PanPost nummer 2 juni 2017

Club Pan-European Nederland | nummer 2 | juni 2017

DE BALK EN HET WIEL… (Een impressie van de Radboudroute op 8 april 2017)

Tekst : André Betist

Foto’s : Adrie van Weeghel

U heeft volkomen gelijk. Het is een cryptische titel voor een verder mooie en afwisselende toerrit van onze Panclub. Het zou beter van toepassing zijn als titel bij een doe-het-zelf pakket of een vage circusact van circus Rens (helaas inmiddels ter ziele).

H et roept bij u als lezer ongetwijfeld vragen op die ik, wil ik mijn verslag in de juiste volgordelijkheid opschrijven, op dit moment nog niet kan beantwoorden. Ha, is dat niet prachtig. Een onvervalste cliffhanger als startpunt voor dit verslag! Heb geduld met mij, er zit relevantie in de titel. Niet alleen ten opzichte van de verreden rit, maar ook als leerpunt voor de motor- rijder in het algemeen. De dag zelf startte onder een grijs wolkendek, fris en met meer wind dan verwacht. Onderweg naar het startpunt vroeg ik mij dan ook vertwijfeld af, waarom ik geen extra trui en sjaal in mijn ruime en zo goed als lege koffers had mee- genomen. Deze koffers staan mooi op de Pan, maar ik moet leren ze ook wat meer functioneel te gaan gebruiken. Gelukkig hield het windscherm de voorkant en vrouwlief de achterkant een beet- je uit de wind. De ontvangst bij Snoek in Heerhugowaard was goed voorbereid, koffie en thee waren ruim aanwezig met daarbij wat lekkers. Aangezien mijn vrouw Joke zich beperkte tot de koffie, heb ik ook haar plakje cake maar soldaat gemaakt. De sfeer was goed en de opkomst ruim. De leden hadden er duidelijk zin in om weer een toerrit te rijden. Mooi om te zien dat de ‘wat nieuwere’ leden makkelijk kunnen aanschuiven bij al langer bestaande groepen.

Voor deze toerrit zijn wij aan- geschoven bij een wat groter gezelschap, 7 motoren en 9 per- sonen: Martin en Adrie van Weeghel (u weet wel; de Goldwingers), Hans Burggraaff, Arie Angenent, Adrie Haakman, Peter Prins, Hans van der Tol, Joke en André Betist. Ik zal u niet vermoeien met een gedetailleerde beschrijving van de route. Daar had ik het achter het stuur ook wat te druk voor. Maar er waren zeker highlights! Redelijk aan het begin van de route zijn we door een aantal prachtige laantjes gereden. Een berkenlaantje, waarbij de kruinen van deze prachtige bomen hoog boven het pad vielen. Jammer dat het nog zo vroeg in het seizoen was. Maar ook een laantje met knotwilgen -strak in het gelid- en wat verder een beukenlaan.

Dat alles met mooie vergezichten, bollenvelden en overwegend oude, maar soms prachtige (stolp)boerderijen. Het combineer- de goed met de soms kronkelige weggetjes waar we onze Pans optimaal konden benutten.

Een plaatje was de mooie stadspoort met veel groen aan de bovenkant. En bevond zich daarboven nou ook een woninkje? Fabeltastische plek om te wonen. Ook de Dorpsstraat was mooi door de bijzondere klok hoog

35