PanPost nummer 2 juni 2017

Club Pan-European Nederland | nummer 2 | juni 2017

haar iets te groot om fatsoenlijk schoon te houden. Op de IJsselmeerdijk en de Zeedijk nog een laatste keer langs die grote plas gereden. Daar kwam de zon ons ook met wat meer kracht tegemoet. Ik moet eerlijk zeggen, dat war- mende zonnetje, die kustlijn en dat kabbelende water, ik werd er een beetje poëtisch van. Het past mogelijk minder bij een stoere motorclub, maar ik kon mijn gedachten niet veranderen. Vooruit, voor de fijngevoeligen onder ons: plaatsenwaar ik nooit meer aan dacht passerend in luttele uren, ik ben een fan van mijn unieke Honda Pan die mij daarnaar heeft teruggebracht

Al mijmerend zie ik Martin linksaf slaan bij de volgende T-splitsing. Hans, daar direct achter, slaat … rechtsaf?! Mijn poëtische gedachten zijn in één keer weg. Zou Hans zijn kort- durend geheugen in deze korte tijdsspanne significant verslech- terd zijn? Zou hij überhaupt nog weten, dat hij met een toerrit bezig is en zijn voorganger alleen maar hoeft te volgen? Een korte zwaai geeft aan dat het een bewuste keuze is. Hans gaat op honk aan. Voor het stoplicht zie ik onze voorganger Hans (Burggraaff) vragen waar Hans gebleven is. Scherp! Ik weet hem non-verbaal

duidelijk te maken, dat Hans de groep heeft verlaten. Bijna aan het eind nog even langs drie molens. Geplaatst in een weids landschap met daarboven prachtige stapelwolken. Kun je je een Hollandser landschap voorstellen? Via Rustenburg rijden we naar Heerhugowaard. Daar nog een laatste drankje en een paar handjes pinda’s. Even kort napraten. Een compliment voor de organisator; het was een mooie, afwisselende rit en niet te lang. Ik kwam in ieder geval nog redelijk fris aan. Dank, ook aan mijn gezellige toerbroeders en -zusters, en tot de volgende keer! n

37