Dar Hazrat-e Raz-e Vatan

ﻣﻠﺖ را، ﺑﻪ ﺗﻌﺒﯿﺮی از ارﻧﺴﺖ رﻧﺎن، ﺧﺎﻃﺮه ﻓﺪا ﮐﺎری ﻫﺎ و اﻓﺘﺨﺎرات ﻣﯽ ﺳﺎزد ﮐﻪ اﻏﻠﺐ ﺑﺎ ﺳﻮگ و اﻧﺪوه ﻣﻼزﻣﺖ دارد. در اﺳﻄﻮره آرش ﻫﻤﻪ اﯾﻦ ﺳﺎزﻣﺎﯾﻪ ﻫﺎ ﻫﺴﺖ: ﻓﺪا ﮐﺎری ﺗﺎ ﺳﺮﺣﺪ ﻣﺮگ در ﮐﻨﺸﯽ ﺷﮕﻔﺖ. ﻫﻮﯾﺖ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻫﻮﯾﺖ اﺳﺖ و ﺗﯿﺮ ﭘﺮﺗﺎﺑﯽ آرش ﻫﻮﯾﺘﯽ ﻣﻠﯽ را ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. اﯾ ﻦ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﯾﺎ ﺗﻌﯿﻦ ﺑﺨﺸﯽ ﻫﻮﯾﺖ ﻣﻠﯽ آﻧﮕﺎه ﻧﺎ ﮔﺰﯾﺮ ﺷﻮ ﻣﯽ د ﮐﻪ ﺳﺎﻣﺎن اﻣﻮر ازﻫﻢ ﻓﺮوﭘﺎﺷﯿﺪه و ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ رو ﺑﻪ ﻧﺎﺑﺴﺎﻣﺎﻧﯽ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﻮﯾﺖ ﺟﻮﯾﯽ، اﺣﺮاز ﯾﮏ ﻫﻮﯾﺖ ﻣﻠﯽ ، آﻧﮕﺎه ﺑﻪ ﺻﻮرت ﯾﮏ ﺧﻮاﺳﺖ ﯾﺎ دﻏﺪﻏﻪ ذﻫﻨﯽ در ﻣﯽ آﯾﺪ ﮐﻪ در ﻫﺴﺘﯽ ﻣﻠﺘﯽ ﺑﻪ ﺧﻄﺮ اﻓﺘﺎده ﺑﺎﺷﺪ ، ﻣﻠﺖ» ﻫﺎی ﻏﺎﻟﺐ ا ﮔ ﺮ ﺑﻪ آن ] ﻫﻮﯾﺖ ﻣﻠﯽ[ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﻨﺪ از ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ... ﺑﺮای ﺣﻔﻂ ﺑﺮﺗﺮی - ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻧﻈﺎﻣﯽ و اﻗﺘﺼﺎدی ﯾﺎ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ اﺳﺖ. « ۹٦ از ﺳﻮی دﯾﮕﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﮐﻨﺶ آرش ﻧﻪ در ﺻﺤﻨﻪ ﻧﺒﺮد ﮐﻪ ﭘﺲ از ﺷﮑﺴﺖ از دﺷﻤﻦ و در ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﺗﺤﻘﯿﺮ او، ﺑﻪ زﺑﺎن اﻣﺮوز در دوره ای از ﯾﮏ ﺻﻠﺢ ﻣﺴﻠﺢ، اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﻣﻠﯿﺖ ﻗﻬﺮﻣﺎن را ﺑﺎ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﭘﺮﺗﺎب ﺗﯿﺮ ﺑﺮای ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﺮز ﺗﺤﻘﯿﺮ ﮐﺮده و درواﻗﻊ آن را اﻧﮑﺎر ﮐﺮده اﺳﺖ. ﭘﺮواز ﺗﯿﺮ آرش از ﺳﭙﯿﺪه دم ﺗﺎ ﻏﺮوب از ﻗﻠﻪ دﻣﺎوﻧﺪ ﺗﺎ ﮐﻨﺎر ﺟﯿﺤﻮن ﺑﺮ ﻣﻀﻤﻮن ﻧﻤﺎدﯾﻦ آن دا ﺗﺄ ﮐﯿﺪ رد؛ ﭘﺮوازی آرزو ﺷﺪه اﻣﺎ ﻣﺤﺎل .. . ﺣﺘﺎ ،ﻣﺮز آﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺗﯿﺮ ﻗﻬﺮﻣﺎن ﻓﺮود آﻣﯽ ﯾﺪ؛ ﻧﻪ ﺻﺮف ﯾﮏ ﻧ ﻘ ﻄﻪ ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎﯾﯽ، ﮐﻪ ﺳﺮﺣﺪی آرزو ﺷﺪه اﺳﺖ. ﭼﺮا ﺗﯿﺮ آرش از ﻣﯿﺎن ﻫﺮﭼﯿﺰ و ﯾﺎ ﻫﺮ ﮐﺠﺎی دﯾﮕﺮ ﺑﺮ درﺧﺖ ﮔﺮدوﯾﯽ ﮐﻬﻨﺴﺎل ﻓﺮود ﻣﯽ آﯾﺪ؟ درﺧﺖ ﮔﺮدوﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻨﺎ ﺑﺮ اﺳﻄﻮره ﺗﺮ ﺑﻠﻨﺪ از آن در ﺟﻬﺎن ﻧﺒﻮده اﺳﺖ . اﯾﻦ ﺑﺮ ﻋﻬﺪه ﻣﺮدم ﺷﻨﺎﺳﺎن و اﺳﻄﻮره ﭘﮋوﻫﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﭘﺎ ، ﺳﺦ دﻫﻨﺪ اﻣﺎ ﺑﻪ ﺗﻌﺒﯿﺮی درﺧﺖ ﮔﺮدو را ﺗﻮا ﻣﯽ ن ﻧﻤﺎدی از ﻋﻬﺪ و ﺗﻀﻤﯿﻦ ﯾﮏ ﻋﻬﺪ داﻧﺴﺖ. ﺗﻮا ﻣﯽ ن ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﮐﻨﺶ ﻗﻬﺮﻣﺎن ﮔﺰاردن ﯾﮏ ﻋﻬﺪ اﺳﺖ. اﯾﻦ ﻋﻬﺪی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﻣﺮگ ﺑﺪان وﻓﺎ ﺷﺪه اﺳﺖ. در اﯾﻨﺴﻮی آن ﮔﺮدوﺑﻦ ﺑﺮ ﮐﻨﺎره ﺟﯿﺤﻮن، ﻫﺴﺘﯽ و زﻧﺪﮔﯽ ﯾﮏ ﻣﻠﺖ ﺟﺮﯾﺎن دارد ؛ و در ﻓﺮاﺳﻮی آن اﺳﺖ ﺘﯽ ﻧﯿﺴ ، ﻣﺮگ ﯾﮏ ﻓﺮﻫﻨﮓ ، ﺑﯿﺎﺑﺎن... اﯾﺮان در ﺗﻘﺎﺑﻞ ﺑﺎ اﻧﯿﺮان اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ در اﯾﻦ اﺳﻄﻮره ﺧﻮد را ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯽ ﺗﻮا ﻣﯽ. ﮐﻨﺪ ن ﮔﻔﺖ ﮐﻪ اﺣﺮاز ﻫﻮﯾﺘﯽ ﻣﻠﯽ ﻫﻤﭽﻮن ﯾﮏ ﻋﻬﺪ ، آﻧﭽﻨﺎن ﮐﻪ اﺳﻄﻮره ﻣﯿﻬﻨﯽ، ﭼﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺟﻤ ﻌﯽ و ﭼﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻓﺮدی، از ﻓﺮدای ﺗﺴﻠﻂ ﻣﺴﻠﻤﯿﻦ ﺑﺮ ﺳﺮزﻣﯿﻦ اﯾﺮان ﺗﺎ زﻣﺎن ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮده اﺳﺖ. آرش آن را ﺑﺎز ﻣﯽ دروﻧﻤﺎﯾﻪ ای ﺗﮑﺮار ﺷﻮﻧﺪه در ﻫﻤﻪ ﻗﯿﺎم و ﺧﯿﺰش

ﭘﯽ ﯽ ﺷﮑﺴﺘ

دﺷﻤﻦ

یه

ی

ﻫﺎی

ﻫﺎ

ﮔﻮﯾﺪ،

۹٦ ﻣﺴﮑﻮب، ۲۵

٦٩