PanPost nummer 2 april 2016

Club Pan-European Nederland | nummer 2 | juni 2016

10-DAAGSE REIS NAAR DE ARDÈCHE EN AUVERGNE EN LOGEREN IN EEN KLOOSTER

Tekst/Foto’s : Marion van Laar

In december 2015, bij de reünie van onze Andorra tour, werden wij door de reisbegeleider gevraagd of we interesse hadden om in mei 2016 met hem mee te gaan naar de Ardèche en Auvergne. Deze streek stond echter helemaal niet op ons verlanglijstje; onbekend maakt onbemind, nietwaar. Maar nadat we informatie hadden ontvangen over deze reis en we zagen, dat we in een klooster zouden logeren, was de keus niet moeilijk. Doen we!

De groep De reis werd georganiseerd door Peter C., die vaker dit soort reizen zelf organiseert. Doordat het geen reisorganisatie betreft, is de prijs ook zeer vriendelijk. Later verna- men wij, dat op de website van Motormaatjes.nl heel veel particu- liere initiatieven staan om mee te gaan naar de meest mooie en verre bestemmingen. De moeite waard om je op deze site eens te oriënteren. De info over de reis hebben wij naar diverse Panclub leden gemaild en dat resulteerde, dat ook Anja en Carlo O. en Egi v.d. H. meegingen. De groep bestond totaal uit 24 personen -waarvan slechts vijf vrouwen- en de meest uiteenlopende soorten motoren (en mensen). De start van de toer was in Dijon, waar we kennis maakten met de overige rijders. Vanuit Dijon via prachtige binnen- weggetjes naar onze accommo- datie: “La Vie Tara”, een chambre d’Hotes in het pelgrimsplaatsje Lalouvesc in het noordelijke deel van de Ardèche. De accommodatie “La Vie Tara”, een chambre d’Hotes 950 km vanaf Rhenen, is gelegen op een berg op 1100 meter hoogte in het pelgrims- dorpje Lalouvesc. Het is een prachtig voormalig klooster , waar een Nederlands echtpaar de scepter zwaait en je de hele week heerlijk in de watten legt. Het klooster dateert uit 1920 en is van

binnen nog authentiek en daar- door heel bijzonder. Het gebouw wordt nu o.a. gebruikt voor schil- der- en Yoga weken en ook wij mochten hier vertoeven.

bijzondere belevenis; het leek wel of de sfeer van de nonnen er nog hing. Zelfs de geur van wierook leek in de vloeren en muren te zitten. Later zagen we, dat op deze zolder ook de yoga matten lagen, dus de wierooklucht zal daardoor wel verklaarbaar zijn. Het ontbijt en diner werden geser- veerd in de Kapel met de mooie gebrandschilderde ramen, hoe bijzonder en sfeervol. ‘s Avonds om 7.00 uur werd de bel geluid ten teken dat we aan tafel mochten en kregen we een geweldig drie- gangen menu voorgeschoteld.

Wij kregen een ruimte op de derde (zolder)verdieping van het pand, dus telkens 57 houten, krakende eikenhouten treden omhoog en evenzoveel treden weer omlaag en als je iets was vergeten, kon je dus weer 114 treden op en af. Goed voor de conditie, want na een hele dag stilzitten op de motor was dit een welkome beweging. Alhoewel de meeste gasten blij waren, dat wij die zolderkamer hadden. Ons slaapvertrek bestond uit een grote huiskamer, keuken en maar liefst twee slaapkamers. Aan alle kanten hadden we kleine ramen met in de verte uitzicht op de Mont Blanc en de Franse Alpen. De kamer was niet luxe, heel basic, maar toch heel sfeervol. Heel veel kasten en evenzoveel boeken. Met de gedachte wat zich hier de afgelopen 100 jaar heeft afgespeeld, werd het een

Op internet staat een You Tube filmpje over La Vie Tara en als je er op eigen gelegenheid heen wilt gaan, raadplaag dan hun web- site. Als je boekt, worden de motor- routes per mail doorgestuurd. De Routes Bij het diner of het ontbijt kregen we een briefing over de route, die we die dag zouden gaan rijden. Afhankelijk van het weer werd voor die dag de juiste route uitge-

22