Dar Hazrat-e Raz-e Vatan

ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﯽ

ﻫﻢ ﯾﺎﻓﺖ ﮐﻪ در ﭘﺎﯾﺎن آن ﺑﺮﻓﯽ ﻓﺮاﮔﯿﺮ ﺑﻪ آراﻣﯽ ﺑﺮ ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺧﺎک ﻣﯿﻬﻦ ﻓﺮو ﻣﯽ ﺑﺎرد و

ﻣﻨﻈﺮ

و ﺧﺴﺘﻪ از وﻃﻦ :ﺪ ﮔﺸﺎﯾ ﻣﯽ«

درﺑﺮاﺑﺮ ﭼﺸﻢ ﮔﺎﺑﺮﯾﻞ ر ﺑﯿﺰا »

ﻣﺸﺘﺮک را ﺑﺎ ﻫﻤﻪ زﻧﺪﮔﺎن و ﻣﺮدﮔﺎﻧ

ﺶ ی

روزﻧﺎﻣﻪ راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ: در ﺳﺮاﺳﺮ اﯾﺮﻟﻨﺪ ﺑﺮف آﻣﺪه ﺑﻮد . ﺑﺮف ﺑﺮ ﺗﻤﺎم ﻧﻘﺎط ، درﺧﺖ و آﻧﺴﻮﺗﺮ، ﺑﺮ اﻣﻮاج ﺗﯿﺮه و ﺧﺮوﺷﺎن رودﺧﺎﻧﻪ ﺷﺎﻧﻮن ﻓﺮود آﻣﺪ ﻣﯽ . ﺑﺮ ﻫﺮ ﻧﻘﻄﻪ ی ﺻﺤﻦ آن ﮐﻠﯿﺴﺎی ﺧﻠﻮت ﮐﻪ ﻣﺎﯾﮑﻞ ﻓﻮری در آن ﻣﺪﻓﻮن ﺑﻮد ﻧﯿﺰ ﻣﯽ ﻧﺸﺴﺖ. ﺑﺮ ﭼﻠﯿﭙﺎﻫﺎ ی ﻣﻌﻮج و ﺳﻨﮕﻬﺎی ﮔﻮرﻫﺎ ، وﺑﺮ ﺳﺮ ﺗﯿﺮﻫﺎی دروازه ﮐﻮﭼﮏ روﺑﺮو ﺗﯿﻐﻬﺎی ﻧﺸﺴﺖ ﻣﯽ ﺑﺮ ﺑﯽ . ﺑﻪ ﺷﻨﯿﺪن ﺻﺪای ﺑﺮف ﮐﻪ ﺑﺎ رﻗﺖ از ﻣﯿﺎن ﮐﯿﻬﺎن ﻓﺮود ﻣﯽ آﻣﺪ. وﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﺒﻮط واﭘﺴﯿﻦ ﻫﻤﮕﺎن ، ﻣﺮگ[ ] آرام ﺑﺮ ﺳﺮ زﻧﺪﮔﺎن و ﻣﺮدﮔﺎن ﻣﯽ ﻧﺸﺴﺖ... ۱۰٤ ﺟﻠﮕﻪ ﻣﺮﮐﺰی ، و ﺑﺮ ﺗﭙﻪ ﺑﯽ ﻫﺎی

ﻫﺎ در

ﻫﺎی

و ﻧﻤﺎدﻫﺎی

ﺑﺎ ، دﯾﮕﺮ اﺳﺘﻌﺎره

ﺳﺮو در ﺣﺎﻓﻆ و در ﻫﺪاﯾﺖ ﻫﻢ ، واژه ای اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺎی ﺘﻦ ﺑﺎ ﻣ

ﻫﺎ ای

در ﺣﺎل ﮔﻔﺘﮕﻮﺳﺖ و ﻫﺴﺘﯽ و زﻧﺪﮔﯽ را در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﺮگ ﺑﺎز ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ. در اﯾﻦ دﻻﻟﺖ ژرﻓﺎﯾﯽ ﻫﻤﭽﻮن ﺧﻮد واژه اﯾﺮان ﮔﺮه ﮔﺎﻫﯽ از ﯾﺎدﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺧﻮاﻧﺶ ﻟﺤﻈﻪ در زﻣﺎن اﺳﻄﻮره ﮔﺸﻮده دﺷﻮ ﻣﯽ : درﺧﺘﯽ ﮐﻪ زرﺗﺸﺖ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﻮﯾﺶ ﮐﺎﺷﺖ؛ و در ﻟﺤﻈﻪ ای دﯾﮕﺮ، در رواﯾﺖ ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪ، زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﭽﻮن ﻧﻮر اوﺳﺘﺎﯾﯽ ﺑﯽ آﻏﺎز اﺳﺖ. در اﯾﻦ زﻣﺎﻧﯿﺖ ﺑﯽ آﻏﺎز ، ﻟﺤﻈﻪ ی زﯾﺒﺎی

دﯾﮕﺮ

ﺑﺎ ﺑﺎﻟﯿﺪن ﺳﺮو ﻫﻤﺎﻧﻨﺪی ﭘﯿﺪا ﮐﺮده اﺳﺖ:

ﭘﯿﺪاﯾﯽ « ﻣﺮدم »

ﭼﻮ زﯾﻦ ﺑﮕﺬری ﻣﺮدم آﻣﺪ ﭘﺪﯾﺪ ﻫﺎ ﺷﺪ ﺑﻨﺪ را ﺳﺮاﺳﺮ ﮐﻠﯿﺪ ﺳﺮش راﺳﺖ ﺑﺮ ﺷﺪ ﭼﻮ ﺳﺮو ﺑﻠﻨﺪ

آﺧﺮﯾﻦ

دﺳﺘﮑﺎری اﺻﻞ در. اﺳﺖ ﺑﻮده ﻫﺒﻮط»:

اﻧﺪﮐﯽ ﺑﺎ

دارﯾﻮش از دوﺑﻠﯿﻨﯽ ﻫﺎ ) ۱۳۴۶ (

ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ از ﺗﺮﺟﻤﻪ ﯾﺎد زﻧﺪه ی

ﭘﺮوﯾﺰ

١٠٤

ﻣﻠﯽ ﻫﻮﯾﺖ ﻣﺴﺄﻟﻪ آﯾﺮﻟﻨﺪ (Irishness) و ﺑﺎزﺗﺎب آﺛﺎر در آن ﻫﺎی : زﯾﺮ ﻣﻨﺒﻊ ﺑﻪ ﮐﻨﯿﺪ ﻧﮕﺎه ﯾﯿﺘﺲ و ﺟﻮﯾﺲ Eugene O’Brien: The Irish Identity in the Writings of William Butler Yeast and James Joyce , Edwin Mellen Press, 1998.

. «ﻫﻤﻪ

درﺑﺎره

٧٥