Dar Hazrat-e Raz-e Vatan

ﺷﺎﻧﻪ ای ﺑﺮای آﺷﻔﺘﻦ

آﺷﻔﺘﻨﻢ ﮐﺠﺎﺳﺖ ﺧﺎﻧﻢ زﯾﺒﺎ؟ ـ .. رﺿﺎ ﯽ ﺑﺮاﻫﻨ ۸٦

یﻪﺷﺎﻧ

از ﺑﺎده ﺑﯽ ﻫﺎی ﺣﺴﺎب ﻣﺴﻠﮑﯽ ،

ﺑﺮاﺑﺮ ﺳﻄﺮﻫﺎی ﻧﻘﻞ ﺷﺪه از ﮐﺴﺮاﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﺎﻋﺮ در آن ،

ﺳﺮﻣﺴﺖ

در در ﮔﯽ

ﺑﺮ ﺗﯿﻎ دﺷﻨ رﻗﻬﺎ یﻪ ، اﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ای دﯾﮕﺮ ﺧﻮاﻧﺪ: واﮐﻨﺶ ﺧﺸﻢ آ ﮔﯿﻦ ذﻫﻨﯿﺘﯽ ﻧﺴﯿﺎن زده ﮐﻪ ﻧﺎ ﮔﻬﺎن در اﺛﺮ ﺿﺮﺑﻪ ﻫﻮﻟﻨﺎ ک اﻧﻘﻼب ﺗﮑﻪ ﭘﺎره ﻫﺎﯾ ﯽ از ﻣﺤﻔﻮﻇﺎﺗﺶ را ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻧﺎﻣﺮﺗﺒﻂ، ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻧﺎﺗﻤﺎم، از ﻧﺎﺧﻮدآ ﮔﺎه ﺑﻪ وﻃﻦ در ﺷﻌﺮ ﺳﯿﻤﯿﻦ ﺑﻬﺒﻬﺎﻧﯽ ﻣﯽ اﻧﺠﺎﻣﺪ ؛ از وﻃﻦ و ﺑﺎ وﻃﻦ ﻫﻤﭽﻮن ﯾﮏ ﻣﻮﺟﻮ د ﯾﺖ، ﯾﮏ ﺿﺮورت و ﯾﮏ ﻫﻮﯾﺖ ﻣﺤﺎ ﮐﺎت دوﺑﺎره » ﺷﻮد: ﻣﯽ ﻣﯽ ﺳﺎزﻣﺖ وﻃﻦ ،« آری» اﯾﻦ. « ﭘﯿﺶ از ﻫﺮ ﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮ، ﺑﯿﺎﻧﯽ از ﺑﺎﯾﺴﺖ » ﯾﮏ « ) imperative ( ادﺑﯽ ﺑﻮد در زﻣﺎﻧﻪ ای ﮐﻪ ﻫﺸﺪار ﻣﯽ داد ﺑﺎ از دﺳﺖ رﻓﺘﻦ وﻃﻦ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ از دﺳﺖ رود ﻣﯽ . اﯾﻦ آری» اﻧﺪ را « ﮐﯽ ﭘﺲ از اﻧﻘﻼب ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﯽ ﺗﻮان در اﺣﺼﺎﯾﯽ ﺷﺎﻋﺮاﻧﻪ از ﺗﮑﻪ ﭘﺎره ﺳﺮزﻣﯿﻦ اﯾﺮاﻧﯽ » در ﺧﺮوس ﻫﺰار ﺑﺎل « از ﻣﺤﻤﺪ ﺣﻘﻮﻗﯽ دﯾﺪ : رﻫﺒﺮی اﻧﻘﻼب ﺑﻮﺳﻪ ، زﻧﺪ ﻣﯽ ﺷﻌﺮ ﺷﺎﻣﻠﻮ را ﮐﻪ در ﻫﻤﺎن روزﻫﺎ ﺮوده ﺷﺪه ﺳ ﺧﻮدآ ﮔﺎه ﺑﺎزﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ. در اﺛﺮ ﻫﻤﯿﻦ ﺿﺮﺑﻪ ﻫﻮﻟﻨﺎ ک ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﻢ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﻗﺒﺎل وﻃﻦ در ﺷﻌﺮ » ﺟﺦ اﻣﺮوز... ﺑﻪ ﯾﮏ« آری» ﺧﻄﺎب «

ی

ی«ﻧﻪ» اﯾﻦ

ی

یﻪ در روﯾ

ﻫﺎی

ﺳﺒﺰﯾﻨﻪ ﻫﺎی آﯾﻨﻪ

آب -

ﻫﺎی ﻧﻮر

ﻣﯿﺮاث آﻓﺘﺎب ﺪه É در ﺳﺎﺣﻞ ﺷﺐ ﺳ ام آن -

ﺟﺎﺳﺖ:

«ﺧﺎﻧﻢ

ﺑﺮاﻫﻨﯽ اﯾﺮاﻧﻪ » ﻧﺎم ﺑﻪ

از ﺳﻄﺮی از ای ﺳﺮوده

٨٦

٥٦