Dar Hazrat-e Raz-e Vatan

ﭘﺴﺘﺎﻧﮏ ﺳﻮاﺑﻖ ﭘﺮاﻓﺘﺨﺎر ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﻻﻻﯾﯽ ﺗﻤﺪن و ﻓﺮﻫﻨﮓ و ﺟﻎ و ﺟﻎ ﺟﻐﺠﻐ ﻗﺎﻧﻮن .. .

یﻪ

آﯾﺎ اﯾﻦ

ﭼﺮا ﺟﻐﺠﻐﻪ ﻗﺎﻧﻮن ؟ اﯾﻦ ﮐﺪام ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺎﻋﺮ از آن ﺑﺎ رﯾﺸﺨﻨﺪ ؟ﮐﻨﺪ ﻣﯽ ﯾﺎد

ﻫﻤﺎن ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﭽﻮن دﺳﺘﺎوردی از اﻧﻘﻼب ﻣﺸﺮوﻃﻪ روﺷﻨﮕﺮی » روح « در ﺗﺪوﯾﻦ آن دﻣﯿﺪه ﺷﺪه ﺑﻮد و ﻧﻬﺎدﻫﺎی اﺟﺮاﯾﯽ آن ﺑﻪ ﺻﻮرت دادﮔﺎ ه ﻫﺎی ﻋﺮﻓﯽ ﻣﺪت زﻣﺎن درازی ﻧﺒﻮد ﮐﻪ در وﻃﻦ ﺷﺎﻋﺮ ﺟﺎ ﯾﮕﺰﯾﻦ ﻣﺤﺎ ﮐﻢ ﺷﺮع ﮐﻨﻮﻧﯽ ﻣﺎ از ﺳﺮﺑﺮآوردن و اﺳﺘﻘﺮار دوﺑﺎره ه دادﮔﺎ ﻫﺎی ﺷﺮع در اﯾﻦ ﭼﻨﺪ دﻫﻪ ﭘﺲ از اﻧﻘﻼب ﺑﻪ ﮐﻨﺎر اﻣﺎ ، آﯾﺎ ﻧ ﺗﻮا ﻤﯽ ن ﭘﺮﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﺣﺘﺎ در زﻣﺎن ﺳﺮاﯾﺶ ﺷﻌﺮ و ﺑﺎ ذﻫﻨﯿﺖ آن دوره اﯾﻦ ﭼﻪ ﺳﺨﻦ ﻟﻐﻮی ،

ی

ی ﺗﺠﺮﺑﻪ

؟ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ

ﺧﻨﮑﯽ ﺑﻮده اﺳﺖ ﺑﺎ ﻣﻔﻬﻮم ﻗﺎﻧﻮن؟ ا ﮔﺮ ﭘﺸ ﺘﯿﺒﺎﻧﯽ ﻫﻤﯿﻦ ﻧﻬﺎد ﻋﺮﻓﯽ ﻗﺎﻧﻮن ﻧﺒﻮد آﯾﺎ ﺷﺎﻋﺮه ای ﻣﺜﻞ او ﺗﻮا ﻣﯽ ﻧﺴﺖ ﺻﺪای زﻧﺎﻧﻪ ای از آن ﺧﻮد را در ﻋﺮﺻﻪ ﻋﻤﻮﻣﯽ » ﺑﺎ ﺧﯿﺎﻟﯽ آﺳﻮده از ﻫﺮ ﺳﻮ « آﺷﮑﺎر ﮐﻨﺪ؟ در اﯾﻦ اﺳﺘﻬﺰای ﺛ ﺒﺖ ﻧﺎم ﺧﻮد در ﺑﻪ ﻋﻨﻮان « ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ » ﯾﮏ ﺷﻬﺮوﻧﺪ ی از ﯾﮏ ﻣﻠﺖ ﮐﺪام ﺑﯽ ﻫﻮﯾﺖ ﻧﺎم و ﻧﺸﺎﻧﯽ را ﺧﻮا ﻣﯽ ﻫﺪ ﺑﻪ ﺟﺎی آن ﺑ ﻨﺸﺎﻧﺪ ؟ ﻫﻮﯾﺖ زﻧﯽ از اﻣﺖ» ﺣﺘﺎ ﮐﻪ« ﻧﺎﻣﺶ در ﻓﻀﺎی ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺑﺮ زﺑﺎن آورده ﻧ ﻤﯽ ﺷﺪ ﯾﺎ ﻫﻮﯾﺘﯽ ﻘاﻟ ﻣﻔﺎﺧﺮ ﺎب و ﻋﻨﺎوﯾﻦ ﺳﻠﻄﻨﻪ » ای، دوﻟﻪ ؟«ای اﯾﻦ ﺻﺪای ﺳﺨﺮه زن ی

ﭼﻪ ﺷﻮﺧﯽ

ﺑﺎ

اﯾﺴﺘﺎده ؟ ﺑﻮد ﺑﺎ ﭼﻪ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺗﺎرﯾﺦ ﭘﯿﺮاﻣﻮن ﺧﻮد

در اﯾﻦ ﺷﻌﺮ از آن ﮐﯿﺴﺖ؟ ﺧﻮد ﺟﻬﺎن ی ﮐﺠﺎ در

و ﺑﺎ ﭼﻪ ﯾﻘﯿﻨﯽ اﯾﻦ ﺳﺨﻨ ﺎن را ﺑﺮ زﺑﺎن آورده اﺳﺖ؟ ﯿﺖﻣﻠ ﺑﻪ ﻣﻔﻬﻮم ﻗﺎﻧﻮن » ﯾﮏ ﻣﺪرن اﺳﺖ« ﺑﺎ ﻣ ﻫﻤﻪ آن. ﻼزﻣﺎت

در اﯾﻨﺠﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻋﺎﻣﻞ دﯾﮕﺮی ﻧﯿﺰ در رواج ﻣﻀﻤﻮن ﺑﯽ وﻃﻨﯽ در ادﺑﯿﺎت ﻣﺪرن اﯾﺮاﻧﯽ اﺷﺎره ﮐﺮد ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺗ ﺛﯿﺮ ﺄ ﭘﺬﯾﺮی از آﻣﻮزه ﻫﺎی اﯾﺪﺋﻮﻟﻮژﯾﮏ ﭼﭗ در رواﯾﺖ ﻟﻨﯿﻨﯽ ـ اﺳﺘﺎﻟﯿﻨﯽ آن ﺑﻮد. اﯾﻦ ﻋﺎ ﻣﻞ ﺑﻪ ﻣﺎﺧﻮﻟﯿﺎی روﺷﻨﻔﮑﺮی اﯾﺮان داﻣﻦ زد و ادﺑﯿﺎت از ﺳﺮاﯾﺖ آن در اﻣﺎن ﻧﻤﺎﻧﺪ. در اﯾﻦ رواﯾﺖ ﭼﭗ، ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﯿﺎﻧﯽ از ﺗﻌﻠﻖ ﻣﻠﯽ، دﻟﺒﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ آب و ﺧﺎ ک ﺑﺮﭼﺴﺐ ﯾﺎ« ﺷﻮﻧﯿﺴﻢ » ﻣﻠﯽ» ﮔﺮاﯾﯽ ﺑﻮرژواﯾﯽ ﺧﻮرد ﻣﯽ« و ﺑﻪ ﺟﺎی اﯾﺮان ﻫﻤﭽﻮن ﻣﯿﻬﻨﯽ ﻣﺸﺨﺺ ﺑﺎ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﻠﯽ ﺧﺎص

ﮐﺎرﮔﺮی ﺗﺠﻮﯾﺰ و ﺗﺒﻠﯿﻎ ﻣﯽ ﮔﺮدﯾﺪ. ﺷﮕﻔﺖ اﯾﻨﮑﻪ،

ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺻﻮ » رت اﻧﺘﺮﻧﺎﺳﯿﻮﻧﺎﻟ « ﺴﻢﯿ

ﯽ ﺧﻮد، وﻃﻨ

٥٢