Sjitze de Roos - Diagnostiek en planning

Voorwoord

Voorwoordbijdeeerste (tweede,derde)druk

Het schrijven van een boek is ‘afzien in je eentje’. Niettemin blijkt bij iedere paragraafopnieuwhoeonmisbaaranderenvoor jezijn.Zonderhenhad ikhet niet gered. Zij bodenmij inspiratie, gavenme eenduwtje inde rug, leverden opbouwendekritiekof kniktenmebemoedigend toe. Dit boekwordt gedragendoordekennis en ervaringvanveleanderen; kennis zoals verzameld in een rijkdom van vaak uitnemende literatuur, ervaringen vanpraktijkwerkers en studenten. Arrangement enbewerking van al die kennis en ervaring zijn geheel voor mijn rekening. Indekeuzevanmijn invalshoekheb ikme tendele laten leiden doorgevoelensvanongemakenonvrede; ongemakoverdedodelijkeernstdie als een grauwsluier boven het psychosociale domein hangt, onvredemet het vaakzobloedelozeen formalistischekaraktervandepraktijktheorie;hoeknap enovertuigend somsook.Naar ikhoop ismijnbenaderingwarmbloediger. In ieder geval klinkennaastmijn rationeleoverwegingenookmijn emotiesdoor in de tekst. Zoals gezegd: ik heb geput uit een veelheid van verhalen en uit mijn persoonlijke werkverleden. Waar nodig heb ik die verhalen onherken baar gemaakt.Adviezen, kritieken en commentarenheb iknaar eigenoordeel verwerkt. Voor het uiteindelijke resultaat rust de verantwoordelijkheid dan ookuitsluitendopmijn schouders. Schrijvenmagdan afzien in je eentje zijn, ikhebnooit het gevoel gehad er al leenvoor te staan.Misschien isdatwel debelangrijksteervaringdie ikmetdit boekhebopgedaan.

SijtzedeRoos DenHaag, juli 1996

Voorwoordbijdevierdedruk

Twaalf jaar na het verschijnen van de eerste druk is er reden tot zorg. Socia le hulp- en dienstverleners en opleiders gaan gebukt onder steeds meer en steeds hogere eisen. Zomoeten zij beter samenwerken, sneller en effectiever ingrijpen; zich steeds uitvoeriger verantwoorden naar overheden, financiers en andere belanghebbenden; zich als ware professionals presenteren en zich