PanPost nummer 4 november 2018

Club Pan-European Nederland | nummer 4 | december 2018

HERFSTRIT - ACHTERHOEK 21 oktober 2018 Tekst/Foto´s: Cees Kuiper

Zaagmolen

Borculo

Bronckhorst

H et is 6.45 uur als de wekker- radio ons wakker laat schrik- ken met de hit Highway to ell van AC/DC . Het is nog vroeg maar we willen op tijd zijn voor de herfstrit van vandaag. Na ontbijt en zo’n 170 km Highway zijn we op tijd bij ASOM voor de inschrijving en de eerste kop koffie met prima cake. Onze dochter, die ook eens met ons en CPEN mee wil rijden, arriveerde spoedig na ons. Op tijd vertrokken we en het werd de hele rit genieten van mooie weggetjes, prachtige landschap- pen, weinig drempels, oude Gel- derse boerderijen en vooral schitterend motorweer, niet te heet en niet te koud. Soms een clubgenoot even inha- len, maar ook door clubgenoten ingehaald worden, het kon alle- maal en als een film gleed de omgeving aan ons voorbij. Bij het aanbevolen lunchrestau- rant waar wij arriveerden was het al aardig druk en kozen wij ervoor om nog even door te gaan en wat later te lunchen.

In m’n jeugd heb ik vier jaar in de Achterhoek gewoond en pen- delde ik dagelijks met de bus van ’s Heerenberg naar school in Borculo. Het was voor mij dan ook een heerlijk weerzien van de omgeving en zeker het deel van de rit dat over dezelfde, maar wel veranderde wegen ging en vele momenten van nostalgie mocht ik samenmetGréenm’ndochterdelen. In Duitsland werd een prima res- taurant aangedaan en de Stram- mer Max en Schnitzels waren een welkome aanvulling op het ontbijt van alweer zo’n vijf uur geleden. Daarna nog even nazitten alvo- rens met de 2 e helft te starten. Ook nu weer volop genieten van de natuur en in Ruurlo herinne- ringen aan de houtzaagmolen en de buschauffeur die dan door de luidspreker sprak: ”Ruurlo Kerk- plein, voor de richting Zutphen, Vorden en Winterswijk hier over- stappen!” op zijn onberispelijk Ach- terhoeks. Het had misschien een leuke oproep voor de CPEN en ASOM-rijders kunnen zijn, die daar heerlijk op de terrasjes zaten te genieten.

Dan het laatste stuk via Vorden en Bronckhorst met zijn oude graan- molen en de omgeving van Does- burg en z’n IJssel deden ook hun best om het nodige sentiment naar boven te krijgen en met succes. Rond een uur of vier in de middag arriveerden wij na een tankbeurt bij het eindpunt en onder het genot van een ijsje en een frisje werd er nog even nagekeuveld met de Voermannetjes en andere medeleden die, net als wij, ook onder de indruk waren van deze mooie rit. De dag werd om 19.11 uur afge- sloten toen dochterlief een Appie stuurde dat zij weer heelhuids thuis was gearriveerd in het hoge, verre noordoosten in Groningen. Met enige weemoed, maar zeker ook met veel plezier, denken wij aan deze dag terug en eindigen met een welgemeend: “Ben te Lintelo hartstikke bedankt, het was prachtig”.

De 3 Kuipertjes ■

34