Dar Hazrat-e Raz-e Vatan

و در ﻧﺎﺻﺮ ﺧﺴﺮو ﺑﺎغ ﻫﻤﭽ ﻮ ن ﯾﮏ ﻣﯿﻬﻦ -

واﺣﻪ:

ﺑﺎﻏﯽ ﺑﻮد اﯾﻦ ﮐﻪ ﻫﺮ درﺧﺘﯽ زو ﺣﺮی ﺑﻮدی و ﺧﻮب ﮐﺮداری در ﻫﺮ ﭼﻤﻨﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪ دﻫﻘﺎﻧﯽ اﯾﻦ ﭼﻮن ﺳﻤﻨﯽ و آن ﭼﻮ ﮔﻠﻨﺎری .... دﯾﻮی ره ﯾﺎﻓﺖ اﻧﺪر اﯾﻦ ﺑﺴﺘﺎن ﺑﺪ ﻓﻌﻠﯽ و رﯾﻤﻨﯽ و ﻏﺪاری ﺑﺸﮑﺴﺖ و ﺑﮑﻨﺪ ﺳﺮو آزاده ﺑﻨﺸﺎﻧﺪ ﺑﻪ ﺟﺎی او ﺳﭙﯿﺪاری ﻧﻨﺸﺴﺖ ازان ﺳﭙﺲ در اﯾﻦ ﺑﺴﺘﺎن ﺟﺰ ﮐﺮﮔﺲ ﻣﺮده ﺧﻮار، ﻃﯿﺎری ﺑﺎغ اﯾﺮاﻧﯽ، اﯾﻦ آﻓﺮﯾﺪ »

٥۹ ﺑﻪ ﺗﻌﺒﯿﺮ ﻓﻮﮐﻮ،

ﮐﻬﻦ ﺷﮕﻔﺖ اﻧﮕﯿﺰ « ﻫﻤﭽﻮن ﯾﮏ « ﺟﺎ-ﺮﮔد»

یه

ﻣﺤﺪوده ای اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺧﻮد ﻓﻀﺎﻫﺎی ﻣﺎدی و ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ ایﻧﻪ ﭼﻨﺪﮔﺎ را در ﺟﻮار ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﺟﺎی داده اﺳﺖ ٦۰ . ﺑﺎغ اﯾﺮاﻧﯽ را از اﯾﻦ ﻣ ﻨﻈﺮ ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﺎزﻧﻤﺎﯾﯽ ﻣﻀﺎﻋﻒ از وﻃﻦ در واﺣﻪ ﻫﻤﭽﻮن وﻃﻦ . داﻧﺴﺖ ﺑﺎ اﯾﻦ وﯾﮋﮔﯽ ﻣﯽ ﺗﻮان ادﻋﺎ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﺮﺧﻼف آﻧﭽﻪ ﮔﻔﺘﻪ اﻧﺪ، ﺑﺎغ اﯾﺮاﻧﯽ ﭘﯿﺶ از آﻧﮑﻪ ﻧﻤﺎدی ﺑﻬﺸﺖ» از ﺑﺎﺷﺪ « ﺮد ، ُ ﺟﻬﺎﻧﯽ -ﺧ ٦۱ از ﮐﻼن ﻣﯿﻬﻦ ﺟﻬﺎن - واﺣﻪ ای اﯾﺮاﻧﯽ اﺳﺖ . ﺣﺘﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ

59 Heterotopia

٦٠ ﻧﮕﺎه ﮐﻨ ﺑﻪ: ﯿﺪ

Michel, Foucault, “Of Other Spaces” Diacritics 16 (Spring 1986), PP. 22-27.

61 microcosm

٤٣