘﮫ ﺗﺎ آﻏﺎز ﻋﻤﺮﺷﺎن ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ ﺗﺎ آن ﮐﮫ اﯾﺸﺎن ﺑﮫ اﯾﻦ ﺣﺴﺎب ۳۰ ﮫﺳﺎﻟ ﺑﺸﻮﻧﺪ . اﯾﻦ اﺛﺮ ﻣﺒﺎرک ﺑﺎ ﺑﯿﺎن ﺣﻀﺮت ﺑﺎب در ﺑﺴﯿﺎری آﺛﺎر دﯾﮕﺮ ھﻢ ﻣﻄﺎﺑﻖ اﺳﺖ و اﯾﻦ ﻧﺤﻮ ﻣﺤﺎﺳﺒﮫ در ﭼﻨﺪ اﺛﺮ دﯾﮕﺮ ﻧﯿﺰ ﺑﮫ ﺻﺮاﺣﺖ ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﮫ اﺳﺖ وﻟﯽ اﮐﻨﻮن ﺑﮫ آن ﺑﺤﺚ ﭘﺮدازﯾﻢ. ﺑﺮﮔﺮدﯾﻢ ﺑﮫ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻘﺎﻟﮫ. ﻧﮑﺘﮫء ﺟﺎﻟﺒﯽ ﮐﮫ در اﯾﻦ ۳۰ ﻣﻨﺎﺟﺎت ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﺗﮑﺮار ﻣﯽ ﺷﻮد اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب در ﺑﺴﯿﺎری از اﯾﻦ ﻣﻨﺎﺟﺎت ھﺎ از ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ اوّل ای ﭘﺪر و ﻣﺎدرﺷﺎن و آﻧﮕﺎه ﺑﺮای ﮐﺴﯽ ﮐﮫ اﯾﺸﺎن را ﺗﺮﺑﯿﺖ ﮐﺮده اﺳﺖ )ﻣﻦ رﺑّﺎﻧﯽ( دﻋﺎء ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ و از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻋﺎﻟﯽ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﻮاھﺐ و ﻋﻨﺎﯾﺎت را در ﺣﻖّ اﯾﺸﺎن ﻣﯽ طﻠﺐ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. اﯾﻦ ﻣﻔﮭﻮم در ﺑﺴﯿﺎری از دﯾﮕﺮ ﻣﻨﺎﺟﺎت ھﺎی ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ھﻢ ﺗﮑﺮار ﺷﻮد. ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺗﺼﻮر ﺷﻮد ﮐﮫ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب در ا ﯾﻦ ﺟﺎ دارﻧﺪ از ﭘﺪر و ﻣﺎدر و آﻧﮕﺎه داﺋﯽ ﺧﻮد ﻣﺪّت ۵ ﺳﺎل در ﺑﻮﺷﮭﺮ ﺑﮫ ﺗﺠﺎرت ﻣﺸﻐﻮل اﻧﺪ ﺑﻮده آﻧﮕﺎه ﯾﮏ ﺳﺎل در ﮐﺮﺑﻼ اﻧﺪ ﺑﻮده ﺳﭙﺲ ﺑﮫ ﺷﯿﺮاز ﺑﺎ ھﺎ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﯿﺎن از ۱۲۳۴ ّ ( اﻣ ﺎ روز ﺷﺮوع را روز اﻧﻌﻘﺎد ﻧﻄﻔﮫ ﻣﻘﺮّر ﻣﯽ دارﻧﺪ ﯾﻌﻨﯽ ۹ ﻣﺎه و ۹ ھﺠﺮی ) روز اﻻول رﺑﯿﻊ ﺎل ﺳ ۱۲۳۵ . در اﯾﻦ ۳۰ ﻣﻨﺎﺟﺎت ﺳﺮآﻏﺎز اﯾﻦ ﻣﺤﺎﺳﺒﮫ ۲۱ اﻻول رﺑﯿﻊ
ﯽﻨ
ﻟﮏ
ﻣﯽ
زﮔﺸﺘﮫ
ﻣﯽ
ﻣﯽ
ﻣﯽ
ﻣﻨﺎﺟﺎت
ﻣﯽ
ﻣﯽ
ﺣﺴﺎب ﻣﯽ
ﮐﺎﻣﻼً
ﻧﻤﯽ
ﻣﯽ
Made with FlippingBook