Dar Hazrat-e Raz-e Vatan

ﭘﺮﺳﺶ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ از اﯾﻦ ﺟﻬﺎن ﺧﯿﺎﻟﯽ ، آرزوﺷﺪه ، ﻣﺤﺎ ﮐﺎت ؟ ﮐﻨﺪ ﻣﯽ ﭼﮕﻮﻧﻪ اﯾﻦ ﻣﺘﻦ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺧﻮد را در ﻃﻮل ﻗﺮن ﻫﺎ ﻓﺮﯾﻔﺘﻪ ا ﺳﺖ؟ آن ﺣﺲ ﺧﻮش » ﺗﻌﻠﯿﻖ ﻧﺎﺑﺎوری « در اﯾﻦ ﻣﺘﻦ رواﯾﯽ ﺣﻤﺎﺳﯽ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺷﺪه اﺳﺖ؟ ا ﮔﺮ اﯾﻦ ﺑﯿﺖ را ﻫﻤﭽﻮن ﯿﺑﻨ ﮔﺰاره ﺎدﯾﻦ ﻣﺤﺎ ﮐﺎت در ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ، آﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﯽ

ﮔﻮﯾﺪ،

ﺟﻬﺎن ﭘﺮ ﺷﮕﻔﺖ اﺳﺖ ﭼﻮن ﺑﻨﮕﺮی ﻧﺪارد ﮐﺲ آﻟﺖ داوری

ﻣﺎ ﺷﮕﻔﺖ

آﯾﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﻧﮕﺮﺷﯽ ﺑﺮ ﺟﻬﺎن و دﻋﻮت ﺑﻪ ﺻﺮف ﻧﮕﺮﯾﺴﺘﻦ ﺑﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺎ را ﺳﺎز و ﻧﻬﺎد ﻣﺤﺎ ﮐﺎﺗﯽ دﯾﮕﺮ و از آن ﺧﻮد ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪ روﺑﺮو ﻧ ؟ﺳﺎزد ﻤﯽ

ی و ﮐﺎر ﺳﺎز

ﭼﻨﯿﻦ ﻣﺤﺎ ﮐﺎﺗﯽ از ﻣﺎ

ﺟﻬﺎن ﻫﻤﭽﻮن

اﺳﺎس ﻫﻤﺪﻟﯽ( و ﻓﺮوﺗﻨﯽ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺟﻬﺎﻧ ) ﺴﻮس ﯽ ﭘﺮﻓ

ﻓﻘﻂ رﺟﻮع ﺑﻪ )« ﺧﻮد »

« را ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻃﺮه و ﺻﻌﻮﺑﺖ آ ن

دﯾﮕﺮی( را ﻣﯽ ﻃﻠﺒﺪ و ازﯾﻦ رﻫﮕﺬر اﮔﺮ ﻧﮕﻮﯾﯿﻢ ﺑﯽ داوری » ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ

را ﮔﻮﺷﺰد . ﮐﻨﺪ ﻣﯽ ا ﮔﺮ ﺑﺘﻮان ﺣﻘﯿﻘﺘﯽ را ﺑﺮای اﯾﻦ ﺑﺎزﻧﻤﺎﯾﯽ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺖ ، اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﻪ ﺷﺪت ﻣﺸﺮوط در زﻣﺎﻧ و ﯿﺖ ﻣﮑﺎﻧﯿﺖ ذﻫﻨﯿﺖ و ﺗﻦ ﻣﺎ ﻧﺎﻇﺮان اﯾﻦ ﺷﮕﻔﺘﯽ اﺳﺖ:

ﺟﻬﺎن

ﮐﻪ ﺟﺎﻧﺖ ﺷﮕﻔﺖ اﺳﺖ و ﺗﻦ ﻫﻢ ﺷﮕﻔﺖ ﻧﺨﺴﺖ از ﺧﻮد اﻧﺪازه ﺑﺎﯾﺪ ﮔﺮﻓﺖ

و ؛ ﺟﺪا ﻧﯿﺴﺖ ﭘﺲ ﻻ ؛«ﺧﺮد » از« ﺳﺨﻦ » ﺮمﺟ

اﯾﻦ در ﻣﺤﺎ ﮐﺎت « ﺗﻦ» از« ﺟﺎن»

ﻧﯿﺰ « زﻧﺪﮔﯽ » از« ﻣﺮگ»و« ﺷﺎدی» از « ﺳﻮگ» ؛« ﺧﻄﺎﺑﻪ » از« ﺷﻌﺮ » ؛« ﻣﺤﺘﻮا » از« ﺻﻮرت »

ﮐﻠﯽ را ﺗﺸﮑﯿﻞ ِ ﻫﺎی آن ﺷﮕﻔﺖ

ﻫﻢ ﺟﺪا ﺷﺪﻧﯽ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ؛ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻫﻢ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ، ﺑﻠﮑﻪ ﻫﺮﯾﮏ ﭘﺎره ﺣﺘﺎ ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﺻﻮری ﻧﯿﺰ ﺳﺎز و ﮐﺎر اﯾﻦ ﻣﺤﺎ ﮐﺎت نﺗﻮا ﻤﯽ را ﻧ

از

ﺑﺎ آﻣﻮزه

. دﻫﻨﺪ ﻣﯽ

ﻫﺎی

و ﻧﺒﺎﯾﺪ

را ﻧﯿﺰ ﺗﻮا ﻣﯽ ن رواﯾﯽ ﺑﻪ

ﻣﺘﻦ ﺧﻄﺎﺑﯽ

ﺑﻮﻃﯿﻘﺎﯾﯽ ﯾﻮﻧﺎﻧﯽ اﻧﺪازه ﮔﺮﻓﺖ . در اﯾﻦ ﺳﺎزوﮐﺎر ﺑﺨﺶ

ﻫﺎی

. ﺑﻪ ﺳﺨﻨﯽ

زﻣﺎﻧﯽ ﯾﺎ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ داﺳﺘﺎﻧﻬﺎ را دﻫﻨﺪ ﻣﯽ ﺷﮑﻞ

ﮔﺎه ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ

ﺣﺴﺎب آورد درﻧﮓ :

ﭘﯿﻮﻧﺪ

٩٢