PanPost nummer 2 juni 2017

Club Pan-European Nederland | nummer 2 | juni 2017

Volgens de weersvoorspelling zou de mist weldra oplossen en kon het een zonnige dag worden. Wát had ík genoten van deze fan- tástische toer op deze dag! Het weer was erg wisselend, maar ik had maar een paar druppels echt regen gehad. Naarmate de dag vorderde werden ook de wegen droger en het scheurgehalte idem dito hoger. Wat is het hier mooi rijden in de herfst! De veelkleurige natuur, de prachtige variatie aan wegen en weggetjes (zelfs die waarbij het eind van de wereld was dichtgeplakt met kranten (Telegraaf) zaten erbij), de geweldige bouwsels die er onderweg te zien waren, de mooie luchten en de zon die de vele kleuren van het bladerdak telkens weer een nieuwe dimensie gaf, de meertjes... In een woord: prachtig! Het landschap en de bouw deden me meer denken aan Duitsland dan aan Frankrijk. Deze streek lijkt erg op het Sauerland en de Eifel, qua alles. Nu is er in vroeger tijden ook vaak van eigenaar gewisseld, heb ik begrepen, dus zo vreemd is dat niet. Al met al heb ik vandaag een heel fijne motordag gehad, wát dat dan ook moge zijn..... (toch een soort hybride totaalervaring, samen met je navigatieapparaat....). Van Cornimont via Ventron en Kruth, noordelijk naar het meer van Wildenstein, Wildenstein, La Schlucht, Orbey Basses en Orbey Pairis. Bij Lingekopf, tussen beide Orbeys, zijn er zelfs nog loopgraven uit de eerste wereldoorlog te zien. Dan langs het Lac Blanc, Etang du Vallon, vóór Sondreville weer naar

het zuiden via Sachemont en Le Valtin. Daarna rechtsaf langs het meer van Longemer en het meer van Retournemer en wéér rechtsaf naar het meer van Lispach. Nog meer zuidelijk naar La Bresse en Cornimont. Hier kun je meteen naar het hotel, óf je neemt het meest zuidelijke rondje er nog bij. Dan ga je over Le Thillot, Ste Maurice sur Moselle, Oberbruck, Kirchberg, Masevaux, waar je weer noord- waarts verder rijdt naar Bitschwiller, Fellering en Kruth. Vanuit Kruth ga je dan weer naar het hotel, in omge- keerde richting als ’s ochtends. En overal komt je colletjes tegen en overal is de natuur prachtig! Als je de route in Google Earth bekijkt, zie je in vogelperspectief hoe mooi het er is. Het ontbijt van vanochtend was overigens dik in orde, het avond- eten ook weer, plus: de porties waren vandaag behoorlijk gedeci- meerd. Ze verdienden het behoud van hun ster dus eigenlijk wel... Maar er waren nog wel wat kanttekenin- gen had ik ze verteld... Het restau- rant zat vandaag alweer een stuk voller dan gisteren (positief), maar van de vier hotelgasten van gisteren was er nog maar één over (alleen ik). Het rendement van het hotel was daarmee behoorlijk onder de maat! Als na één dag al driekwart afvalt, is er iets niet goed, tenzij er een cursus 'verlies 5 kilo in drie dagen' wordt gehouden! Dat zagen ze zelf ook wel in en er waren allerlei plannen in de maak om, met name bij slecht weer, activiteiten te ont- plooien, waardoor gasten tóch wilden blijven. Te denken viel aan kookworkshops met Vogezische

gerechten, visexcursies in de plaat- selijke forellenvijver, repareren van gaten in de zolen van je wandel- schoenen, sealen van de naden van je regenpak, verstevigen van de baleinen van een paraplu, ver- wisselen van een autoband, vrucht- baar inzetten van social media, 'haal meer uit je smartphone', en meer van dit soort uiterst zinvolle activiteiten op regenachtige dagen. Het zag er zeer veelbelo- vend uit en ik ben ervan overtuigd dat volgend jaar er zeker een maand tevoren gereserveerd moet gaan worden in dit hotel, vanwege de drukte! Een volgend punt was, dat (zoals eerder gezegd) de bediening ont- zettend voorkomend was toen er nog weinig mensen in het restaurant zaten, maar er onnodig veel heen en weer gelopen werd. Naarmate er meer volk zat, leverde dat veel vertraging op! Het gegeven 'loop nooit met lege handen' was nog niet tot hier doorgedrongen. Ook hier werd verbetering beloofd, de ober had zich zelfs al ingeschreven voor een cursus: 'Ne marche pas avec les mains vide'. Een laatste ‘point majeure’ was, dat de complete crew om de zoveel tijd zijn jas aantrok om (naar later bleek) buiten een sigaret te gaan roken. Dat bleek uit de rooklucht die ze mee naar binnen namen en uit de rooklucht op de gangen van het hotel (had ergens een raam open gestaan of zo?). Hier had men geen verweer tegen, dit kwam totaal onverwacht, zo had men zichzelf nog nooit bekeken...

19