PanPost nummer 2 april 2016

Club Pan-European Nederland | nummer 2 | juni 2016

Resumé Door het logeren in het klooster is dit een hele speciale vakantie geworden; de rust, de ligging van het klooster, de aparte sfeer die dit gebouw ademde, eenvoud kent geen tijd. De ongedwongen en huiselijke sfeer, de warme ont- vangst en het met liefde en aan- dacht bereide eten maakten het plaatje af. De gezelligheid van de groep, het gedoe met de Gar- mins, maar ook de dingen die ik daarover weer geleerd heb, maakten deze reis uniek. Ook een mooie ervaring opdoen? Kijk op www.lavietara.nl en op You Tube.

kozen en werden alle bijzonderhe- den doorgesproken. Fijn dat iedereen op dezelfde dag op dezelfde route zit; aanschuiven bij een groepje, dat aan de koffie zit of samen lunchen. Net hoe het maar uitkomt, niks moet, alles kan. Dat is zoals een vakantie hoort te zijn. Uiteindelijk hebben we vijf, zeer verschillende routes gereden, van noord naar zuid en van oost naar west en allemaal even over- weldigend. Het weer was goed, we hebben temperaturen gehad variërend van 4 tot 26 graden. Het is een mooi gebied en ik ben blij dat ik er geweest ben, want ik had er een heel andere voorstel- ling van. Of eigenlijk helemaal geen voorstelling. Ik ben een echt “bergmeisje” en had geen idee, dat we ook in dit gebied bergen zouden zien. Benzineschaarste Precies in de week dat wij daar waren, werden de benzinestations niet meer, of slechts gedeeltelijk bevoorraad wegens stakingen. Steeds meer stations waren leeg en we moesten steeds meer moeite doen om vol te blijven. Voor ons niet zo heel erg nijpend, omdat we met een volle tank toch zeker 400 kilometer kunnen rijden, maar er waren ook motoren bij met een kleine tank… Een van de rijders had 3 jerrycan's met elk 10 liter benzine als voorraad in zijn koffer zitten en heeft daar diverse keren iemand mee kunnen helpen. Een zestal rijders is zelfs

een dag eerder vertrokken om zo gericht mogelijk oostwaarts te rijden naar Genève om daar te tanken en via Luxemburg of het Schwarzwald weer naar huis te gaan. Ook wij kregen er last van, want toen we de laatste rijdag de motor wilden aftanken voor de thuisreis, gaf dit problemen. De eerste drie pompstations waar we wilden tanken, waren leeg en dus dicht. Wij hadden nog een halve tank vol, maar daar kwamen we Frank- rijk niet mee uit. Er was al geïnfor- meerd of de kamers in ”La Vie Tara“ nog vrij waren, zodat we nog een paar dagen konden blijven. Zou trouwens helemaal geen straf geweest zijn hoor. Ik had al een draaiboek in mijn hoofd wat te doen: reisverzekering verwittigen, familie bellen, werkge- ver in kennis stellen, mijn tennis- clubje afbellen etc. Spannend was het wel. Maar, hoe is het mogelijk, we vonden in een klein dorpje een oude benzinepomp, die de avond ervoor leeg was, maar toen wij het daar probeerden, toch benzine gaf! Dus dit betekende, dat we zeker 400 kilometer vooruit konden en nog maar één keer hoefden te tanken, dat gelukkig lukte, en daarmee konden we Luxemburg wel halen. Daar was van benzine- schaarste geen sprake.

23