Dar Hazrat-e Raz-e Vatan

ﺑﭙﻮﺷﻨﺪ ﻫﻨﮕﺎم زﺧﻢ درای ﻫﻤﺎن ﮐﺎوه آن ﺑﺮ ﺳﺮ ﻧﯿﺰه ﮐ ﺮد ﻫﻤﺎن ﮔﻪ ز ﺑﺎزار ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﮔﺮد

اﯾﺮاﻧﯿﺖ در ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻘﻮﻟﻪ ای ورا ﻧﮋادی ﯾﺎ ورا ﻗﻮﻣﯽ اﺳﺖ، ﺑﻠﮑﻪ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ در اﺑﯿﺎت ﺑﺎﻻ، در رواﯾﺖ از ﺧﺎﺳﺘﮕﺎه ﭘﺮﭼﻢ ﻣﻠﯽ )درﻓﺶ ﮐﺎوﯾﺎن آﻣﺪه ( ، اﯾﻦ ﻫﻮﯾﺖ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﻘﻮﻟﻪ ای

-ورا

ﺑﻣﯽ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﯿﻨﯿﻢ، ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﺮدی از

ﻧﻤﺎد اﯾﻦ ﻫﻮﯾﺖ ﻣﻠﯽ ،

ﻃﺒﻘﺎﺗﯽ اﺳﺖ. ﭘﺮﭼﻢ « وشﺷﯿﺪ»

ﭘﺎﯾﯿﻨﯽ ﺑﺮاﻓﺮاﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ:

ﻫﺎی ﻻﯾﻪ

ﯾﮑﯽ ﺑﯽ زﯾﺎن ﻣﺮد آﻫﻨﮕﺮم ز ﺷﺎه آﺗﺶ آﯾﺪ ﻫﻤﯽ ﺑﺮ ﺳﺮم

و از آن ﭘﺲ اﯾﻦ ﭘﺮﭼﻢ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻧﻤﺎدی از ﻣﻠﯿﺖ اﯾﺮاﻧﯽ ﺑﻮد و ﻧﺒﻮد و ﺷﮑﺴﺖ و ﭘﯿﺮوزی اﯾﺮاﻧﯿﺎن را ﺑﺎز ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ. در ﺻﺤﻨﻪ ای از ﯾﮏ ﻧﺒﺮد آﻧﮕﺎه ﮐﻪ اﯾﻦ درﻓﺶ ﻧﺒﯿﻞ ﺑﺮﺧ ﺎ ک ، اﻓﺘﺪ ﻣﯽ ﺑﻪ ﺷﺮح زﯾﺮ و ﺑﺎ ﻣﺮگ ﻗﻬﺮﻣﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ دوﺑﺎره ﺑﺮاﻓﺮاﺷﺘﻪ ﻣﯽ

ﮔﺮدد:

ﺑﺪان ﺷﻮرش اﻧﺪر ﻣﯿﺎن ﺳﭙﺎه ﺳﯿﺎه ِ از آن زﺧﻢ ﮔﺮدان و ﮔﺮد ﺑﯿﻔﺘﺎد از دﺳﺖ اﯾﺮاﻧﯿﺎن ﻓﺮوزﻧﺪه ˆ درﻓﺶ ﮔﺮاﻣﯽ ﺑﺪﯾﺪ آن درﻓﺶ ﻧﺒﯿﻞ ﮐﻪ اﻓﮑﻨﺪه ﺑﻮدﻧﺪ از ﭘﺸﺖ ﭘﯿﻞ

ی ﮐﺎوﯾﺎن

٨١