Home Far Away

اﺳﺖ. ﮐﻮه ﮐﺮﻣﻞ، ﻣﺮﮐﺰ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺑﻬﺎﺋﯽ را در ﺧﻮد ﺟﺎی داده و ﮐﺎﻧﻮن ﺷﺒﮑ اﻪ ی از اﻣﺎ ﮐﻦ زﯾﺎرﺗﯽ ﻣﻬﻢ ﺑﻬﺎﺋﯽ در ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﻬﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎب در ﺷﯿﺮاز و زادﮔﺎه ﺑﻬﺎءاﻟﻠﻪ در اﯾﺮان را ﻫﻢ در ﺑﺮﻣﯽ ﯾﮑﯽ دﯾﮕﺮ از ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎی راﺑﻄﻪ ی ﭘﯿﭽﯿﺪه ی ﺑﻬﺎﺋﯿﺎن ﺑﺎ ﻫﻮﯾﺖ ﻣﻠﯽ اﯾﺮاﻧﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﮑﺮر ی )ﭘﺎرس( ﺑﻪ ﺟﺎی اﯾﺮان اﺳﺖ. اﯾﻦ ﮔﺮاﯾﺶ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺑﻬﺎﺋﯿﺎن ﺑﻪ اﺳﺘﻔﺎده از ِ"ﭘﺮﺷﯿﺎ" و "ﭘﺮﺷ ﻦ" )ﭘﺎرﺳﯽ( در اﺷﺎره ﺑ ﻪ زادﮔﺎه آﺋﯿﻦ ﺑﻬﺎﺋﯽ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ اﺟﺎزه ﻣﯽ دﻫﺪ ﺗﺎ از ﺣﮑﻮﻣﺖ دﯾﻨﯽ ﻓﻌﻠﯽ اﯾﺮان ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ و راﺑﻄﻪ ﭘﯿﭽﯿﺪ ی اه ی ﺑﺎ ﻣﻠﺖ اﯾﺮان ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ﮔﺮاﯾﺎﻧﻪ ی ﻣﻠﯽ ی ﺳﺎزه ی ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻤﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. در ﻣﺘﻮن ﻣ ﻘﺪس آﺋﯿﻦ ﺑﻬﺎﺋﯽ، ﮐﻪ ﭘﯿﺶ از ﻇﻬﻮ ر ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﺪ رن اﯾﺮان در دﻫﻪ ۰۳۹۱ ی ﭘﺪﯾﺪ آﻣﺪه ، ﺑﺎرﻫﺎ از "ﭘﺎرس" ﻧﺎم ﺑﺮده ﺷﺪه اﺳﺖ. در ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎل، ﮐﺎرﺑﺮد ﭘﺮﺷِ"ی واژه ﻦ" ﺑﻪ ﺟﺎی اﯾﺮان ﺗﻮﺳﻂ ﻓﺮزﻧﺪان ﻣﻬﺎﺟﺮان اﯾﺮاﻧﯽ، راﻫﺒﺮدی ﺑﺮای ﮐﻨﺎر آﻣﺪن ﺑﺎ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﭘﯿﭽﯿﺪه اﯾﺮان در ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻓﻌﻠﯽ ﻣﻠﻞ ﻏﺮب اﺳﺖ. در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﯿﺎن، ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﻪ ﺷﯿ اهﻮ ی ﻧﺎﻣﻨﺴﺠﻢ و ﭘﺮاﮐﻨﺪه از وا ﭘﺮﺷﯿﺎ - ی اﺳﻼﻣﯽ اﯾﺮاﻧﯽِ ﻏﺎﻟﺐ ، ﻣﺸﺮوﻋﯿﺖ ﮐﻤﺘﺮی ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﯾﺮاﻧﯽ دارﻧﺪ. در "دﯾﺎﺳﭙﻮرای اﯾﺮاﻧﯽ" در ﻫﺮ ﻪ ﺳ ﺷﻬﺮ ﺳﯿﺪﻧﯽ، ﻟﻨﺪن و وﻧﮑﻮور، ﺑﻬﺎﺋﯿﺎن ﭘﺲ از ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﮔﺮوه دﯾﻨﯽ اﻧﺪ اﻣﺎ در ﺑﺤﺚ ﻫﺎی ﻣ ﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﯾﺮاﻧﯿﺖ، در ﺣﺎﺷﯿﻪ ﻣﺎﻧﺪه اﻧﺪ. ﺣﺎﺷﯿﻪ ﻧﺸﯿﻨﯽ ﺑﻬﺎﺋﯿﺎن در دﯾﺎﺳﭙﻮرا ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺎﺷﯽ از اﻗﻠﯿﺖ ﺑﻮدن آﻧﻬﺎ در اﯾﺮان اﺳﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺣﺎﺻﻞ ﮐﻠ ﯿﺸﻪ ﻫﺎی راﯾﺞ در ﻣﻠﻞ ﻏﺮﺑﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ی ﻫﻤﻪ اﯾﺮاﻧﯿﺎن را ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻣﯽ ِﺷﻤﺎرﻧﺪ. آﺋﯿﻦ ﺑﻬﺎﺋﯽ و ﺑﻬﺎﺋﯿﺎن اﯾﺮاﻧﯽ ﺗﺒﺎر را ﻫﻢ "اﯾﻨﺠﺎ" و ﻫﻢ در "اﯾﺮان" از ﮔﻔﺘﻤﺎن ﻫﺎی اﯾﺮاﻧﯿﺖ ﺣﺬف ﮐﺮده اﻧﺪ. ﺑﻬﺎﺋﯿﺎن اﯾﺮاﻧﯽ ﺗﺒﺎر، اﻗﻠﯿﺘﯽ ﻣﻀﺎﻋﻔﻨ ﺪ ﭼﻮن ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ در اﯾﺮان و ﺧﺎرج از اﯾﺮان از ﻧﻈﺮ ﺗﻌﺪاد در اﻗﻠﯿﺖ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﯽ ِﺑﺮﻧﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﮐﺎﻧﻮن ﻗﺪر ا ﮐﺜﺮﯾﺖ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺷﯿﻌﻪ راﺑﻄﻪ ای ﺧﺎص دارﻧﺪ. در ﻣﻘﺎمِ اﻗﻠﯿﺘﯽ ﻣﻀﺎﻋﻒ، ﺑﻬﺎﺋﯿﺎن در دﯾﺎﺳﭙﻮرا ﻫﻤﭽﻮن اﯾﺮان ﺑﻪ ﯿﺰﻧ ﺣﺎﺷﯿﻪ راﻧﺪه ﻣﯽ ِﺑﺮ ﮔﻔﺘﻤﺎن "ﺟﺎﻣﻌﻪ ی اﯾﺮاﻧﯽ " ﻣﺸﺮوع ﭼﻨﺪان ﺗﺄﺛﯿﺮی ﻧﺪارﻧﺪ. در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﺘﺎﯾﺎنِ ﻣﺴﻠﻤﺎنِ ﺧﻮد، ﺑﻬﺎﺋﯿﺎن ﺗﮑﺜﺮ دروﻧﯽ اﯾﺮان و دﯾﺎﺳﭙﻮ رای اﯾﺮاﻧﯽ را ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ رﺳﻤﯿﺖ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻨﺪ . ﺑﺮای از ﭘ ﯿﺰ ﭘﺮﻫ ﯿﺎﻣﺪﻫﺎی ﯿﺖ ﻣﻮﻗﻌ ﯽﻣﻨﻔ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﻗﻠ ِﻣﻀﺎﻋﻒ، ﺑﻬﺎﺋﯿﺎن اﻧﯽﯾﺮا ﺑﻪ ﺗﺒﺎر ﻣﻠﯽ را ﺑﯽ ارزش ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺗﺎ ﺣﺪی ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﻗﻠﯿﺘﯽ ﻣﻠﯽ را ﺑﺮﻫﻢ ﻣﯽ زﻧﺪ، راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ی آﻧﻬﺎ ﻣﯿﻬﻦ را ﭘﯿﭽﯿﺪه ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﮔﻔﺘﯿﻢ، ﻋﻮاﻣﻞ ﮔﻮﻧﺎ ﮔﻮﻧﯽ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﺘﺎﯾﺎن ﻣﺴﻠﻤﺎنِ ﺧﻮد، ﺴﻞ ﻧ ﻣﯽدو ﻫﺎی ﺑﻬﺎﺋﯽ ﺗﻤﺎس ﮐﻤﺘﺮی ﺑﺎ ﻣﯿﻬﻦ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺑﺮای ﻣﺜﺎل، ﺣﮑﻮﻣﺖ اﯾﺮان ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﻬﺎﺋﯿﺎن را از ﺣﻘﻮق ﺷﻬﺮوﻧﺪی ﻣﺤﺮوم ﻣﯽ ﺳﺎزد ، ﮐﻪ اﯾﻦ اﻣﺮ ﺑﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﮔﺴﺘﺮده ی آﻧﻬﺎ اﻧﺠﺎﻣﯿﺪه؛ آﻣﻮ ﺑﻬﺎﺋﯽ ﻫﺎیزه ﻫﻮﯾﺖ ﺑﺮ آﻧﻬﺎ از "ﭘﺮی واژه اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ. ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﺎﯾﺪ ﮔﻔﺖ ﺑﻬﺎﺋﯿﺎن در دوﻟﺖ ﻣﻠﺖِ- اﯾﺮان ﻣﻌﺎﺻﺮ، ﮐﻨﺸﮕﺮاﻧﯽ یاﻪ ﺣﺎﺷﯿ اﻧﺪ، و ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑ ﺎ ﻫﻮﯾﺖ ﺑﺮﺳﺎﺧﺘﻪ ﯾﺖﻫﻮ ورای ﻫﺎﯾﯽ ﮔﻔﺘﻤﺎن ﻣﻠﯽِ ﻫﺎی ﻏﺎﻟﺐ ﻣﯽ ﺗﻮﺳﻞ ﺑﺎور . ﺟﻮﯾﻨﺪ ﺑﻪ اﺻﻞ ﺷﻬﺮوﻧﺪ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﺋ اﻣﮑﺎن . ﮐﻨﻨﺪ ﺧﻮدداری ﺗﻮﺳﻞ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻤﺎن ﺟﻬﺎﻧﯽ ﮐﻨﻨﺪه ی ﻫﻮﯾﺖ ﮐﻪ ﺗﻌﻠﻘ

ﮔﯿﺮد.

یﺧﺎﻧﻪ

ﺷﯿﺎ"

ی

یژه

ت

ﺷﻮﻧﺪ و

ﯿﺘﯽ

ﯿﺎن

ﯽﺟﻬﺎﻧ ی

ا ﯾﺖﻫﻮ ﺳﺮِ ﺑﺮ زﻧﯽ ﭼﺎﻧﻪ از ﺗﺎ دﻫﺪ ﻣﯽ

ﺎت

ﯾﺮاﻧﯽ

ﺟﻬﺎﻧﯽ

اﻗﻠﯿﺘﯽ ﺎﻋﻒ ﻣﻀ

ﻠﺖ را ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ ﮐﻢ ارزش و رو ﺑﻪ زوال ﻣﯽ و داﻧﻨﺪ؛ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺑﻬﺎﺋﯿﺎن ﺑﻪ

و ﻣ ﮐﻨﻨﺪ ﻣﯽ ﯿﺪ ﺗﺄ ﮐ

ﻋﻨﻮان

آﺋﯿﻦ

وﻃﻦِ ﺟﻬﺎن ﯾﺖ ﺣﺎل، ﻫﻮ

را ﮐﺎﻫﺶ ﯿﻦﻫﻤ در. دﻫﺪ ﻣﯽ

ارﺗﺒﺎط آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ا

ﯽ ﺑﻬﺎﺋ

ﯾﺮان

رواﺑﻂ ﻓﺮاﻣﻠ

ﺑﺎﻋﺚ ا

ﯽ

ﯾﺠﺎد

. دارﻧﺪ

ﺑﻬﺎﺋﯽ ﯾﺖﻫﻮ در ﻣﻬﻤﯽ ﻧﻘﺶ ﮐﻪ ﺷﻮد ﻣﯽ ﯿﻬﻦﻣ ورای

٦