Sjitze de Roos - Diagnostiek en planning

22

Diagnostiekenplanning indehulp-endienstverlening

denboek. Inde tekst gecursiveerde termen staan inde verklarendewoorden lijst. Het veld vanhet social work is heel divers en kent vele beroepen en func tiesmethuneigenbenamingen. Ikzal verschillende termengebruikenomdie begrippen tedekken: hulpverlener, socialworker,werker, of al naargelanghet specifieke voorbeeld ook: groepsleider of sociotherapeut. Daar zijn verschil lende redenenvoor. In de eerste plaats hebben de hogescholen hun sociaal-agogische oplei dingen samengebracht onder de noemer Social Work. Afgestudeerden die nen breed inzetbaar te zijn enmeerdere functies te kunnen vervullen. Daar bij komt dat ook inhet werkveldde grenzen tussende klassiekewerksoorten MWD, CMV en SPH vervagen. Zo vervullenMWD’ers in toenemendemate functies die vroeger aan SPH’ers voorbehoudenwaren (en vice versa) en zijn er ook veel CMV’ers in het SPH-domeinwerkzaam. Ik richtme op dit brede scalavan socialwork. Indederdeplaatsheefthetonderwerpvanditboekbetekenisvoorhethele veldvan socialwork. Een vergelijkbare redenering geldt voor het algemeen erkende verzamel begrip ‘cliënt’. Doorgaans bedien ik me van deze term, ook al kleeft er een bezwaaraan.Hetwoord ‘cliënt’ doetmeteendenkenaan ‘klant’, eenbegripdat goedpast inhet huidige ‘bedrijfsklimaat’ van zorg enwelzijn,maarwaarmee depositievandehulpvragerniet uitputtendkanwordenbeschreven.Daarom gebruik ik regelmatig synoniemen als ‘hulpvrager’, ofwaar dat van toepassing is: ‘deelnemer’, ‘gebruiker’, ‘bewoner’, ‘patiënt’ of ‘gedetineerde’. Envoordevol ledigheid: met de term ‘cliëntsysteem’ bedoel ik de naaste omgeving en het socialenetwerkvandehulpvrager. Het zal duidelijk zijndat tal vanwerkvormen schuilgaanonderhet begrip ‘so cialehulp- endienstverlening’, variërend van verzorgen viabegeleiden enon dersteunen tot behandelen.Omde tekstniet steedsmet dit vermoeiende rijtje te belasten zal ikmeestal van ‘hulpverlening’ en ‘behandeling’ spreken.Uit de contextblijktdanwaarhetpreciesomgaat.Alleenwaardat voordeduidelijk heid absoluut nodig is zal iknader specificeren. Voordat we echt van wal steken nog een opmerking over de mannelijke en vrouwelijke vorm, zij het een enigszins obligate. Indit boek is steeds deman nelijke vorm gebruikt. Iedereen die anders wil, is van harte uitgenodigd om ‘zij’ te lezenoveralwaar ‘hij’ staat.