PanPost nummer 3 juli 2016

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2016

De eerste keer …….. Tekst: Wim Tammel

Ook als het na 43 jaar heeft plaatsgevonden, het is nog steeds de eerste keer. Het overkwam mij toen wij op zondagochtend richting de Baumberge reden. Het doel was het narijden van de zomertour, welke op 17 juli gaat plaatsvinden.

Lunchstop Wij waren ongeveer op de helft en reden ter hoogte van onze lunchstop, Klute’s Historisches Brauhaus. Een mooie plek voor de lunch maar ook voor de liefhebber een leuke gelegenheid om een kijkje te nemen in de oude bierbrouwerij. Er worden nog steeds heerlijke speciaalbieren gebrouwen. Lekke band Na onze stop stapten we weer op onze getrouwe Pan die ik achteruit wilde duwen maar, hé wat raar, dat ging heel erg zwaar. Even daarna gingen inmiddels alle alarmbellen af en nadat ik weer was afgestapt werd alles heel snel duidelijk. Ja hoor we hadden een lekke band. En daar sta je dan, ruim 90 km van huis en met een zo goed als lege achterband en niemand die kan toveren. Tijdens een uitgebreide inspectie van de achterband kon ik niet direct de veroorzaker van de platte vinden. Maar na nog enkele keren de band rond te hebben gedraaid, en toch maar even de bril erbij te hebben opgezet, had ik de boosdoener gevonden. Een kleine maar, zo bleek later, een diepe snee in het hoge deel rubber rechts van het midden. De boosdoener zat er niet meer in, maar gezien de snee moet het iets van een scherp stuk(je) ijzer of zoiets zijn geweest.

Reparatiesetje Ja, ik had heel…heel lang geleden al eens een reparatiesetje gekocht, maar ik dacht meteen, die doet het toch niet meer. Terug in mijn geheugen moet het zeker 20 jaar oud zijn. De verpakking zag er tenminste ook zo uit na al die jaren in het kontje van vier Pan’s te hebben gezeten. De gebruiksaanwijzing er maar eens bij gepakt en gekeken of alles nog compleet was. Ook de twee tubes met speciaal cement leken mij oké. We hadden toch geen keus dus maar aan de slag. Met een grote priem het gat een beetje uitboren en ja hoor, daar ging het laatste beetje lucht. Na alle handelingen te hebben uit geprobeerd kon het echte werk beginnen. Geheel volgens de beschrijving heb ik vervolgens de plug gemonteerd en even laten uit- harden. Daarna heb ik aan de buitenzijde de prop afgesneden met een eveneens bijgeleverde mesje. Toen werd het pas echt spannend vond ik zelf. Met behulp van drie CO2 patronen moest de band zijn noodzakelijke hardheid weer terug krijgen. En als het even meezit, dit volhouden tot de eindbestemming is bereikt. Dit alles lukte redelijk simpel en boven verwachting snel en goed.

Thuisreis Daarna hebben we, na even- zovele controles door tegen de band aan te schoppen, onze helmen weer opgezet en zijn gaan rijden. Ik moet eerlijk bekennen, wel met enigszins samenge- knepen billen. Bij het eerste de beste tankstation dat we tegen- kwamen, heb ik de druk verder opgehoogd van 1,5 bar naar 2,5 bar. Maar niet te gek maken dacht ik bij mij zelf. Sneller rijden dan 60-80 km per uur mag je toch niet. Zo zijn we al pruttelend de laatste 85 km naar huis gereden. De volgende ochtend was de band nog redelijk op spanning en heb ik de motor naar Engbers gereden, waar zij dezelfde dag nog een nieuwe band hebben gemonteerd. Een Michelin Pilot Road 4 in dit geval. Conclusie Iets wat je nooit hoopt mee te maken, is uiteindelijk dan toch gebeurd. Met een bijna oeroud reparatiesetje is het wonderwel gelukt om op een adequate manier de band te repareren en vervolgens thuis te komen. Een hagelnieuw gekocht repara- tiesetje heb ik vervolgens goed ingepakt weer een plaats gegeven in het kontje van onze Pan. Ik hoop dat die er voorlopig niet uitgehaald hoeft te worden.

15