Sjitze de Roos - Diagnostiek en planning

27

Beeldvormingenordening

spelen een rol in jeoordeelsvorming, en jeoordelenkunnenweer consequen tieshebbenvoorde cliënten. Soms ernstige, als jeniet uitkijkt. Je doet allerlei indrukken op, je hoort verhalen in de wandelgangen en je pikt het een en ander op uit dossiers, verslagen en rapportenwaarvan het zorgvuldigheidsgehalte lang niet altijd vaststaat. Ook vorm je je beelden van de cliënt door demanier waarop die zich kleedt en verzorgt.Misschien door het adreswaar hij woont. Jewordt onvermijdelijkbeïnvloeddoor alleswat er van je cliënt gezegd engeschreven, geroddeld engemetenwordt.Al die infor matie raakt inde loop vande tijd vermengdmet je eigenwaarneming, zodat opeengegevenmomentnietmeer isvast te stellenwaarom jenueigenlijkvan je cliënt vindtwat je vindt. Daarkomtnogbij dat cliëntenzich soms gaangedragennaarhet beelddat hulpverleners zich van hen vormen. Zo scoren ze ziektewinst of dwingen ze aandacht af.Voor jehetweet, draai jemet je cliënt rond in eenvicieuze cirkel van vooronderstellingnaar vooroordeel, zodat je beeld vanhem een ‘self-ful fillingprophecy’dreigt teworden.Datgevaar loop jezekerals je temakenhebt met cliënten die je toch al niet graagmag, die oninvoelbaar gedrag vertonen of die onaantrekkelijk en ronduit onaangenaam in de omgang zijn. Anders gezegd: ook jouweigengevoelens spelenmee indebeeldendie jevananderen schept, net als jeopvattingen, normen enwaarden. Hoeonredelijkhetgezegde ‘eenseendief, altijdeendief’ ook is, indehulp verlening komt de variant ‘eens gestoord, altijd gestoord’ vaker voor dan ons lief zoumogen zijn. Eenpaar voorbeelden. Manon is videohometrainster. Eén keer per week komt zemet haar camera bij het gezinGerritsen. Daarmaakt zeopnamenvandegewonehuiselijke tafereel tjes, zoals demaaltijdof het naar bedbrengen vande kindertjes. Dieopnamen bespreekt zemet het helegezinna. Debedoeling is dat allebetrokkenen leren hoezebetermet elkaar kunnenomgaan. Manonmagmoeder Gerritsenniet. Zeweet nietwaarom. Een collegaheeft haareensgevraagdofdatnietmethaareigenopvoeding temakenkonhebben, maardaar iszenognietuit. Zeweetalleendat zeeenhekel aanmoedersmanier vandoenheeft. DatgaatzoverdatManonhaaropdrachtvergeet.Die luidtdatzeallegezins leden–dusookmoeder–moetbevestigen inwatzegoeddoen.Maarzekanhet niet latenommoeder Gerritsen indenabespreking steedsmaarweer tewijzen opwat zeverkeerddeed. • Brunowerkt als sociotherapeut in een forensisch-psychiatrische kliniekmet ter beschikkinggesteldeplegersvanernstige seksueledelicten.Hij isnet vader van eendochtertjegeworden. dewoekeringvanbeelden