Momen-Constitutional Movement 20150416

مردم ایران "بابی" خوانده می ‌ شدند:

به دو گروه عمده ‌ ای می ‌ پردازیم که در آن زمان از طرف عام ه ‌

پرسش ‌

ی

ها

بابیان ازلی و بهائیان. نقش بابیان ازلی در انقلاب مشروطه ه در ده ‌ 1860 که آیین بهائی به رهبری بهاء

از بطن جنبش بابی برخاست، شمار اندکی (احتمالا کمتر از پنج در صد) از بابیان ادعای او را نپذیرفتند و به پیروی از رهبر بابیان ، میرزا یحیی ازل ، ادامه دادند و به این علت به ازلی شهرت یافتند. به ‌ تعداد اندکشان، درصد زیادی از اصلاح ‌ طلب ان و مشروطه ‎ خواهان نامدارِ اواخر اصلی انقلاب مشروطه بودند. آنها ائتلافی از چهره ‌ ها ی شاخصی را ایجاد کردند که برای رهبری انقلاب مشروطه اعتبار داشتند (نگاه کنید به ادام ه ‌ مقاله)، انجمن ‌ ها یی تشکیل دادند که جنبش مشروطه را سازماندهی کرد، شبنامه ‌ اه و روزنامه ‌ ها یی منتشر کردند که دستور کار جنبش مشروطه را تعیین کرد، و خطابه ‌ ها یی ایراد کردند که باعث جلب حمایت مردم از انقلاب مشروطه شد. 17 با توجه به این نقش مهم ازلی ‌ در جنبش مشروطه، می ‌ توان تصور کرد که منظور مشروطه ‌ ستیز ان از "بابی ‌ ها " آنها بودند. پنهان ‌ ساختن باورهای خود، بر تن کردن ردای روحانیت، اقرار به اعتقاد به اسلام، دخل و تصرف ‌ ها ی مداوم و تعویض نقش باعث شده مورخانی نظیر بیات ازلی ‌ را آزاداندیشان و خداناباورانی بدانن د که با کلبی مسلکی برای تأمین منافع خود از دین استفاده می ‌ کردند. 18 البته اعمال آنها هم تا حدی بر این امر صحه می ‌ گذارد. اما با توجه به اینکه ازلی ‌ افکار واقعی خود را مخفی می ‌ کردند، شناخت انگیزه ‌ ها ی واقعی آنها ناممکن است. مورخ بهائی جنبش مشروطه، حاج آقا محمد علاقه ‌ بند ، می ‌ گوید که جنبش ازلی در انقلاب مشروطه دورویی پیشه کرده بود زیرا هدف و اقعی آنها سرنگونی سلسل ه ‌ قاجار و به سلطنت رساندن خود ازل بود. 19 علاقه ‌ به کتاب ازلی ‌ الاسلام ، از سو ء استفاده از دینداری مردم برای تامین هدف خود سخن می ‌ گوید: "هدف ما باید از طریق چنین کارها و چنین افراد و چنین برنامه ‌ ها یی حاصل شود؛ به هر هدف مقدسی باید از طریق وسایل نامقدس دست یافت". 21 دشمنی ازلی ‌ با بهائیان ناشی از این بود که به عقید ه ‌ آنها بهاء مقام رهبر ایشان ، یعنی ازل ، را غصب کرده هشت بهشت استناد می ‌ کند که سقوط سلسل ه ‌ قاجار و به سلطنت رسیدن یکی از فرزندان ازل را نوید می ‌ دهد. 20 علاوه بر این، یکی از ازلی ‌ ها ، سید جمال واعظ، با یکی از دیگر ازلی ‌ ظم نا، ها هده ‌ 1890 و اوایل ده ه ‌ 1900 ازلی بودند. در واقع، انهم ‌ که بیات نشان داده، ازلی ‌ نیروی محرک ه ‌

اللّه

ی

رغم

ی

ها

طور

ی

ی

ی

ها

ها

ها

بند

ی

ی

اللّه

ی

ها

به بهائیان سابقه ‌ِ ای طولانی داشت. برای مثال، دو تن از ازلیان نامدار نسل

آشکار یا پنهان ازلی ‌

بود. حمل ه ‌

ها

ی

جمال ‌ الدین اسدآبادی ("افغانی") در انتشار

قبلی، شیخ احمد روحی و میرزا آقا خان کرمانی که با سید —

مآبانه ‌ ای

اختر در استانبول هم کاری کرده بودند — اثر جدلی بهائی ه ستیزان ‌ ازلی ی

‌

ه روزنام ‌ اصلاح و مهم ی

طلب

به نام هشت بهشت نوشته بودند. 22 همچنین باید پرسید ا گر مداخل ه ‌ ازلی ی ‌ بود و هدف دیگری نداشتند چرا تا این حد با بهائیانی که متحد ه بالقو ‌

در جنبش مشروطه صرفا سیاسی

ها

آنها در اصلاح ایران به شمار می ‌ رفتند،

ی

دشمنی می ‌ ورزیدند؟ حتی سال ‌ بعد رهبر ازلی ‌ ،ها یحیی دولت ‌ آبادی ، در هنگام نگارش خاطرات خود، بهائیان را به نقش آفرینی در توطئه ‌ ها یی متهم ساخت که می ‌ بایست از نادرستی آنها آگاه بوده باشد. 23 در کل، هرچند باید

ها