PanPost nummer 2 juni 2017

Club Pan-European Nederland | nummer 2 | juni 2017

15-DAAGSE RONDREIS CATALONIË (vervolg) VAN 25 JULI T/M 8 AUGUSTUS 2016 Tekst en foto’s : Roger Leppers

In PanPost nr. 1 is een reisbeschrijving opgenomen van de Ardennen door Noord-Frankrijk en via Auxerre, de Issoire, Gorges de Tarn, Millau, richting Carcassonne en over de passen “Passa Alto Pallars Aran” en “Pas d’Aro” naar Barcelona. Na enkele dagen Barcelona te voet te hebben doorkruist, pakken we de etappebeschrijving weer op vanaf Ripoli.

In Ripoll stond de motor voor het hotel geparkeerd, in de avondzon. Dat betekende dat hij ’s ochtends in de schaduw van het hotel stond. En dat betekende dat ik eindelijk, uit de zon, de remblokken kon verwisselen! Een week voor vertrek bleken mijn voorwiellagers versleten te zijn (gelukkig garantie én op tijd ontdekt) en had de monteur van de dealer aangegeven dat de remblokken goeddeels versleten waren. Bij thuiskomst heb ik ze allemaal gecontroleerd maar bleek er nog 1/3 aan remvoering op te zitten. Voor de zekerheid had ik reserveblokjes mee- genomen en dit was een goede gelegenheid om ze te wisselen. De voorkant was zó gepiept (er zat nog steeds wel genoeg op eigenlijk), maar voor de achter- blokken moest de hele klauw eraf om een van de twee blokken eruit te kunnen krijgen. En daarvoor had ik niet de juiste sleutel bij me (dop 17). Ook bij het naast- gelegen politiebureau hadden ze die maat niet en waar in het dorpje een gereedschapswinkel zou moeten zitten, zat nu blijkbaar een copyshop, toen ik daar te voet aankwam. Dus heb ik onverrichter zake maar de oude blokken weer gemonteerd. Op het blok dat ik eruit had gekregen zat nog genoeg voering, dus

hopelijk op die andere ook. Onderweg maar zien of ik een Praxis of zoiets ging tegenkomen. Nog snel ontbijten, motoroutfit aan, opzadelen van de bike en on route richting PortBou. Eindelijk voor de tweede keer de Middellandse zee gezien in een idyllisch baaitje bij het dorp. Even buiten het dorp ging er iets mis met mijn Zümo, waardoor ik een stukje terug wilde om te zien of dat wel klopte met de route die ik wilde rijden. Bij een afslag naar een steengroeve kon ik wel keren. De weg was wel wat kiezelig, maar ik had het voorwiel alweer in de juiste richting staan toen… ik iets te weinig gas gaf en de motor afsloeg. En wat doet een motor dan?? Het linkerbeen schoof weg over de steentjes en daar lag ik met een volgepakte motor. Omgevallen vanuit stilstand! Blijkbaar is het toch nog zó’n klap geweest dat een vrouw, die daar een stukje verderop aan het werk was, het had gehoord en naar me toe kwam gelopen. Intussen had ik de roltas al losgemaakt van de buddyseat en probeerde ik de Trophy rechtop te zetten. Opeens leek ik over fenomenale krachten te beschikken (dat heb je soms) en stond hij in no time rechtop. Bleek die mevrouw een handje te

hebben toegestoken. Ik was zó dankbaar, dat ik haar omhelsde en nadat zij iets gevraagd had over of ik pijn had of zo, zag ik haar met onzekere tred weer teruglopen naar haar werk. Om verschillende redenen hebben we allebei een goede dag gehad, denk ik(?). Hierna verliep de route, zoals gepland en kwam ik onderweg nog twee scheurijzers tegen, waar ik achter ben blijven plakken. Ze kenden de weg blijkbaar en ik kon er weer lekker op het scherpst van de snede achteraan. Toen ze ergens afsloegen, zag ik twee armen met een duimpje erop omhoogsteken, leuk compliment! En dan te bedenken dat ik een paar uur eerder uit stilstand was omgekukeld... Lachen toch? Later zag ik op een winkelterrein een winkel met iets van ‘Bricolar’ of zo. Met ‘Bricolage’ in gedachten ben ik daar gestopt en warempel, het was een doe-het- zelf zaak. Ze hadden de benodigde sleutel voor de achterremklauw én ze hadden een gassoldeerbout, waarmee ik de slechte soldeerverbindingen in mijn intercom zou kunnen herstellen. het landschap steeds glooiender en Langzaamaan werd

23