PanPost 2017 -1

Club Pan-European Nederland | nummer 1 | maart 2017

15-DAAGSE RONDREIS CATALONIË VAN 25 JULI T/M 8 AUGUSTUS 2016 Tekst en foto’s : Roger Leppers

Dit jaar zat ik qua vakantie te twijfelen tussen Schotland, Wales en Catalonië. Uiteindelijk gaf een reisaankondiging in de Promotor de doorslag. De reis zou naar Catalonië gaan, uitgaande van de routes die je zo’n beetje kon plannen aan de hand van de prints in dat blad. Zoveel wegen zijn er niet in berggebieden.

D e eerste etappe ging door de Ardennen en dan via La Roche en Bouillon Noord- Frankrijk in. Het eerste deel is de uitloper van de Ardennen en dus best berg-heuvelachtig, met kleine dalletjes en veel bomen- groepjes in het landschap. Kortom: gezellig! Allengs kwam ik terecht in de uitgestrekte graan- velden van Noord-Frankrijk: zover als je oog maar kan zien, velden met koren, wuivend in een zachte bries. Dit was het land van de drie Musketiers! Alleen, na tien kilometer wel behoorlijk eentonig zo’n rustge- vend landschap met mooie rechte wegen! Gelukkig werd er op bijna elke ‘akker’ geoogst met van die joekels van dorsmaaiers die niet eens meer op de gewone weg passen. De maaikorf en de maaimessen zijn zo breed dat die moeten worden afgekoppeld en in de lengte achter de maaier worden meegenomen op een losse kar. In de buurt van Auxerre werd het landschap weer wat gevarieerder en viel er meer afwisseling te zien. Maar ook hier nog enorme silover- zamelingen in de vorm van pak- huizen om al dat graan in op te slaan. Indrukwekkend als je beseft hoeveel daar in gaat!

Het Quick Palace hotel in Auxerre was een prima doorgangshotel van de klasse ibis, €38,- inclusief ontbijt, met sanitair op de kamer en gratis WiFi! Ik zei: “doen!” Morgen verder naar Millau! De tweede etappe werd meteen ten zuiden van Auxerre al een stuk leuker om te rijden. Het landschap is voor een groot deel Zuid-Lim- burg XXL. Veel gezellige dalen vol dorpjes met een eigen kerktoren, veel afwisseling in het landschap met akkers en bossen, kronkelwe- gen en goed onderhouden dorpen. De wegen zijn redelijk tot goed, vooral de D909 na Issoire is een aanrader! Het is een weg met meest langere bochten die lekker liggen als je wat boven de toege- stane 90 km/u rijdt: 100-130 km/u is hier een leuke snelheid. Wél moet je de borden met radarcon- trole serieus nemen. Meestal staat niet veel verder een flitser langs de weg! Al snel stond er een wegwerk- zaamhedenstoplicht op de weg, waar je alternerend op de tegen- liggers moest wachten. Toen ik eraan kwam stond er al een rijtje te wachten voor rood, ik kon er nog net vóór! Bij groen had ik de hele weg voor mij alleen! Heerlijk is zoiets, je kunt volledig je eigen tempo rijden zonder telkens te

worden opgehouden door auto’s of (jawel) campers… Ook vandaag had ik een uur inge- lopen op de route, maar bleek het hotel volgens de Zumo op een kruising te staan in the middle of nowhere… Ik had de coördinaten van internet blindelings ingevoerd in de routeplanner, met dit als resultaat. Gelukkig had ik de hotel- reserveringen op papier bij me en kon ik alsnog een “analoog” adres intypen op de Zumo. Bleek dat 50 km terug te liggen in de plaats Mende. Nu had mijn achterwerk zich al helemaal gezet naar dat uur minder weerstand bieden aan decubitus en moest ik even wat beweging inlassen om het houte- rige deel van mijn lijf weer enigszins soepel te krijgen. Al met al heb ik dat verdiende uur ook weer gebruikt om terug te komen in Mende. Mijn kontje was er niet blij mee! Maar mijn hoofd heeft genoten van weer een uurtje achtbaan. Wat is het in deze omgeving lekker sturen zeg! De combinatie van snelheid en bochten die daarop passen (of is het andersom??) is kicken voor de snellere toerder. En dan is zo’n mineur einde van de toerdag eigenlijk helemaal geen straf. Daarbij is Mende een leuk stadje. Even een terrasje pikken met een heerlijk koud biertje was een

12