Leo Strauss - Pesrsecuation Art of Writing

ِ ﺳﺮﮐﻮب و ﻫﻨﺮ ﺷﺘﻦ ﻧﻮ

اﺷﺘﺮاوس

ﻟﺌﻮ

درآﻣﺪه از ﯾﮑﯽ ،

ﮐﺎر از ذﻫﻦ

ﯾﻦ"ا ﮐﻪ رذ اﻏﻠﺐْ ، ﯾﻠﺖ ﺑﺨﺶ ِﯾﯽ رﻫﺎ

اﺳﺖ." ﮑﯽﻟِ. اِچ. یا. دﺑﻠﯿﻮ

ّاﻣﺎ ﻣُ ، ﺷﺮﻣﻨﺎ ک ﯾﺦ ﺗﺎر ﻢِﺴﻠ

یﻫﺎﺖﯿ واﻗﻌ

۱.

اﻓﮑﺎر در

ﻋﻤﻞ از آزاد ﺗﺒﺎدل ﮐﺎﻣﻞِ ی

در ، ﮔﺬﺷﺘﻪ

از ﮐﺸﻮرﻫﺎ ً ،ﮐﻪ ﯾﯽ در ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ

ﺗﻌﺪاد

ﺻﺪ ﺳﺎل

ﭼﺸﻤﮕﯿﺮی

در

اﺟﺒﺎر داده اﺳﺖ، اﺟﺒﺎر ﺑﺮا ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﺎور دارد. ۱ ﻧﮕﺎﻫﯽ

آن آزاد

ﺑ ﯽ ﻋﻤﻮﻣ ﺮﺧﻮردار ﺑﻮده ﯾﻨﮏا ، اﻧﺪ

ی

ﺧﻮد را ﺑﻪ

ی ﺳﺮﮐﻮب ی ﺷﺪه و ﺟﺎ

ی ﻋﺮﺻﻪ

ﮐﻪ ﺣﮑﻮﻣﺖ آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻣﺼﻠﺤﺖ ﻣ ً ﯾﺎو داﻧﺪﯽ ﺳﺮﮐﻮب، ﺑﺮ اﻧﺪ و ﻫﺎ ﻪﯾﺸ اﻋﻤﺎل ﺑﯽ ، ﻧﯿﺴﺖ ﻓﺎﯾﺪه

دﯾﺪﮔﺎه

ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺑﺎ ﮔﻔﺘﺎر ﮐﺮدن اِﺟﻤﺎﻟﯽ ﯾﻦا ﯿﺮﺛﺄﺗﺑﻪ

واﻗﻌﺎ

ﻫﺎﯾﯽ

. ۲

اﺟﺒﺎر،

ﯾﺎ

را، ا ﮔﺮ ﻧﻪ ﺑﯽ اﻗﻞ ﺣﺪ اﻣﺎ درﻧﮓ

ﻧﺴﻞ ﺟﻮان ﺗﺮ، د ﯾﺪﮔﺎه

ً ﻣﺮدم، اﺣﺘﻤﺎﻻ ِ ا ﮐﺜﺮﯾﺖ ﯿﻢِ ﻋﻈ

ﺑﺨﺶ ﺑﺰرﮔﯽ از ﭘﺲ از ﻣﺪﺗ

ﻫﺎی ﯽ ﺣﮑﻮﻣﺘ

ِ ﯽ ﭼﻪ ﻧﻘﺸ دارد؟ اﻗﻨﺎع

. ۳ آﻧﻬﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ اﻗﻨﺎع ﺷﺪه اﻧﺪ؟ زﻣﺎن ﻣﯿﺎن ﯾﻦا در

ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺣﻘ ﭘﺬﯾﺮﻧﺪ ﯽﻣ ﯿﻘﺖ

ﯽ،

راه را ﺑﺮا ﻗﻨﺎع ا ی

ﺑﺎ ﺳﺎ ﮐﺖ ﮐﺮدن ﺎﻟﻒﻣﺨ ﺻﺪاﻫﺎی

آﻧﻬﺎ از ﺳﺮ اﺟﺒﺎر ﻧﺒﻮده، ﯾﺮا ز اﺟﺒﺎر ﻗﺎﻧﻊ ﻧﻤﯽ ً ﺑﻠﮑﻪ ﮐﻨﺪ،

ﺻﺮﻓﺎ

در اﮐﺜﺮ ﻣﻮارد در ﯽﺣﺘ – ﻧﯿﺴﺖ ﭼﯿﺰی - ﻋﻤﻞ ﯾﯽ ِﺗﻮاﻧﺎ ﺟﺰ

ﻣﯽ ﯾﺸﻪ

آﻧﭽﻪ . ﺳﺎزد ﯽ ﻫﻤﻮار ﻣ اﻧﺪ ی ِآزاد

ﺧﻮاﻧﯿﻢ،

ﭼﻨﺪ ﻧﻈﺮ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ اﻗﻠﯿﺘﯽ ﮐﻮﭼﮏ ﻧﻮ- ﯾﺴﻨﺪﮔﺎن و ﺳﺨﻨﺮاﻧﺎن ﻋﻤﻮﻣ اراﺋﻪ -ﯽ

اﻧﺘﺨﺎب ﯾﺎ دو ﻣﯿﺎن از

اﺳﺘﻘﻼل ﮑﺮیﻓ

از ﻣﺮدم ﺑﺮا [ ﻆ]ﺣﻔ ی

ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﺑﺴ

آﻧﮕﺎه

اﻧﺘﺨﺎب ،ﺷﻮد ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ اﻧﺘﺨﺎب آزادی ﺷﮑﻞِ ﺗﻨﻬﺎ ،

٤ ا ﮔﺮ از ا

ﯿﺎری

ﯾﮕﺎﻧﻪ

ﯾﻦ

.ﻧﺪﺷﻮﯽﻣ

ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺮﮐﻮب ﺳ ،

اﻧﺪﯾﺸﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻫﻤﯿﺖ . دارد ﺳﯿﺎﺳﯽ

اﯾﻦو رود؛ ﻣﯽ ﻣﯿﺎن از

ﭘﺎرﻣﻨﯿﺪس

اﺳﺖ یﺿﺮور ﺑﻨﺎ . ﺑﺮ ﮔﻔﺘﻪ

اﺳﺐ ﻣﻨﻄﻖ ٥ ﺷﺮط ، ﻧﺎﻣﯿﺪ

ی

ﯾﯽ ﮐﺎرا یﺑﺮا را آن ﺗﻮانﯽﮐﻪ ﻣ ﭼﯿﺰی ی ِﺣﺪا ﮐﺜﺮ

:"

ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ﯿﺴﺖﻧ ،

ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻨﻄﻘ ﯿﺰی "ﭼ ﯾﺪ ﺑﮕﻮ ﯽ

ِ ﺧﺮدﻣﻨﺪِ ﺗﻮاﻧﺪ ﯽﻧﻤ ﮐﺲﯿﭻﻫ ﯿﻮر، ﮔﺎﻟ داﺳﺘﺎن

اراﺑﻪ اﺳﺐ ﯾﺎ ، ران

ﻫﺎی

ﻣﻨﻄﻖ ﻣﻨﺤﺼ اﺳﺐ ﺑﻪ ﺮ ﯾﺎ ﻫﺎ ﻓﯿﻠﺴﻮف اراﺑﻪ ﻧ ران ﯿﺴﺖ، اﻧﺪﯾ ﺑﻠﮑﻪ

یﺸﻪ

اﺳﺖ ﻣﻤﮑﻦ ﯾﻦا .

ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت د ﻧﺎ دروغ ﯾﮕﺮ،

ﺗﺼﺪﯾﻖ ﮐﻨﻨﺪﯽﻣ

اﺳﺘﻮار اﺳﺖ آﻧﻬﺎ اﻟﺒﺘﻪ .

ﺟﺮح و ﺗﻌﺪ اﺳﺎس اﯾﻦ ﺑﺮ ﯾﻞ،

ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﺎ ﮐﻤ

از ﻣﺮدم ﻋﺎد ﯿﺰ، ﻧ ی

ﺑﺴ

ﯽ

ﯿﺎری

۱ آﻧﭽﻪ اداﻣﻪ در : Leo Strauss (1988) Persecution and the Art of Writing , Chicago & London: The University of Chicago Press, pp. 22-37. ﻣﯽ ﺑﺮﮔﺮدان اﺳﺖ زﯾﺮ اﺛﺮ

ﺧﻮاﻧﯿﺪ،

آﺛﺎر او، اﻧﺴﺎن و ﺷﻬﺮ و ، ﯾﺦ ﺗﺎر و ﯿﻌﯽﻃﺒ ﺣﻖ

اﺳﺖ. از ﻣ

در ﻗﺮن ﺑ

اﺷﺘﺮاوس از ﻧﺎﻣﺪارﺗﺮ ﯾﻪ ﻧﻈﺮ ﯾﻦ ﭘﺮدازان ﯿﺎﺳﯽﺳ ی ﻓﻠﺴﻔﻪ

ﺑﻪ

ﯿﺎن

ﯿﺴﺘﻢ

ﻟﺌﻮ ﯽ ﻓﺎرﺳ

ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺷﺪه اﻧﺪ. ٢ " ﻧﻮﺷﺘﻦ، ﻋﻤﻞ ﮐﺮدن اﺳﺖ " ) cribere est agere s( . ﺑﻨﮕﺮ ﯾﺪ ﺑﻪ:

Sir William Blackstone, Commentaries, Book IV, chap. 6.

اﯾﻦ را ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﮐﻨﯿﺪ ﺑﺎ دو اﺛﺮ زﯾﺮ:

Machiavelli, Discorsi, III, 6 (1 Classici del Giglio, pp. 424-26) Descartes, Discours de la methode, VI, Beginning

۳ " ﺳﻘﺮاط: آﯾﺎ ﻣﯽ داﻧﯽ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﺗﻮان آﻧﻬﺎ را ﻗﺎﻧﻊ ﮐﺮد ﮐﻪ اﯾﻦ داﺳﺘﺎن را ﺑﭙﺬﯾﺮﻧﺪ ؟ ِوﮐﻦ ﮔﻼ : ﺗﺎ آﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮد آﻧﻬﺎ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽ ﺷﻮد، ﻧﻤﯽ داﻧﻢ، اﻣﺎ در ﻣﻮرد ﭘﺴﺮان و اﻋﻘﺎب آﻧﻬﺎ، و ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ ﻧﺴﻞ ﻫﺎی آﺗﯽ، ﻣﯽ ﻪ داﻧﻢ ﭼ ﻣﯽ ً ﺷﻮد ﮐﺮد. ﺳﻘﺮاط: ... ﻣﻨﻈﻮرت را ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﻢ". اﻓﻼﻃﻮن، ﺟﻤﻬﻮری ، c6-d5 . ٤ ﻧﻈﺮﯾﻪ ی ﻣﺤﻮری ﻣﯿﻠﺘﻮن در اِرﯾﻮﭘﺎﺟﯿﺘﯿﮑﺎ (Areopagitica) اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ "ﺧﺮدورزی ﭼﯿﺰی ﺟﺰ ]ﻗﺪرت[ اﻧﺘﺨﺎب ﻧﯿﺴﺖ". ٥ logica equina

از ﺗﻮاﻧﻨﺪ آزﻣﻮن ﺗﮑﺮار ﻪﭼ–

ﻫﺎ ﻋﻤﺮ ﮐﻮﺗﺎﻫ ﻧﻤﯽ و دارﻧﺪ ﯽ

ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ دروغ اﻣﺎ . ﮔﻮﯾﻨﺪ ﻣﯽ و

اﻧﺴﺎن ﮐﻪ ﻣﯽ ﻫﺎ دروغ ﺗﻮاﻧﻨﺪ

ﮐﻪ ﺳﺨﻨﯽ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﺗﮑﺮار ﺷﺪه و ﻫ ﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣ آنﺑﺎ ﮔﺎه ﯿﭻ

در ﻧﺘ

ﯾﻨﺪ، آ ﯿﺮون ﺑ ﺳﺮﺑﻠﻨﺪ

ﺑﻪ ﺑﺮﺳﺪ

ﯿﺠﻪ

ﺗﮑﺮار - ﻣﺪاوم

درﺳﺖ اﺳﺖ. اﺳﺘﺪﻻل د ﯾﻦا ﯾﮕﺮ اﻓﺮاد ﻣﺴﺌﻮل و ﻣﺤﺘﺮم، و ﺑﻪ ، وﯾﮋه

ﻧﮑﺮده ً اﻧﺪ

ﺣﺘﻤﺎ

ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ دروغ ﺑﺎﺷﺪ، اﻣﺎ ِ

ﻓﺮد ﻋﺎد

اﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺳﺨﻦ ﻣﻨﺼﺒﺎن ﺻﺎﺣﺐ و رﺗﺒﻪ ﻋﺎﻟﯽ

ی

ﭘُﺮﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ، از ﻧﻈﺮ اﺧﻼﻗ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ آن را ﺑﺮ آن ﯽﺑ راﻧَﺪﯽ زﺑﺎن ﻣ

ﯽﻄﻌﻗ ﯽ

ﺻﺪق ﮔﻔﺘﺎر

ﮐﻪ

ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮐﻪ ﮔﯿﺮﯾﻢ ﯽﻣ

اﺳﺖ. ﺑﺮﻫﺎنِ دو اﯾﻦ از

ﺖدوﻟ ﯿﺲرﺋ ﮐﻪ ﺳﺨﻨﯽ

ﻣﻮﺟﺰ

درﺳﺖ اﺳﺖ .

ﺑﺎ آن ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﮐﻨﺪ، ﺑ ﺗﺮدﯾﺪ ﯽ

ﯽﮐﺴ

ﺑﺮ اﺳﺎس ﻗﻮاﻋﺪ اﺳﺐ ﻣﻨﻄﻖ

ﺗﻤﺎم ﮐﺴﺎﻧ ﮐﻪ را ﯽ

اﻣﺮ آن اﺳﺖ ﮐﻪ در ﮐﺸﻮرﻫﺎ ﯿﺶﭘ ی

ﻧﺘﯿﺠﻪ ﯾﻦا ﯽﺿﻤﻨ ی

ﮔﻔﺘﻪ،

ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺑ ﯿﻨﺪﯾﺸﻨﺪ ﻧﻤﯽ ، ﺮشﭘﺬﯾ ﺑﻪ ﺗﻮان

ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﯽﻣ واﻗﻌﺎ

ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت د ً ﮐﻪ را ﯽ ﮐﺴﺎﻧ یﻫﻤﻪ ﯾﮕﺮ،

اﻧﺪﯾﺸﻨﺪ، ﯽﻧﻤ

اﺳﺘﻘﻼل اﻧﺪ از ﺗﻮاﻧﺪ ﯽﻧﻤ ﯽﺣﺘ .ﺷﻮد ﯾﺸﻪ

ﺳﺮﮐﻮب ﻧﻤ از ﻣﺎﻧﻊ ﺗﻮاﻧﺪ ﯽ

واداﺷﺖ . ﺑﻪ ا ﺗﺮﺗ ﯾﻦ

دﯾﺪﮔﺎه

ﯿﺐ،

ﻫﺎی ﯽ ﺣﮑﻮﻣﺘ

ﺎنﯾ آﺷﻨﺎ ﺑﻪ ﯿﻘﺖﺣﻘ ﺑﯿﺎن ﻗﺒﻞ، ﺳﺎل

اﻣﺮوز ﻣﺜﻞ ﻫﻢ

زﯾﺮا . ﮐﻨﺪ ﯿﺮی ﺟﻠﻮﮔ ﻣﺴﺘﻘﻞ

اﺑﺮاز ا ﻧﺪﯾﺸﻪ

ی و اﻧﺪ دوﻫﺰار

ﻫﺎی

ﻧﺪارد. ٦ ﺳﺮﮐﻮب ﺣﺘ ِاز ﺗﻮاﻧﺪ ﯽﻧﻤ ﯽ

دوﺳﺘﺎن ﺧﺮدﻣﻨﺪ ، ﻣﺨﺎﻃﺮه

ﯿﺮاﻧﺪﯾﺶ ﺧ ،ﺗﺮ دﻗﯿﻖ ﻃﻮر ﺑﻪ ﯾﺎ ، ﻣﺘﻌﻤﺪ و

ی ﯽﭼﻨﺪاﻧ

ﺧﻮد

ﻣﺴﺘﻘﻞ دارد ﻣ ﻫﺎی ﺎه ﯾﺪﮔد ﻧﺪ ﺗﻮاﯽ

ﮐﻪ اﻧﺪ

در ﻣﻼء ﻋﺎم

دﮔﺮاﻧﺪ

اﺑﺮاز ﯿﻘﺖﺣﻘ

یﯾﺸﻪ

ﯾﺸﺎﻧﻪ ﯽﮐﺴ ﯾﺮا ز ﮐﻨﺪ ﯿﺮی ﺟﻠﻮﮔ

ﯾﮕﺮان د ﺑﺎ را ﯿﺎن در ﻣ راﺣﺖ ﻧﻈﺮاﺗﺶ را ،ﮐﻨﺪ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺑﻪ ﺷﺮط آن ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻟﻔﺎﻓﻪ در ۷ ﺑﻨﻮ ﯾﺴﺪ در" ﻋﺒﺎرت ﻟﻔﺎﻓﻪ ﻧﻮﺷﺘﻦ " ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع ا ﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ اﺷﺎره دارد. ﺗ ﯿﺮﺛﺄ ﺳﺮﮐﻮب ﺑﺮ آﺛﺎر ﻣﮑﺘﻮب ا ﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻤ ﺎم ﻧﻮ ﯾﺴﻨﺪﮔﺎﻧﯽ را ﮐﻪ آرای دﮔﺮاﻧﺪ دارد ﯽوا ﻣ ، دارﻧﺪ ﯾﺸﺎﻧﻪ ِﺗﺎ ﻓﻦ ﻧﻮﺷﺘﺎر ﯽﺧﺎﺻ ی را ﺑﺮﮔﺰ ﯾﻨﻨﺪ؛ در از ﮐﻪ ﯽ ﻫﻨﮕﺎﻣ ﻟﻔﺎﻓﻪ ﻧﻮﺷﺘﻦ زﻧﯿﻢ، ﯽ ﺣﺮف ﻣ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﺎ ﻫﻤ اﺳﺖ ﻓﻦ ﯿﻦ اﯾﻦ. ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت وﺿﻮح اﺳﺘﻌﺎری اﺳﺖ ﻫﺮ . ﺗﻼﺷﯽ ﯽﻣﻌﻨ ﺑﯿﺎن ﺑﺮای ﻏﯿﺮ زﺑﺎﻧﯽ ﺑﻪ آن اﺳﺘﻌﺎری، ﮐﺸﻒ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺮزﻣﯿﻨﯽ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ : اﺑﻌﺎد ﮐﻪ ای ﻋﺮﺻﻪ ﺎوﯾﺪه ﮐ ﻫﻨﻮز آن ی ﮔﺴﺘﺮده ﻧﺸﺪه و ی ﮔﺴﺘﺮه وﺳﯿﻌﯽ از ﺗﺤﻘ ﯿﻘﺎت ﯿﺎر ﺑﺴ ﺟﺬاب و ﻣﻬﻢ در را ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﺎ ﻣ ﺑﯽ. ﮔﺸﺎﯾﺪ ﯽ اﻏﺮاق ﺗﻮانﯽﻣ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻘﺮﯾﺒﺎ ًﺗ ی ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﯾﻦا در ﯽ ﻣﻘﺪﻣﺎﺗ راﺑﻄﻪ، ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﯽ ﮐﻪ راﻫﻨﻤﺎی ﮐﺎوﺷﮕﺮ ﯾﻦا ان ﻋﺮﺻﻪ ﺑﺎﺷﺪ ، در ﻧﻮﺷﺘ ﻫﺎیﻪ ان دور ﺳﺨﻨﻮران ﺑﺎﺳﺘﺎن ﻣﺪﻓﻮن اﺳﺖ. ﯽ ﺑﺮرﺳ ﺑﺮای ﻣﻮﺿﻮع ﮐﻨﻮﻧ ﯽ، اﺟﺎزه دﻫ ﯽ ﻧﮕﺎﻫ ﯿﺪ ﺑﻪ ﻣﺜﺎل ﺳﺎده ﺑ یا ﯿﻨﺪازﯾﻢ ﺑﺮ ،ﻣﻦ ﺑﺎور ﺑﻪ ﮐﻪ ﺧﻼف آﻧﭽﻪ ﻣﻤﮑ ﻦ اﺳﺖ در ﻧﮕﺎه اول ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺳﺪ، ﻋﺎری ﭼﻨﺪان از ﺣﻘ ﯿﺴﺖﻧ ﯿﻘﺖ . ﺑﻪ راﺣﺘ ﺗﻮانﯽﻣ ﯽ ﺗﺼﻮر ﮐﺮد ﮐﻪ ﻣﻮرﺧ ﺎ ﮐﻦ ﺳ ﯽ ی ﮐﺸﻮر ﺗﻤﺎﻣﯿﺖ یﻋﻀﻮ ،ﺧﻮاه در ﻣﻌﺘﻤﺪ و ﻣﺤﺘﺮم ﺗﻨﻬﺎ ﺣﺰب ﻣﻮﺟﻮد، ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺮ اﺛﺮ ﺗﺤﻘ ﯿﻘﺎت ﺑﻪ ﺧﻮد ﯿﺮ ﺻﺤﺖ ﺗﻔﺴ ِﺣﮑﻮﻣﺖ از ﺗﺎر ایﻤﻠﻪﺣ ﭼﺎپ از را او ﮐﺲﻫﯿﭻ .ﮐﻨﺪ ﺷﮏ ،ﯾﻦد ﯾﺦ آﺗﺸﯿﻦ ﻋﻠﯿﻪ آﻧﭽﻪ او د ﯾﺪﮔﺎه ﻧﺎﻣﺪ، ﻣﯽ ﯿﺒﺮال ﻟ ﺑﺎز ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ. اﻟﺒﺘﻪ او ﭘ ﯿﺶ از ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ د ﺎه ﯾﺪﮔ ﻟﯿﺒﺮال را آن ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺸﺮﯾﺢ ﺑﺎ را ﮐﺎر اﯾﻦ و ﮐﻨﺪ ﯿﺶﭘ ایﯿﻮهﺷ ﺑﻪ و ﺧﻮﻧﺴﺮدی ﭘﺎ اﻓﺘﺎده و ﺗﺎ ﺣﺪ ﮐﺴﻞ ی ﮐﻨﻨﺪه اﻧﺠﺎم اﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ، دﻫﺪ ﻣﯽ آﻣﺪ؛ اﻫﺪ ﺧﻮ ﻧﻈﺮ ﺑﻪ ﻃﺒﯿﻌﯽ از اﺻﻄﻼﺣﺎت ﻓﻨﯽ زﯾﺎدی اﺳﺘﻔﺎده ﻫﺎی ﻗﻮل ﻧﻘﻞ ﮐﺮد، ﺧﻮاﻫﺪ ﻓﺮاوان آورد ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻪ و ﺑﯽ ﺟﺰﺋﯿﺎت اﻫﻤﯿﺖ از ﯿﺶﺑ ﺗﻮﺟﻪ ﺣﺪ ﺑﺤﺚ ﺟﺮو در ﺷﺪن ﻏﺮق ﺑﺎ ﮔﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﭼﻨﺎن ، ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ﻓﻀﻞ ﻫﺎی ﻓﺮوﺷﺎﻧﻪ، ﻣﻘﺪس ﺟﻨﮓ ﺑﺸﺮﯾﺖ ﺑﻪ را ﻓﺮاﻣﻮﺷﯽ اﺳﺖ ﺳﭙﺮده . ﺑﺨﺶ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﻬﻢ ﺑﻪ ﮐﻪ ﺎﻧﯽزﻣ درﺳﺖ اﺳﺘﺪﻻل ﯽﺳﺒﮑ ﺑﺎ ، رﺳﺪ ﻣﯽ ﻣﻮﺟﺰ و ﺷﻮراﻧﮕ ﮐﻪ ﯿﺰ، ﯽﻣ ﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﺟﻮاﻧﺎن دوﺳﺘﺪار ﺗﻔﮑﺮ را ﺑﻪ ﺧﻮد ﺟﻠﺐ ﮐﻨﺪ، ﯾﺎ ﺳﻪ ﭼﻬﺎر ﺟﻤﻠﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﻧﻮﺷﺖ. ا ﯾﻦ ﭼﻨﺪ ﺳﻄﺮِ ﮐﻠ ﺪیﯿ دﯾﺪﮔﺎه ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن را روﺷﻦ ﺗﺮ، ﻣﺘﻘﺎﻋﺪﮐﻨﻨﺪه ﺗﺮ و ﺗﺮﻪ ﻗﺎﻃﻌﺎﻧ از آﻧﭽﻪ در دوران اوج ﻟ ﯿﺒﺮاﻟﯿﺴﻢ ﻣﻄﺮح ﺑﻮد، ﺑ نﯿﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ٦ اﻓﻼﻃﻮن، ﺟﻤﻬﻮری، e1-d3 . 7 between the lines ﮔﺬارد و ﺑﻪ ﺷﺮط رﻋﺎ اﺣﺘ ﯾﺖ ﯿﺐآﺳ ، ﯿﺎط ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﯿﺎلِﺧ ﺑﺎ ﺗﻮاﻧﺪ ﯽﻣ ﯽﺣﺘ او. دﯾﺪ

ﺷﺪﻧﺶ

ﮐﻪ در دوران ﭘ ﯿﺮوزی ﻟ ﯿﺒﺮاﻟﯿﺴﻢ، و در ﻧﺘ

ﯿﺒﺮاﻟﯽ

ﮐﺮد، ز او ﯾﺮا ﺗﻤﺎم زواﺋﺪ ﻧﺎﺑﺨﺮداﻧﻪ ﻟ ﯿﺶﮐ ی

ﮏﯾ ﻧﺰد ﯿﺠﻪ

–را

ﺟﻮان و اﻧﺪ ﯾﺸﻤﻨﺪ آﺛﺎر او

ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ - از ﻗﻠﻢ ﺧﻮاﻫﺪ اﻧﺪاﺧﺖ. ﺧﻮاﻧﻨﺪه

رﺷﺪ ﭘ

ﺑﻪ دوران ﮐﻤﻮن، اﺟﺎزه

ی

ﯿﺪا

ی

ﺑﺎر ﻧﮕﺎﻫ

ﯿﻦ اوﻟ ﺑﺮای ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﯽ

ﯿﻟ ﯿﻪ ﺣﻤﻠﻪ ]ﻋﻠ ﺒﺮاﻟﯿﺴﻢ ،[

ﺑ ﻣﻤﻨﻮﻋﻪ ﯿﻨﺪازد . ﺑﺨﺶ ﻋﻤﺪه اﺛﺮ، ی

ﯾﻌﻨﯽ

ﯽ یﻣﯿﻮه ﺑﻪ ﮐﻮﺗﺎه

ﺣﺰب ﺣﺎ ﮐﻢ اﺳﺖ. ﺟﻮان

ﺧﺼﻮﻣﺖ آﻣﯿﺰﺗﺮﯾﻦ اﻇﻬﺎرات ﻣﻨﺪرج در ﮐﺘﺎب

ﺑﺴﻂ و ﺷﺮح

یﻫﺎ ﮐﺘﺎب ﯾﺎ

ی ﺧﺼﻤﺎﻧﻪ

از آﻧﻬﺎ ﻣﻨﺰﺟﺮ ﺷﺪه و

ﯾﻨﮏ

ﺷﺪه ﺑﻮد، ا

ﺟﺬب آن اﻇﻬﺎرات اﻓﺮاﻃ

ﺗﺎ آن زﻣﺎن ﺗﺎ ﺣﺪ

ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ، ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺟﻮاﻧ

ﯽ

ی

ﯽ،

ﮐﺘﺎب، در

ﯾﺎﻓﺖ ﺧﻮاﻫﺪ . او را، ﻋﻼوه ﺑﺮ آﻧﭽﻪ آن در

آﻧﻬﺎ را ﻣﻼﻟﺖ

ﻣﻤﻨﻮﻋﻪ ﺣﺘ

ﭘﺲ از ﭼﺸ ﻧﻘﻞ ﯿﻨﺶ ﺧﻮدِ ﭼ ﻗﺴﻤﺖ ً ﯿﻪ اوﻟ ﮐﻮﺗﺎه ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ

ی ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ

در یﺑﻌﺪ دﻓﻌﺎت

آور

ﯽ

ﯿﺪن یﯿﻮه ﻃﻌﻢ ﻣ

ﻣﻨﺪرج در

ِ ﻋﺒﺎرات

ﻣﻬﻤﯽ

ﻗﻮل ﻫﺎ از ﮐﺘﺎب ﻧﮑﺎت ، ﺣﺰب ﻣﻮﺛﻖِ یﻫﺎ

ﻣﻮﺟﺰ

ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد.

آﻣﺪه، ﭘ

ﯿﺪا

ﺎر ﻣﮑﺘﻮب

و در ﻧﺘ آﺛ زا ای وﯾﮋه ﻧﻮع ﯿﺠﻪ

آﻣﺪن ﻓﻦ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﮔﯽ ،ﺷﻮدﯽﻣ ایﯾﮋهو

ﺳﺮﮐﻮب ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﭘﺪ

ﺗﺮﺗ ﯾﻦا ﺑﻪ

ﯾﺪ

ﯿﺐ،

ﻣﺨﺎﻃﺐ ﻤﺎمﺗ ﻧﻪ آﺛﺎر اﯾﻦ

ﻣﻬﻢ ﺻﺮﻓﺎً . ﺷﻮد ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﻟﻔﺎﻓﻪ در

ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣ آن در ﮐﻪ آﯾﺪﯽ اﻣﻮرِ ﺗﻤﺎم یﺑﺎره در ﺣﻘﯿﻘﺖ

ﺪ ﻣﻨﺪﻧ

ﺑﻬﺮه ﯽ ﺧﺼﻮﺻ

آﺛﺎر از ﺗﻤﺎم ﻣﺰا

و ﻫﻮﺷﻤﻨﺪﻧﺪ. ا

ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن

ً ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن،

ﯾﺎی ی ﻣﮑﺎﺗﺒﻪ

ﯾﻦ

ﺟﺪی

ﺻﺮﻓﺎ

ﺿﻌﻒ ﺑﺰرگ آن – ی داﯾﺮه ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﺑﻪ آﺷﻨﺎ ﻧﻮ ﯾﺎن ﯾﺴﻨﺪه، را - داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ . از ﺗﻤﺎم ﯾﺎیﻣﺰا ی ﻣﮑﺎﺗﺒﻪ ﯽ ﻋﻤﻮﻣ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ ی ﻧﻘﻄﻪ ﮐﻪ آن ﺑﯽ ﺿﻌﻒ ﺑﺰرگ آن ﻣﺠﺎزات – اﻋﺪام ﻧﻮ یﺑﺮا ﻪ داﺷﺘ را - ﯾﺴﻨﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ. اﻣﺎ ﺗﻮانﯽ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣ ﻣﻌﺠﺰه ﮐﺮد و در آﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻫﻤﮕﺎﻧ ﯽ اﻧﺘﺸﺎر ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎ اﻗﻠ ﯿﺖ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ و ا ﮐﺜﺮ ﺑﻪ ﯾﺖ ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن ﻧﮕﻔﺖ ﭼﯿﺰی آﻧﭽﻪ ؟ ﯾﻦا ﻧﻮع آﺛﺎر را ﻣﻤﮑﻦ ﻣ ﯾﻦ ﺑﺎ ا ﮐﻨﺪﯽ اﺻﻞ اﻓﺮاد : داد ﯿﺢ ﺗﻮﺿ ﺗﻮان ﻣﯽ ﺑﯿﮕﺎ ﻧﻪ اﻧﺪ ﺑﺎ ﯾﺸﻪ، اﻫﻞ ﺗﻨﻬﺎ و ﻨﺪ دﻗﯿﻘ ﻧﺎ ﯽ ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎﻧ اﻧﺪﯾﺸﻪ ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎﻧﯽ . در ﻧﺘ ﺪ دﻗﯿﻘﻨ ﻧﻮ ﯿﺠﻪ، ﯾﺴﻨﺪه ﻬﺎ ﺗﻨ ﺧﻮاﻫﺪ ﯽﮐﻪ ﻣ ای اﻫﻞ اﻧﺪﯾﺸﻪ را ﻣﺨﺎﻃﺐ ﻗﺮار دﻫﺪ ﺑﺎ ﯾﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﻨﻮ یا ً ﯾﺴﺪ ﮐﻪ ﺻﺮﻓﺎ ﯿﻖدﻗ ﯿﺎر ﺑﺴ یا ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻣﻌﻨﺎ ﮐ ی ﺘﺎب او را ﯾﺎﺑﺪ در . اﻣﺎ ﺑﺮﺧﯽ اﻋﺘﺮاض ﮐﺮد ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ اﻓﺮاد ﺑﺎﻫﻮش، ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎﻧ اﻣﺎ ﻏ ﯿﻖدﻗ ﯽ ﯿﺮﻗﺎﺑﻞ اﻃﻤ ﯿﻨﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﭘﺲ از ﭘ ﯽ ﺑﺮدن ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻧﻮ ، ﺴﻨﺪه ﯾ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﻦ از را آ ﮔﺎه او ﻣﻨﻈﻮر ﺳﺎزﻧﺪ . در واﻗﻊ، ﺳﺨﻦِ ﯾﻦا ا ﮔﺮ ﻪ ﮐ ﺳﻘﺮاط اﺳﺖ داﻧﺶ ﺖ، ﯿﻠ ﻓﻀ در و ﻧﺘﯿﺠﻪ اﻧﺪ اﻫﻞ ، ًﻗﺎﺑﻞ ﻧﻔﺴﻪ ﯽﻓ ﯾﺸﻪ اﻋﺘﻤﺎد و ﻧﺎﺳﺘﻤﮑﺎرﻧﺪ، ﮐﺎﻣﻼ ﻧﺎدرﺳﺖ ، ﺑﻮد ﻣﯽ وﺟﻮد آﺛﺎر ﻧﻮع اﯾﻦ . ﻧﺒﻮد ﻣﻤﮑﻦ ﮐﻪ زﻣﺎﻧﯽ ﺗﺎ ً ﺳﺮﮐﻮب ﺻﺮﻓﺎ ﻫﺎیﻪ روﯾّ ﺑﻪ ﻣﺤﺪود ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺑﺎﺷﺪ، اﺻﻞ ﯾﻦا دﯾﮕﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻮ ﯾﺴﻨﺪه ای ﻣﺤﺘﺎط ﺑﺎ ﻫ ﯽﻮﺷ ﻣﺘﻮﺳﻂ، از ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ﯾﻦﺗﺮ ﻫﺎﯽ ﺳﺎﻧﺴﻮرﭼ ﺑﺎﻫﻮش ﺗﺮ اﺳﺖ، ز ﯾﺮا اﺛﺒﺎت ]ﺟﺮم[ ﺑﺮ ﻋﻬﺪه ی ﯽ ﺳﺎﻧﺴﻮرﭼ اﺳﺖ. ا ﯾﻦ اﻟﻌﻤﻮم ﯽﻣﺪﻋ ،ﯽ ﺳﺎﻧﺴﻮرﭼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﯾﺪ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﺪ ﻧﻮ ﯾﺴﻨﺪه ﺑﺎورﻫﺎ ﯾﯽ ﻧﺎﺳﺎز دارد ﯾﺎ آﻧﻬﺎ را ﺑ ﯿﺎن ﮐﺮده اﺳﺖ. ﺑ یﺮا ﯾﻦا ﮐﺎر او ﺑﺎ ﯾﺪ ﻧﺸﺎن دﻫﺪ ﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺧ از ﮐﺎﺳﺘ اﺗﻔﺎﻗ ﯽادﺑ ﻫﺎیﯽ ﻧ ﯽ ﯿﺴﺘﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﻧﻮ ﯾﺴﻨﺪه ﻋﺎﻣﺪاﻧﻪ ﯽ ﻋﺒﺎرﺗ را ﻣﺒﻬﻢ ﺑﻪ ﮐﺎر آ ﯾﺎ ، ﺑﺮده ﺪﺑ را ایﻪﺟﻤﻠ ﮔﺎﻫﺎﻧﻪ یﺑﻨﺪ ﺻﻮرت ﮐﺮده اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت د ﯾﮕﺮ، ﯽ ﺳﺎﻧﺴﻮرﭼ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﯾﺪ ﺛﺎﺑﺖ ﮐ ﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻮ ﯾﺴﻨﺪه در ﮐﻞ ﻓﺮد ی ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ و ﻣﺆﻟﻔ ﯽ ﻗﺎﺑﻞ اﺳﺖ ﯽﮐﺴ ﯾﺮا ز – ﮐﻪ در ﻧﮕﺎرش ً ﻋﻤﺪا اﺷﺘﺒﺎه ا ﯾﺪﺑﺎ ،ﮐﻨﺪﯽﻣ ز ﻫﻨﺮ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﮔﯽ ﺑﻬﺮه ﻣﻨﺪ ﺑﺎﺷﺪ - ﺑﻠﮑﻪ در او ﮐﻪ دﻫﺪ ﻧﺸﺎن ﺑﺎﯾﺪ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﻋﺒﺎرات اﺗﻬﺎم آور ﺧﻮد یﻋﺎد ﻫﺎی ﯾﯽ ﺗﻮاﻧﺎ از ﺳﻮد ﺟﺴﺘﻪ اﺳﺖ. اﻣﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣ اﺛﺒﺎت را اﻣﺮ ﯾﻦا ﺗﻮانﯽ ، ﮐﺮد ﻟﻐﺰش دﭼﺎر ﮔﺎﻫﯽ ﻫﻢ ﻫﻮﻣﺮ ﺣﺘﯽ ﮐﻪ ﯽ در ﺣﺎﻟ ﺷﻮد؟ ﯽﻣ ۲. در اﻧﺪ ﮔﺬﺷﺘﻪ، ﯾﺸﻪ ﻫﺎی ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺑﺎرﻫﺎ اﻧﺪ ﺷﺪه ﺳﺮﮐﻮب . ﻣﻌﻘﻮل اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮض ﮐﻨ در ﯿﻢ ﮔﺬﺷﺘﻪ، ﻧﺴﺒﺖ ﯾ اﻧﺪ ﺸﻤﻨﺪان ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻫﻤﭽﻮن اﻣﺮوز ﺑﻮده ، و ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﺮﺧ ﯽ از آﻧﺎن ﺧﺮد و ﺣﺰم را ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ آﻣﯿﺨﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ . درﻧﺘ الﺳﺆ ﯾﻦا ﯿﺠﻪ، از ﻧﻮ ﯽ ﺑﺮﺧ ﯾﺎ ﮐﻪ آ آﯾﺪﯽﻣ ﯿﺶﭘ ﯾﺴﻨﺪﮔﺎن ﺑﺰرگ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻓﻨﻮن ادﺑ ﯽ ﺧﻮد را ﺑﺎ اﺳﺘﻠﺰاﻣﺎت ]وﺿﻌ ﯿﺖ [ ﺳﺮﮐ ﻮب ﺗﻄﺒﯿﻖ داده اﻧﺪ؟ آ آﻧﻬﺎ ﯾﺎ ﻧﻈﺮات ﯾﺶﺧﻮ ی درﺑﺎره اﺻﻠﯽ ﻣﺴﺎﺋﻞ زﻣﺎن ﻟﻔﺎﻓﻪ در را ﺧﻮد ﻣﻄﺮح ﮐﺮده اﻧﺪ؟ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻮدن

ی ﻧﻘﻄﻪ ﮐﻪ آن ﺑﯽ

ﺑﺮرﺳﯽ ﯾﻦا اﺣﺘﻤﺎل و ﭘﺮﺳﺶ و ﮐﺎرﺑﺴﺖ ﮔﺎه ﺑﻪ ﮔﺎه اﺻ ﯾﺮ ﻮل ز اﺳﺖ:

ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺗﺎرﯾﺨﯽ، از را ﻣﺎ

ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﭘ ﯿﺸﺮﻓﺖ در ﯿﺮ اﺧ ﻫﺎی

ﺑﺮﺧﯽ

یﻫﺎ

یﻫﺎ ﻋﺎدت

ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ آن ﺑﺎز ﻣ دارﻧﺪ ﯽ . در ﻧﮕﺎه ﻧﺨﺴﺖ، ا ﯿﺸﺮﻓﺖ ﭘ ﯾﻦ از ﭘﺬ ﯽﻧﺎﺷ

ﯽﮐﻠ ﯾﺮش

از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﺑﺎﯾﺪ را ﺑﺎ را آن ﯾﺪ و ﻧﺒﺎ ﯿﺪ ﻓﻬﻤ ﺧﻮدش

یا ﻫﺮ دوره

ای ﻨﺪه ﯾﺴ ﻫﺮ ﻧﻮ

ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎی ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ دوره آن ﺑﺎ

ﺳﻨﺠﯿﺪ؛

ﻪ ﺻﻮرت

اﺳﺘﻔﺎده ﺑ ﮐﻪ ﮐﺮد

اﺻﻄﻼح ﻣﻬﻤ

ﯿﭻﻫ از ﯾﺪ ﻧﺒﺎ ﺗﻔﺴﯿﺮ

ﺑﺎ رﺟﻮع ﺑﻪ ﺧﻮدش ﺗﻔﺴ اﯾﻦ درو ﮐﺮد ﯿﺮ

ﯾﺪﺑﺎ را

ﯽ

ﺗﺤﺖ اﻟﻠﻔﻈ ﺑﻪ ز ﯽ ﻧﻮ ﯾﺎن آن را ﺑﻪ ﮐﺎر ﻧﺒﺮده ﯾﺎ در دوران او را ﺗﻨﻬﺎ ؛ ﻮده ﺒﻧ ﯾﺞ ﺗﻘﺮ ﯾﺮﻫﺎﯾﯽ از ﻧﻈﺮات ﻧﻮ ﯾﺴﻨﺪه درﺳﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣ ﺑﺘﻮان ﮐﻪ روﻧﺪ ﯽ ﯾﺢﺻﺮ ﺎیﻫ ﮔﺰاره از را آﻧﻬﺎ و آﺷﮑﺎر او اﺳﺘﻨﺒﺎط ﮐﺮد. اﺻﻞ آﺧﺮ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪه اﺳﺖ: ا ﯾﻦ اﺻﻞ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﭘ ﯿﺸﯿﻨﯽ آن دﺳﺘﻪ از ﻧﻈﺮات ﻧﻮ ﯾﺴﻨﺪﮔﺎن ًﮔﺬﺷﺘﻪ را ﮐ ﻪ ﺻﺮﻓﺎ در ﻟﻔﺎﻓﻪ ﺷﺪه ﯿﺎنﺑ اﻧﺪ، از دا یﯾﺮه داﻧﺶ ﺑﺸﺮ ی ﯾﺮا ز ﮐﻨﺪﯽ ﻃﺮد ﻣ ا ﮔﺮ ﻧﻮ ﯾﺴﻨﺪه ای آﺷﮑﺎرا و ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﮑﺮّر در ﻫﺮ ﺻﻔ ﺤﻪ از ﮐﺘﺎب ﺧﻮد ﺗﺄ ﮐ ﯿﺪ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ اﻟﻒ، ب اﺳﺖ، اﻣﺎ در ﯾﺪ ﺑﮕﻮ ﻟﻔﺎﻓﻪ ﮐﻪ اﻟﻒ، ﻧ ب ﯿﺴﺖ، ﻣﻮرخ دوران ﻣﺪرن ﯾﻦا ﺑﺮای ﮐﻨﺪ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻪ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﻋﻘﯿﺪه اﻟﻒ، " ﮐﻪ داﺷﺘﻪ ﻧﯿﺴﺖ ب ﺑﻪ ،" ﺷﻮاﻫﺪ آﺷﮑﺎری اﺣﺘﯿﺎج داﺷﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﯿﻦ . ﭼﻨ ﺗﻮانﯽ را ﻧﻤ ﺷﻮاﻫﺪی اراﺋﻪ ﮐﺮد و ﻣﻮرخ ﻣﺪرن او: ﺷﻮد ﻣﯽ ﭘﯿﺮوز ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺧﻮاﻧﺶ ﻏﯿﺮﺗﺤﺖ اﻟﻠﻔﻈﯽ ۸ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺣﺪس و ﮔﻤﺎﻧ ﯽ دﻟﺒﺨﻮاﻫ ﯽ رد ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ﯾﺎ اﮔﺮ ﺗﻨﺒﻞ ﺑﺎﺷﺪ آن را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺷﻬﻮدی ﺧﻮاﻫﺪ ﭘﺬ ﯾﺮﻓﺖ . ﮐﺎرﺑﺴﺖ ﯾﻦا اﺻﻮل ﻧﺘﺎ ﯽﻣﻬﻤ ﯾﺞ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ. در زﻣﺎﻧ ﯽ ﻧﻪ ﭼﻨﺪان دور، ﺑﺴ ﺑﺎ ﯿﺎری ﺑﻪ ﺗﻮﺟﻪ ِ ﺳﺨﻨﺎن ِ ن، ﻮدَﺑ ﻣﺸﻬﻮر ﻨﺪُﮐُ ﺮک، ﺑ و د رﺳﻪ ﯾﮕﺮان، ﺑﺎور داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣ ﯿﺎن ﺗﺼﻮرات ﺑﻨ ﯿﺎدﯾﻦ اﻧﺪ ﯿﺎﺳﯽﺳ یﯾﺸﻪ ﻣﺪرن و اﻧﺪ ﺎﺳﯽﯿﺳ یﯾﺸﻪ ﻗﺮون ﯽ وﺳﻄ و دوران ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺗﻔﺎوﺗ ﯽ وﺟﻮد دارد. ﯾﮑﯽ از ﻣﺸﻬﻮرﺗﺮ ﯾﻦ ﻣﻮرﺧﺎن ﻋﺼﺮ ﻣﺎ ﺑﻪ ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮان دوران ﻣﻌﺎﺻﺮ آﻣﻮﺧﺘﻪ ﮐﻪ "ﺗﺎر اﻧﺪ ﯾﺦ ﯿﺎﺳﯽ، ﺳ یﯾﺸﻪ ﺣﺪاﻗﻞ از دوران ﺣﻘﻮﻗﺪاﻧﺎن ﻗﺮن دوم ﺗﺎ ﻧﻈﺮ ﯾﻪ ﭘﺮدازان اﻧﻘﻼب ﻓﺮاﻧﺴﻪ، اﺳﺘﻤﺮار داﺷﺘﻪ اﺳﺖ. ﯿﻢ ﻣﻔﺎﻫ اﺳﺎﺳﯽ دﺳﺖ آن ﻧﺨﻮرده ، ﻣﺎﻧﺪه ﺷﮑﻞ ﻫﺮﭼﻨﺪ آن ﺗﻐ و ﮐﺮده ﯿﯿﺮ ﯾﺶ ﻣﺤﺘﻮا ﺟﺮح و اﺳﺖ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﯾﻞ ﺗﻌﺪ ." ۹ ﺗﺎ ﻗﺮن یﻣﯿﺎﻧﻪ ﻧﻮزدﻫﻢ اﺑﻦ ﮐﻪ ﺑﻮد اﯾﻦ ﺑﺮ ﺗﺼﻮر ادﯾﺎن یﻫﻤﻪ ﺑﺎ رﺷﺪ از ﭘﺲ. دارد ﺧﺼﻮﻣﺖ ﻧﺎنرِ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺎ ﻣﻮﻓﻘ آﻧﭽﻪ در ﯿﺖ ﯾﻨﮏا اﻓﺴﺎﻧﻪ ﻗﺮون ی ﻣﯽ ﯽ وﺳﻄ ﺧﻮاﻧﻨﺪ، ، ﺷﮏ ﮐﻨﺪ ﻣﺤﻘﻘﺎن اﺑﻦ ﺪ را رﺷ ﻠﻤﺎﻧﯽ ﻣﺴ ﺣﺘﯽ و وﻓﺎدار .ﻧﺪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽ ﻣﻌﺘﻘﺪ ۱۰ ﻧﻮ ﯾﺴﻨﺪﮔﺎن ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺎور اﯾﻦ ﺑﺮ ﯿﺸﯿﻦ ﭘ اﻧﺪ ﺴﺦ"ﻧَ ﮐﻪ و ﯾﻨﯽد یﯾﺸﻪ "ﯾﯽ ﺟﺎدو از ﺧﺼﻮﺻ ﯾﮑﺮد رو ﯿﺎت ﭘﺰﺷﮑﺎن ﯾﻮﻧﺎﻧﯽ ﺑﻮد. ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮان دوران ﻣﺘ ﺄ ﮐﻨﻨﺪﯽﻣ ﯿﺪﮐﺄ ﺧﺮ ﺗ ﮐﻪ "ﭘﺰﺷﮑﺎ ن ﺑﻘﺮاﻃ ﯽ ... ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ داﻧﺸﻤﻨﺪان ، ﺑﺎورﻫﺎی ِ ﺟﺰﻣﯽ ﻣﺎوراء اﻟﻄﺒﯿﻌﯽ داﺷﺘﻨﺪ ." ۱۱ ﻟِ ﯾﮑﯽ ﺴﯿﻨﮓ، از ژرف ﯾﺶاﻧﺪ ﺗﺮﯾﻦ اوﻣﺎﻧ ﯿﺴﺖ یﻪﻫﻤ ﻫﺎی اﻋﺼﺎر ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎدرﺗﺮ ﯾﻦ وﺟﻪ ﺗﺤﻘ ﯿﻖ، ذوق و ﻓﻠﺴﻔﻪ را ﺑﻪ آﻣ ﻫﻢ ﯿﺨﺘﻪ ﺑﻮد، و ﮐﻪ داﺷﺖ ﻋﻘﯿﺪه ﯾﻘﯽ ﺣﻘﺎ وﺟﻮد دارﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﻤ آﻧﻬﺎ ﯾﺪ ﻧﺒﺎ ﯾﺎ ﺗﻮانﯽ را ﻓﺎش ﮐﺮد، ﮐﻪ ﺑﻮد ﺑﺎور ﯾﻦا ﺑﺮ "ﺗﻤﺎم ﻓﻼﺳﻔﻪ ﻣﯿﺎن " نﺎ ﺑﺎﺳﺘ ی آﻣﻮزه ﺑﺎﻃﻨﯽ ﻫﺎی ۱۲ ﻓﻬﻢِ ﻣﻪ و ﻋﺎ ۱۳ ﯾﺰ ﺧﻮد ﺗﻤﺎ ﻗﺎﺋﻞ ﺑﻮدﻧﺪ. ﭘﺲ از ا ﻪ ﻣﺘﺄﻟ ّﮐﻪ ﯾﻦ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪ، ﺷﻼﯾﺮﻣﺎﺧﺮ ، در اﺳﺘﺪﻻﻟ ﯽ ﻣﺎﻫﺮاﻧﻪ ادﻋﺎ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﯾﮏ ]ﻧﻮع[ آﻣﻮزه ی اﻓﻼﻃﻮﻧ ﯽ وﺟﻮد دارد، ﮔﺮاﯾﯽ ﯽ ﺑﺎﻃﻨ ﻓﻼﺳﻔﻪ ی ﺑﺎﺳﺘﺎن در ﻋﻤﻞ ﻪ ﺑ ﯽﻣﻌﻨ "ﮔﻔﺘﺎرﻫﺎ " ﻓﻬﻢ ﻪﻋﺎﻣ ی ارﺳﻄﻮ ﻣﺤﺪود ﺷﺪ از ﯾﮑﯽ ﺑﻄﻪ، را ﻫﻤﯿﻦ در . اوﻣﺎﻧﯿﺴﺖ ﻨﺪﮐﻣﯽ ﯿﺪ ﺗﺄ ﮐ ﺮ ﺣﺎﺿ ﻋﺼﺮ ﻫﺎی ﯾﺴﻨﺪه ﺗﺮﺟﻤﻪ ﭘﺬﯾﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ، و ﻧﻮ ﯾﺴﻨﺪه

8 any reading between the lines 9 A. J. Carlyle, A History of Mediaeval Political Theory in the West , I (2nd ed., London, 1927), 2. 10 Ernest Renan, Averroes et l'Averroisme (3rd ed., Paris, 1866), 292 ff. Leon Gauthier, La theorie d'Ibn Rochd (Averroes) sur les rapports dela religion et de la philosophie (Paris, 1909), 126 ff.and 177 ff. اﯾﻦ را ﺑﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ی دﯾﮕﺮ ﻫﻤﯿﻦ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﮐﻨﯿﺪ: "Scolastique musulmane et scolastique chretienne," Revue d'Histoire de la Philosophie, II (1928), 221 ff. and 333 ff. 11 Ludwig Edelstein. "Greek Medicine in its Relation to Religion and Magic”, Bulletin of the Institute of the History of Medicine, V (1937), 201 and 211.

12 esoteric 13 exoteric

ﮐﻪ اﻧﺘﺴﺎب آﻣﻮزه روﺣﯿﺎت ﻧﻮﻓﯿﺜﺎﻏﻮری ". دارد ۱٤ ﺑﻪ ﺑﺎور ﮔ ﯿﺒﻮن، اوﺳﺒ ﺑﻪ " ﯿﻮس ﯽ ﻃﻮر ﺿﻤﻨ اﻋﺘﺮاف ﻣ ﮐﻨﺪﯽ ﮐﻪ ﻫﺮآﻧﭽﻪ را ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ ﯽﻣ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻈﻤﺖ د ﯾﺎری ﯾﻦ رﺳﺎﻧﺪ، ﯾﺖروا ﮐﺮده و ﻫﺮآﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﻣ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ ﯽ ﺑﺎﻋﺚ رﺳﻮا ﯾﻦد ﯾﯽ ﺷﻮد از ﻗﻠﻢ اﻧﺪاﺧﺘﻪ اﺳﺖ". ﺑﻪ از ﯾﮑﯽ ی ﻋﻘﯿﺪه ﻣﻮرﺧﺎن اﻣﺮوزی ﯾﻦ"ا ﻗﻀﺎوت ﮔ ﮐﻪ ﯿﺒﻮن ﺗﺎرﯾﺦ ﮐﻠﯿﺴﺎ ﺑﻪ ﺷﺪت ﻧﺎ ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ اﺳﺖ، ﺧﻮد ﺣﮑﻤ ﯽ ﻣُﻐﺮﺿﺎﻧﻪ اﺳﺖ ." ۱٥ ﺗﺎ اواﺧﺮ ﻗﺮن ﻧﻮزدﻫﻢ، ﺑﺴﯿﺎری از ﻓﻼﺳﻔﻪ و ﻣﺘﺄﻟﻬ ﯿﻦ ﮐﺮدﻧﺪ ﯽ ﻓﮑﺮ ﻣ ﻫﺎﺑﺰ ﺧﺪاﻧﺎﺑ اﺳﺖ ورﺎ . ا ﮐﻨﻮن ﺑﺴﯿﺎری رﺧﺎن ﻣﻮ از ﺑﻪ را رﺑﺎو اﯾﻦ از ﯾﮑﯽ ﮐﻨﻨﺪ؛ ﯽ رد ﻣ ﯽﺿﻤﻨ ﯾﺎ ﯾﺢ ﻃﻮر ﺻﺮ اﻧﺪﯾﺸﻤﻨﺪان ﮔﻮﯾﺪ ﯽﻣ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﻗﯿﻖد ﻣﻌﻨﺎی ﺑﻪ ﻫﺎﺑﺰ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻠﻤﻪ او آﺛﺎر در اﻣﺎ ﻧﺒﻮد، ﻣﺬﻫﺒﯽ ﮐﻠﯽ ﺧﻄﻮط دﯾﻨﯽ ی ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻧﻮﮐﺎﻧﺘ ﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺸﺎﻫﺪه اﺳﺖ. ۱٦ ﻣﻨﺘﺴﮑ از ﯽ و ﺑﺮﺧ ﯿﻮ، ﻣﻌﺎﺻﺮاﻧﺶ، ﺑﺎور داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ روح اﻟﻘﻮاﻧﯿﻦ ﯽﻃﺮﺣ ﺧﺎرق ﯽ ﺧﻮب و ﺣﺘ اﻟﻌﺎده دارد؛ ﻣﯽ ﻻﺑﻮﻟﻪ ﭘﻨﺪاﺷﺖ ﮐﻪ اﺑﻬﺎم یﻇﺎﻫﺮ ﺳﺎﯾﺮ و ن ﻃﺮح آ ﮐﺎﺳﺘﯽ ادﺑﯽ ﻫﺎی آﺷﮑﺎرش از ﯽﻧﺎﺷ ﯾﺎ ﺳﺎﻧﺴﻮر اﺳﺖ ﺳﺮﮐﻮب اﻣﺎ . ﯾﮑﯽ از ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﯾﻦﺗﺮ ﻣﻮرﺧﺎن اﻧﺪ ﯿﺎﺳﯽﺳ یﯾﺸﻪ در دوران ﻣﻌﺎﺻﺮ ﺗ ﯿﺪﮐﺄ دارد ﮐﻪ "در واﻗﻊ، ﻣﺒﺎﺣﺚ روح اﻟﻘﻮاﻧﯿﻦ از ﯿﻮ ﻣﻨﺘﺴﮑ ِ ﺨﺘﻪ ﮔﺴﯿ ﻫﻢ و ﻣﻘﺪار ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻧﺎﻣﺮﺗﺒﻂ آن ﺷﮕﻔﺖ آور اﺳﺖ" و "ﻣ ﺗﻮانﯽ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻫ ﯿﭻ ﻧﻈﻢ و ﺗﺮﺗ ﯿﺒﯽ ﺑﺮ آن ﺣﺎ ﮐﻢ ﻧ ﯿﺴﺖ ." ۱۷ ﮐﻪ ﻫﺎ، ﻣﺜﺎل اﯾﻦ اﻧﺘﺨﺎب آﻧﻬﺎ دﻟﺒﺨﻮاﻫ ﯽ ﻧﺒﻮده، ﻧﺸﺎن ﻣ دﻫﻨﺪ ﯽ ﮐﻪ ﺗﻔﺎوت ﯾﺪﮔﺎه د ﻣﯿﺎن ﺎًﺻﺮﻓ ﺟﺪﯾﺪ و ﯾﻤﯽ ﻗﺪ ﻫﺎی از ﯽﻧﺎﺷ اﻓﺰاﯾﺶ دﻗﺖ ﺗﺎر ﯿﺴﺖﻧ ﯾﺨﯽ ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻐ ﺑﻨ ﯿﯿﺮی ﯿﺎدﯾﻦ در ﺗﺮ ﯿﺰﻧ یﻓﮑﺮ ﻓﻀﺎی ﻣﺆﺛﺮ ﺑﻮده اﺳﺖ. ﮔﺮا، ﻋﻘﻞ ﺖﻨّ ﺳ ﻪﺑ ﻋﻨﻮان ﻣﺨﺮج ﻣﺸﺘﺮک دﯾﺪﮔﺎه ﮐﻪ ﺗﺮ ﯾﻤﯽ ﻗﺪ ﻫﺎی ِدر ﭘﻮز ﯾﺘﯿﻮﯾﺴﻢ ﻗﺮن ﻧﻮزدﻫﻢ ﻫﻨﻮز ﺗﺄﺛ ﯿﺮﮔﺬار ﺑﻮد، در ﭼﻨﺪ یﻫﻪد ﯿﺮ اﺧ ﺗﺤﻮﻻت ﺑ ﯿﺸﺘﺮی ﯾﺎ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺗﻌﺪاد ﻓﺰاﯾﻨﺪه از ای اﻓﺮاد ﮐﻨﺎر ﮐﺎﻣﻼً را آن ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺮﻓﺖ ﭘﯿﺸ ﯿﯿﺮ ﺗﻐ اﯾﻦ ﮐﻪ اﯾﻦ. اﻧﺪ اﺳﺖ ﯾﺎ ﭘﺴﺮﻓﺖ ﯽ ﭘﺮﺳﺸ ، اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻓ ﯿﻠﺴﻮف ﺗﻮاﻧﺪ ﯽﻣ ﺑﻪ آن ﭘﺎﺳﺦ دﻫﺪ. یﺳﺮّ یﻫﺎ ﺑﻪ ارﺳﻄﻮ "آﺷﮑﺎرا اﺑﺪاﻋ اﺳﺖ ﺮ ﻣﺘﺄﺧّ ﯽ در رﯾﺸﻪ ﮐﻪ

14 Lessing, Ernst und Falk , 2nd dialogue; and "Leibniz von den ewigen” Strafen, Werke (Petersen and v. Olshausen edition), XXI. 147. Friedrich Schleiermache: PIatons Werke (Berlin, 1804), vol. I. 1, pp. 12-20. Werner Jaeger, Aristotle (Oxford, 1934), 33. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﻨﮕﺮ ﯾﺪ ﺑﻪ دو اﺛﺮ زﯾﺮ Sir Alexander Grant, The Ethics of Aristotle (London. 1874), I, 398 ff. and Eduard Zeller. Aristotle and the Earlier Peripatetics (LondoI 1897). I, 120 ff. 15 James T. Shotwell, The History of History , I (New York, 1939), 356 ff. 16 Ferdinand Tönnies, Thomas Hobbes (3rd ed., Stuttgart, 1925). 148. George E.G. Catlin, Thomas Hobbes (Oxford, 1922), 25. Richard Honigswald, Hobbes und die Staatsphilosophie (Munich, 1924). 176 ff. Leo Strauss, Die Religionskritic Spinozas (Berlin, 1930), 80. Z. Lubienski, Die Grundlagen des ethisch-politische Systems von Hobbes (Munich, 1932), 213 ff. 17 George H. Sabine, A History of Political Theory (New York, 1937), 556 and 551. Friedrich Meinecke, Die Entstehung des Historismus (Munich, 1936), 139 ff. and 151, footnote 1. Edouard Laboulaye, "Introduction a l'Esprit des Lois," Oeuvres completes de Montesquieu (Paris, 1876) vol. 3, pp. xviii ff. ﻻﺑﻮﻟﻪ در اﯾﻨﺠﺎ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﻬﻤﯽ از "در ﻣﺪح ﻣﻨﺘﺴﮑﯿﻮ" اﺛﺮ داﻻﻣﺒﺮ را ﻧﻘﻞ ﻣﯽ ﻫ ﮐﻨﺪ. ﻤﭽﻨﯿﻦ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ ﺑﻪ: Bertolini's "Analyse raisonnee de l'Esprit des Lois," ibid., pp.6, 14,23 ff., 34 and 60 ff. ﻣﻼﺣﻈﺎت داﻻﻣﺒﺮ، ﺑﺮﺗﻮﻟﯿﻨﯽ و ﻻﺑﻮﻟﻪ ﺻﺮﻓﺎً ﺷﺮح ﻣﻄﺎﻟﺒﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮد ﻣﻨﺘﺴﮑﯿﻮ ﺑﯿﺎن داﺷﺘﻪ: "ا ﮔﺮ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﻘﺼﻮد ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﺑﺎﺷﯿﻢ، ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ راه ﺑﺮای ﮐﺸﻒ آن ﺑﺮ رﺳﯽ ﻃﺮح اﺛﺮ اﺳﺖ." )ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﻨﮕﺮﯾﺪ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن دﻓﺘﺮ ﯾﺎزدﻫﻢ و دو ﻧﺎﻣﻪ از اﻟﻮﺳﯿﻮس(. داﻻﻣﺒﺮ ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﺪ: "درﺑﺎره ی اﺑﻬﺎﻣﺎت اﯾﻦ اﺛﺮ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻫﻤﺎن ﭼﯿﺰی را ﮔﻔﺖ ﮐﻪ درﺑﺎره ﻧﻈﻤﯽ ی ﺑﯽ اش ﮔﻔﺘﯿﻢ. آﻧﭽﻪ ﺑﺮای ﺧﻮاﻧﻨﺪه ی ﻋﺎدی ﻣﺒﻬﻢ اﺳﺖ، ﺑﺮای ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻃﺐ اﺻﻠﯽ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﺑﻮده اﻧﺪ، ﻣﺒﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ؛ اﻓﺰون ﺑﺮ اﯾﻦ ، اﺑﻬﺎمِ ﺧﻮدﺧﻮاﺳﺘﻪ دﯾﮕﺮ اﺑﻬﺎم ﻧﯿﺴﺖ. ﻫﺮﮔﺎه آﻗﺎی ﻣﻨﺘﺴﮑﯿﻮ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﺣﻘﺎﯾﻖ ﻣﻬﻤﯽ را ﻣﻄﺮح ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﺎن ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ و آﺷﮑﺎر آﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻮﺟﺐ رﻧﺠﺶ ﺧﺎﻃﺮِ ﺑﯽ ﺛﻤﺮی ﺷﻮد، اﺣﺘﯿﺎط ﺑﻪ ﺧﺮج داده و آﻧﻬﺎ را در ﻟﻔﺎﻓﻪ ﺑﯿﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﺑﺎ اﯾﻦ ﺗﺮﻓﻨﺪِ ﺑﯽ ﺿﺮر اﯾﻦ ﺣﻘﺎﯾﻖ را از دﯾﺪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﺎﻃﺮﺷﺎن را ﻣﯽ رﻧﺠﺎﻧﺪ، ﭘﻨﻬﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﺪ، اﻣﺎ اﻫﻞ ﺧﺮد اﯾﻦ ﺣﻘﺎﯾﻖ را درﺧﻮاﻫﻨﺪ ﯾﺎﻓﺖ". ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ، ﺑﺮﺧﯽ از ﻣﻌﺎﺻﺮان ﮔﺰﻧﻔﻮنِ "ﺧﻄﯿﺐ" ﺑﺎور داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ "ﻫﺮ آﻧﭽﻪ زﯾﺒﺎ و روﺷﻤﻨﺪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه، زﯾﺒﺎ و روﺷﻤﻨﺪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ" (Cynegeticus, 13.6) .

ّﮐﻪ در

ﺗﻤﺎم ﺗﻐ اﺗﯽ ﯿﯿﺮ

اﺳﺖ ﮐﻪ رﻏﻢ ﺑﻪ

او، ﺑﻪ درﺳﺘ ﯾﻦا ﯽ،

ﺑﺮ ﻋﻬﺪه دارد. ﺗﻨﻬﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻪ

ﻓﺮوﺗﻨﺎﻧﻪ

ی

یﺗﺮ

یﻔﻪ وﻇﯿ ﻣﻮرخ

دﻟﺒﺨﻮاﻫ

ﺗﺮک ﻧﺸﻮد. در ﻧﺘﯿﺠﻪ، ﯿﺎری ﻣﻌ

۱۸ ﺗﺎر

یﺑﺮا ﯽ

ﯾﺨﯽ

دﻗﺖ ﺳﻨّﺖ داد، ﺧﻮاﻫﺪ ﭘﯿﺸﯿﻨﯽ ﻓﮑﺖ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﻬﻢ

روی و داده یرو ﻓﮑﺮی ﺟﻮ

داﻧﺶ ﺑﺸﺮ ﮐﻨ ی ﺎر ﺑﮕﺬارد

ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ را

ﺑﻪ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﯽ ﮐﻪ دﻗﺖ

یﯾﺮه دا از

یﻫﺎ

ﺻﻮرت

ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻄﺎﻟﻌ ﯾﻞﺪ را ﺗﻌ اشﻪ

ﺣﺎ ﮐﻢ ﺑﺮ ﺗﺤﻘ

او یﺑﺮا ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻨﯽ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد، اﻣﺎ ﻗﻮاﻋﺪ اﻃﻤ ِﯿﻨﺎن

یﺑﺎره در ﯿﻖ

ﯾﺎﺑﯽ

ﮐﻪ ﺗﻀﻤ

اﻟﻠﻔﻈﯽ در ﺗﻤﺎم ﻣﻮارد

ﯿﺮﺗﺤﺖ ﻏ ﺗﻔﺴﯿﺮ

: ﻧﻬﺎد ﺧﻮاﻫﺪ

ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد. او ﯿﻦﭼﻨ ﺑﻪ ﮔﺮدن ی ﻗﻮاﻋﺪ ﺻﺤّﺖ آن وﺟﻮد ﻧﺪارد،

یﺮاﺑ ﯿﻨﯽ

ی

ﻣﺠﺎز اﺳﺖ ﮐﻪ ﺮ ﺑ ﻣﺒﺘﻨﯽ

اﻟﻠﻔﻈﯽ در ﺗﻨﻬﺎ

ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ . ﯿﺮﺗﺤﺖ ﻏ ﺧﻮاﻧﺶ

ﯽﺻﻮرﺗ

ﯽﮐﻠ ﺑﻪ

ﺑﺴﻨﺪﮔﯽ آن ﯿﺮ ﺗﻔﺴ ﺖﺻﺤّ ﺣﺘﯽ ﯾﺎ

ﻣﻮرد در

ﺗﻮﺟﻪ دﻗ ﺑﻪ ﯿﻖ ﻧﻮ ﯾﺢﺻﺮ ﺳﺨﻨﺎن ﺑﺘﻮان ﮐﻪ آن از ﭘﯿﺶ . ﺑﺎﺷﺪ ﯾﺴﻨﺪه

. ﺣﺬف

ﮐﻞ اﺛﺮ و ﻃﺮح آن را ﮐﺎﻣﻼ ﯿﺪ ﻓﻬﻤ

ً ﯽادﺑ ﯾﮋﮔﯽ و و ﺳﺨﻨﺎن

ﺑﺎﻓﺘﺎر اﯾﻦ یﯿﻨﻪ و زﻣ

ﻧﻈﺮ داد، ﺑﺎ

ﮏﯾ

ﯾﺪ

ﺳﺨﻨﺎن

اﺣﺘﻤﺎل

ﯾﮏ -

ﺗﻤﺎم ﻫﺎی راه ﻣﻌﻘﻮلِ ﻓﻬﻢ آن ، ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ ﺟﺎﯾﺰ ﻫﺴﺖ، ﺑﺎﺷﺪ. ا ﮔﺮ ِ ﯾﮑﯽ از ﺳﺮآﻣﺪان ﻫﻨﺮ ﻧﮕﺎرش ﻣﺮﺗﮑﺐ اﺷﺘﺒﺎﻫ

از ﺑﺮرﺳ

ﯾﺎ ﻋﺒﺎرت اﺻﻼح ﯿﺶﭘ آن اﺳﺖ اﯾﻦ آن ﮐﻪ آﻣﯿﺰ ﯾﻪ ﮐﻨﺎ ، ﻋﺒﺎرت داﻧﺶ آﻣﻮز دﺑ ﯿﺮﺳﺘﺎﻧﯽ ﻫﻢ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر اﺗﻔﺎﻗ

ﯽ

ﯽ یﺮاﺑ ﺣﺘﯽ ﮐﻪ ﺷﻮد

ا ﮔﺮ ﻧﻮ

در ﮐﺎر ﺑﻮده ﺑﻪ ،

– ﻨﺪه ﯾﺴ

وﯾﮋه

اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻌﻤﺪ

آور ﺧﺠﺎﻟﺖ اﺳﺖ ، ﻓﺮض ﻣﻌﻘﻮل ا

ی

ﯾﻦ

ﻧﻈﺮات

ﻓﻘﺪان ﺷﻮاﻫﺪ د ﯾﺪ ﻧﺒﺎ ﯾﮕﺮ،

ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.

از اﺣﺘﻤﺎل ﻟﻐﺰش ﻋﻤﺪ ﯾﺸﻨﺎﻣﻪ ﯾﺎ ﮔﻔﺘﮕﻮ را ﺑﺎ ﻧﻈﺮات ﯾﮏ ﯿﭻﻫ

در

ی

-ﯽ

از ﺷﺨﺼ ﯿﺖ اﺛﺮ، ﻫﺎی ﺑﺎ ﯾﺎ ﻧﻈﺮات ﻣﺸﺘﺮک

ﻧﻮ ﻧﻤﺎ ﯾﮏ ی ﯾﺴﻨﺪه

یﻪﻫﻤ

ﻫﻤﺎن ﭼ ﻪ در ﮐ ﯿﺴﺖﻧ ﯿﺰی روﮔﺮداﻧﯽ، ﻧﺎﺗ ﯾﺎ ﻓﺮا از ﻮاﻧﯽ،

، ﺟﺬابِ اﺛﺮ ﯾﮑﺴﺎن ﺷﻤﺮد . ﻧﻈﺮ واﻗﻌ ﻧﻮ ﯽ

ﻧﻈﺮات ﺷﺨﺼﯿﺖ

ﺑﺎ ﯾﺎ ﻫﺎ ﯿﺖ ﺷﺨﺼ

ﯾﺴﻨﺪه

ﻫﺎی

اﺧﺘﺼﺎر ﺑﺎ را دﻗﺖ ﻧﺒﺎﯾﺪ ، ﮔﻔﺖ ﺗﻮانﯽﻣ

ﺗﻌﺪاد ﺑ ﯿﺸﺘﺮی از ﻋﺒﺎرت ﻫﺎ ﻣﻄﺮح ﻣ . ﺑﻪ ﺷﻮدﯽ

اﺷﺘﺒﺎه . ﮔﺮﻓﺖ

از رﻓﺘﻦ

ﺟﺰﺋﯿﺎت

ﻨﺪﮔﺎن ِ

ﻪ ﺧﻮد ﺑ ﻫﻤﮕﺎن، و ﻓﻬﻢ اﻧﺪ ﯾﺴﻧﻮ یﯾﺸﻪ

اﺛﺒﺎت ﺣﻘﺎﻧ

ﺑﺮﺣﻖ ﺑﻮدن،

ً ﻣﻮرخ ﯿﺎن ﮐﻪ ﻣ ﭘﺬﯾﺮد ﯽﻣ ﯿﻖدﻗ واﻗﻌﺎ

ﯿﺖ

ﯾﺎ

ﻏﯿﺮﺗﺤﺖ اﻟﻠ ﺑﻪ ﻔﻈﯽ

ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮان ﺑﺮ ﺳﺮ

اﺳﺖ

ﺑﺰرگ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﻔﺎوت وﺟﻮد دارد. در ﻧﺘ

ﺗﻔﺴﯿﺮ

یﻫﻤﻪ ﮐﻪ

ﯿﺠﻪ ﻣﻤﮑﻦ

ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﺧﻮاﻧﺶ ﻏ ﯿﺮﺗﺤﺖ اﻟﻠﻔﻈﯽ ﮔﻔﺖ ﺗﻮانﯽﻣ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻬﻢ یﻫﺎ

ﻧﺮﺳﻨﺪ در. ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ا

ﯾﻦ

ﺗﻮاﻓﻖ

ﮐﻪ روش ﺑﻪ ﻢﻫ ﯽﮐﻨﻮﻧ یﻫﺎ

، ﮔﺬﺷﺘﻪ

ﻧﯿﻨﺠﺎﻣﯿﺪه ﻗﺮن در. اﻧﺪ

اﺟﻤﺎع

یﺑﺮا ﯿﻦ ﻣﺤﻘﻘ

ﮔﺴﺘﺮده

ﯽ ﺗﻮاﻓﻘ ﯽﺣﺘ ﯾﺎ

ﻣﺘﻮﺳﻞ ﻣ ﯾﻦ ﺑﺮ ا ﻓﺮض. ﺷﺪﻧﺪ ﯽ

ﻧﻮ یﯾﺸﻪ

اﻏﻠﺐ ﺑﻪ ﺳ اﺛﺮ ﯾﻦ ﺗﮑﻮ ﯿﺮ اﻧﺪ ﯽﺣﺘ ﯾﺎ

ﺣﻞ ﻣﺸﮑﻼت ادﺑ

ﯾﺴﻨﺪه

ﯽ

ﺑﻮد ﮐﻪ

اﻧﺪﯾﺸﻪ

دو ﮐﺘﺎب از ﻧﻮ ﯾﮏ ﯾﺴﻨﺪه، در ﯿﯿﺮ ﺗﻐ از ﺣﺎ ﮐﯽ

ﮐﺘﺎب، ﯿﺎنﻣ ﯾﺎ

ﻣﻮﺟﻮد در

ﺗﻨﺎﻗﺾ ﻫﺎی ﯾﻦﺗﺒﺎ ﯾﺎ ﻫﺎ

ی

ﯾﮏ

از ﮐﺘﺎب ا ﻫﺎ ر

ﯾﮑﯽ

ﻓﺮاﺗﺮ ﻣ ﯾﮕﺮی د ﯿﻞدﻟ ﯿﭻﻫ ﺑﯽ رﻓﺖ، ﯽ

ﺗﻨﺎﻗﺾ ا ﮔﺮ

ﻧﻮ اﺳﺖ ﯾﺴﻨﺪه اوﻗﺎت ﮔﺎﻫﯽ .

یﺣﺪ از ﻫﺎ

و در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺴ از ﯿﺎری ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮان ﯿﺢ ﺗﺮﺟ

اﻋﺘﺒﺎر ﺷﺪه،

اﺧﯿﺮا ﺑﯽ یودﺣﺪ ﺗﺎ

ً روش اﯾﻦ. ﺷﻤﺮدﻧﺪ ﯽﻣ ﯽﺟﻌﻠ

ﺮﻧﺪﯿ . ﺑﺎ ا

ﺷﻮاﻫﺪ درون [ ﻗﺮار ﺑﮕ ﯽ]ﻣﺘﻨ

ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ ﮐﺎرﺗﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﮐﻤﺘﺮ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛ

ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ

ﮐﻪ دﻫﻨﺪ ﯽﻣ

ﯾﻦ

ﯿﺮ

ﯽ ﺳﻨﺖ ادﺑ

ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪ ﮐﻪ در

ﭘﺎﺑﺮﺟﺎ اﺳﺖ. ﺳﻨﺖ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﯽﻣ ﯾﺎن ﮔﺮا

و ﻣﻨﺘﻘﺪان ﻋﺎﻟ ﯽ ۱۹

ﻫﻤﭽﻨﺎن

اﺧﺘﻼف ﺣﺎل، ﯾﺎن ﮔﺮا ﺳﻨﺖ ﻧﻈﺮ ﻣﻮارد ﻣﻬﻤ

ﺗﻤﺎم

ﻧﺎدرﺳﺘ

ﺧﻮد را اﺻﻼ اﺛﺒﺎت ﻧﮑﺮده اﻧﺪ؛ اﻣﺎ ﺣﺘ ا ﮔﺮ ﯽ

ﻣﻨﺘﻘﺪان ﻋﺎﻟ ً یﯿﻪ ﻓﺮﺿ ﯽ

ﯽ

ﺳﺮاﻧﺠﺎم

ﯽ،

ﭘﺎﺳﺦ ﭘ یﻫﺎ ﯿﺸﻨﻬﺎدی ﻣﻨﺘﻘﺪان ﻋﺎﻟ ﯽ اﺛﺒﺎت ﺷﻮد، ﭘﺮﺳﺶ ﯾﯽﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﺮﻓﺘﻦ آﻧﻬﺎ از ﺳﻨﺖ ]ﺗﻔﺴ [ ﺮیﯿ اﻧﺠﺎﻣﯿﺪ و ی وﺳﻮﺳﻪ ﮐﺎرﺑﺴﺖ رو ﯾﮑﺮدی ﯾﺪﺟﺪ ِرا در ﮐﺎﺷﺖ آﻧﻬﺎ دل اﻏﻠﺐ ﺣﺎ ﮐﯽ از آ ﮔﺎﻫ از ﯽ ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺮاﯾﺎن ﺳﻨﺖ آن از ﯽ ﻣﻌﻤﻮﻟ . ﻏﺎﻓﻠﻨﺪ ﭘﺎﺳﺨﯽ درﺧﻮر ﺑﻪ ﺟﺪ ﭘﺮﺳﺶ ﯾﻦا ﺗﺮﯾﻦِی ﯿﺎزﻣﻨﺪ ﻫﺎ ﻧ ﯽﺗﺄﻣﻠ روﺷﻤﻨﺪ ﺑﺮ ﻓﻨﻮن ﯽادﺑ ﻧﻮ ﯾﺴﻨﺪﮔﺎن ﺑﺰرگ اﻋﺼﺎر اوﻟ ﯿﻪ اﺳﺖ، و ا ﻧﺎﺷﯽ ﯾﻦ از ﺧﺼﻠﺖ ﻣﺸﮑﻼت ادﺑ ایﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﺳﺮوﮐﺎر دار -ﻢﯾ

18 exactness ۱۹ ﻧﻘﺪ ﻋﺎﻟﯽ ) (higher criticism ﮐﻪ ﺑﻪ آن ﻧﻘﺪ ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﻧﯿﺰ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد، ﺷﺎﺧﻪ ای از ﻧﻘﺪ ادﺑﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﻘﺪِ داﻧﯽ (lower criticism) ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﯿﺮد. در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻧﻘﺪِ داﻧﯽ ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از اﻫﺘﻤﺎم ﺑﺮ ﺗﺼﺤﯿﺢ ﻣﺘﻮن ادﺑﯽ و ﭘﯿﺮاﯾﺶ ﺧﻄﺎﻫﺎی ﻧﻮﺷﺘﺎری، ﻧﻘﺪ ﻋﺎﻟﯽ ﺑﺮ ﻓﻬﻢ ﻣﻌﻨﺎی ﻣﺘﻦ در ﺑﺎﻓﺘﺎر ﺗﺎرﯾﺨﯽ آن ﺗﺄ ﮐﯿﺪ دارد. م.

ﭼﻨﺪ اﺛﺮ از ﻧﻮ ﯾﮏ ﯾﺴﻨﺪه، ازﻗﻠﻢ اﻓﺘﺎدﮔ ﺿﺮورﺗﺎً از ﻣﺮزﻫﺎ ز ی ﯾﺒﺎﺷﻨﺎﺳﯽ ﻣﺪرن و ﺣﺘ ﺑﻮﻃ ﯽ

ﻣﻮﺟﻮد در اﺛﺮ ﯾﮏ ﯾﺎ دو ﯿﺎنﻣ ﯾﺎ

اﺑﻬﺎم در ﻃﺮح، ﺗﻨﺎﻗﺾ

یﻫﺎ ﺣﻠﻘﻪ ﯽ

یﻫﺎ

و ﻣﺴﺎﺋﻠ ﯾﻨﻬﺎ ا ﯿﺮ ﻧﻈ ﯽ

اﺳﺘﺪﻻ

ﻣﻬﻢ زﻧﺠ

ﯿﻘﺎی

ﯽﺗﺄﻣﻠ ﯿﻦ . ﭼﻨ

ل،

یﯿﺮه

ﻓﺮاﺗﺮ ﻣ رود، ﯽ

ﯽﺳﻨّﺘ

ﺳﺮﮐﻮب ﻃﺮف از . ﮐﻨﻨﺪ ﺗﻮﺟﻪ

زود، وا ﻣ

و ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ داﻧﺸﺠﻮ ﯾﺎ ﯾﺮ را، د ﯾﺎن

یﯾﺪه ﭘﺪ ﺑﻪ ﺗﺎ دارد ﯽ

و ﺗﺬﮐﺮه ﻧﮕﺎراﻧﻪ از ﻧﻮ ﯾﺴﻨﺪﮔﺎن ﺑﺰرگ ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺗﻔﺴ ﻫ ﯿﺮی ﻮﺷﻤﻨﺪاﻧﻪ ﺗﺮ،

ﯽ ﺳﻄﺤ ﯽ، ﺳﻨﺘ ﯿﺮی ﺗﻔﺴ ﯿﺎنﻣ ﯽﮔﺎﻫ ﯾﮕﺮ، د

ﺢﯾﺻﺮ ﺳﺨﻨﺎن

از دﻗﺖ ﯾﮑﺴﺎﻧﯽ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ ز

وﺟﻮد دارد. ﻫﺮ دو د

ﯾﺮا

ﯾﺪﮔﺎه

ﯽ

ﻧﮕﺎراﻧﻪ از آﻧﻬﺎ ﺗﻌﺎرﺿ

و ﺗﮏ ﺗﺮ ﯿﻖﻋﻤ

اﺣﺘﻤﺎل را در ﻧﻈﺮ ﻣ ﺪ ﮔﯿﺮﻧ ﯽ ﺑﺎﺷﺪ، ﺗﻔﺴ ﺗﮏ ﯿﺮ ﻧﮕﺎ راﻧﻪ ﺟﺎ

. در دوران ﺣﺎﺿﺮ ﺗﻨﻬﺎ اﻧﺪﮐ ﯾﻦا ﯽ

ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ، ﮐﻨﺪﯽﻣ ﯾﯿﺪ را ﺗﺄ آﻧﻬﺎ دﻋﺎوی

ﻧﻮ

ی ﯾﺴﻨﺪه

آﻣﻮزه ﻓﻬﻢ ﻧﻮ ﻋﺎﻣﻪ ی

ﯾﯽ

ﯾﺴﻨﺪه

ﺑﺎزﺗﺎب

ﮐﻪ ﺗﻔﺴ ﺗﻮاﻧﺪ ﯽﻣ ﯽﺳﻨّﺘ ﯿﺮ

ﮐﻪ در ﺣﺎﻟ

ی دﻫﻨﺪه

ﯽ

ﻗﺮار دارد .

ﻧﻮ

آﻣﻮزه ﺑﺎﻃﻨﯽ و ﻓﻬﻢ ﻋﺎﻣﻪ ﻫﺎی

ﯿﺎنﻣ

ﯾﺴﻨﺪه

ﭘﮋوﻫﺶ ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﮐﻪ آﻣﺪ ﭘﺪﯾﺪ زﻣﺎﻧﯽ در ﮐﻪ ﻣﺪرن، یا ﭘﺮرﻧﮓ، ﺑﺎ ﺗﺮ ﯾﻤﯽ ﻗﺪ ﯾﺸﯽ ﮔﺮا ﺑﻪ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ و ﺣﺘ ﯽ آن را ﺑﺮده ﯿﻦﺑ از اﺳﺖ: ﮔﺮا ﺑﻪ ﯾﺶ ﯿﺮﺗﺤﺖ ﻏ ﺗﻔﺴﯿﺮ اﻟ ﻠﻔﻈﯽ آﺛﺎر ﻧﻮ ﯾﺴﻨﺪﮔﺎن ﺑﺰرگ، ﺗﺮ ﻣﻬﻢ ﯾﺎ ﺷﻤﺮدن ﻗﺼﺪ و ﻃﺮح اﺻﻠﯽ ﻧﻮ ﯾﺴﻨﺪﮔﺎن ﯾﺴﻪ ﻣﻘﺎ در ﺑﺎ ﻧﻈﺮاﺗ ﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﮑﺮّر ﺑ ﺎنﯿ ﮐﺮده اﻧﺪ. در ﻋﺼﺮ ﮐﻨﻮﻧ ﯾﺦ ﺗﺎر ﯽ ﮔﺮاﯾﯽ، یﺑﺮا ﯽ ﻫﺮ ﺗﻼﺷ اﺣﯿﺎی ﭘﺮﺳﺶ اﯾﻦ ﺑﺎ ﺗﺮ ﯾﻤﯽ ﻗﺪ ﯾﮑﺮد رو ﯾﻦا اﺳﺖ روﺑﺮو ﮐﻪ ﻣﻌﯿﺎر ﯿﺎنﻣ ﺗﻤﺎﯾﺰ ﺧﻮاﻧﺶ ﻏ ِﯿﺮﺗﺤﺖ اﻟﻠﻔﻈﯽ و ﻧﺎﻣ ﻮﺟّﻪ ﻣ ﯿﺴﺖﭼ ﻮﺟّﻪ ﯿﺎنﻣ ا ﮔﺮ . ﺳﺮﮐﻮب و در ﻟﻔﺎﻓﻪ ﻧﻮﺷﺘﻦ اﻗﻌﺎً و ﯽ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕ اییﺿﺮور وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، در اﯾﻦ ﯿﺎر ﻣﻌ ﯾﮏ ﺻﻮرت ﯽﺳﻠﺒ یﺿﺮور در اﺧﺘ ﯾﻢ دار ﯿﺎر : ﮐﺘﺎب ﻣﻮ رد ًﻧﻈﺮ ﺣﺘﻤﺎ در دوران ﺳﺮﮐﻮب ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه ﯾﺎ ﯿﺎﺳﯽﺳ ﯿﺸﯽﮐ راﺳﺖ ﯽ ﻧﻮﻋ ، ﻋﺮف ﯾﺎ ﻗﺎﻧﻮن ﮐﻪ زﻣﺎﻧﯽ در ﯾﻌﻨﯽ ، ﯿﺮﺳﯿﺎﺳﯽ ﻏ را ﺗﺤﻤ اﺳﺖ ه ﮐﺮدﯽﻣ ﯿﻞ از ﻣﻌ ﯾﮑﯽ . ﯿﺎرﻫﺎی ا ﯾﺠﺎﺑﯽ ﯾﻦا اﺳﺖ: ا ﮔﺮ ﻧﻮ ﯾﺴﻨﺪه ﺑﺎ ﺗﻮاﻧﺎ ای و ﺷﻦ رو ذﻫﻨﯽ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻧﺘﺎﯾﺞ و ﯿﺸﺎﻧﻪ ﮐ راﺳﺖ ﯾﺪﮔﺎه د ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻪ آن، ﯽ ﻣﻨﻄﻘ و ﯽ ﻃﻮر ﺿﻤﻨ اﺟﻤﺎﻟﯽ از ﭘ ﯾﮑﯽ ﯿﺶ ﻓﺮض ﯾﺞﺘﺎﻧ ﯾﺎ ﻫﺎ ﯾﺪﮔﺎﻫﯽ د ﻫﻤﺎن یﺿﺮور را ﻧﻘﺾ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ آﺷﮑﺎرا در اﺛﺮ ﺧﻮد آن را اﯾﻦ در ، ﮐﺮده ﯾﯿﺪ ﺗﺄ و ﯾﻖ ﺗﺼﺪ ، ﺻﻮرت ﺑﻪ ﻃﻮر ﺗﻮانﯽﻣ ﯽ ﻣﻨﻄﻘ ﭘﻨﺪاﺷﺖ ِ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻮد ﯿﺶﮐ راﺳﺖ ﻧﻈﺎمِ آن ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﻮده اﺳﺖ. در ﻧﺘ ﯾﺪﺑﺎ ﯿﺠﻪ، ،را او ﺎبﮐﺘ ﮐﻞ دوﺑﺎره ﺑﺎ دﻗﺖ ﺑ ﯿﺸﺘﺮ و ﺧﺎم ﯽدﺳﺘ ﮐﻤﺘﺮ، ﺑﺨﻮاﻧﯿﻢ . در ﺑﻌﻀﯽ از ﻣﻮارد، ﺷﻮاﻫﺪ آﺷﮑﺎر ﻧﻮ ﮐﻪ دﻫﺪﯽﻣ ﻧﺸﺎن ﻈﺮاتﻧ ﯾﺴﻨﺪه ﺧﻮد ﺗﺮﯾﻦ ﻢﻣﻬ ی درﺑﺎره ﻣﻮﺿﻮع ﯿﺎنﺑ ﻟﻔﺎﻓﻪ در ﺗﻨﻬﺎ را ﻫﺎ ﮐﺮده اﺳﺖ. ﺑﺎ وﺟﻮد ا ﯿﻦﭼﻨ ﯾﻦ، ﺳﺨﻨﺎﻧﯽ ﻣﻌﻤﻮﻻً در ﻣﻘﺪﻣﻪ ﺑﺨﺶ ﯾﺮﺳﺎ ﯾﺎ یﻫﺎ اﻧﮕﺸﺖ یﻧﻤﺎ ]ﮐﺘﺎب[ ﺷﻮﻧﺪ ﯽﻧﻤ ﺑﯿﺎن . ﺗﺎ زﻣﺎﻧ ﮐﻪ د ﯽ ﯾﺪﮔﺎه ی درﺑﺎره ﺧﻮد و ﯿﺎنﺑ ی آزاد ، ﺳﺮﮐﻮب ﯾﯽﮔﻮ ﻓﺎش را ﺑﻪ آراﯾﯽ ﮐﻪ در ﺳ ﯿﺼﺪ ﯿﺮ ﺳﺎل اﺧ رواج ، ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻣﺤﺪود ﮐﻨ ِ ﺑﻪ ﯿﻢ، ﯿﻦﭼﻨ وﺟﻮد ﺑﺮد، ﯿﻢ ﻮاﻫ ﻧﺨ ﯽﭘ ﯽ ﺳﺨﻨﺎﻧ ﭼﻪ ﺑﺮﺳﺪ ﺑﻪ ا ﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاﻫ ﯿﻢ آﻧﻬﺎ را ﺑﻔﻬﻤ . ﯿﻢ ۳. یواژه ﻃﯿﻒ ﺳﺮﮐﻮب ﮔﺴﺘﺮده از ای ﭘﺪﯾﺪه رﺣﻤﺎﻧﻪ ﯽ از ﺑ ، ﮔﯿﺮد ﻣﯽ ﺑﺮ در را ﻫﺎ ﺗﺮﯾﻦ اﺷﮑﺎل، ﺗﻔﺘﯿﺶ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻘﺎﯾﺪﻋ اﺳﭙﺎﻧﯿﺎﯾﯽ، ﺗﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻼﯾﻢ ﺗﺮﯾﻦ اﻗﺴﺎم ﻃﺮد ﯾﻌﻨﯽ ، اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﺎ ﯿﻒ، ﻃ ﺳﺮِ دو اﯾﻦ ﻣﯿﺎن . اﻧﻮاﻋﯽ از ﺳﺮﮐﻮب روﺑﺮوﯾﯿﻢ ِﮐﻪ از ﻣﻨﻈﺮ ﺗﺎر ﯽادﺑ ﯾﺦ اﻫﻤ ﯿﺎر ﺑﺴ ی و ﻓﮑﺮ ﯿﺖ دارﻧﺪ. ﻧﻤﻮﻧﻪ یﻫﺎ آن را ﻣ ﺗﻮانﯽ در آﺗﻦ ﻗﺮن ﭘﻨﺠﻢ و ﭼﻬﺎرم ﻗﺒﻞ از ﯿﻼد، ﻣ ﯽ در ﺑﺮﺧ ﮐﺸﻮرﻫﺎ ی اﺳﻼﻣ ﯽ ﯾﻞ در اوا ﻗﺮون وﺳﻄ ﯽ، در ﻫﻠﻨﺪ و اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ﻗﺮن ﻫﻔﺪﻫﻢ، و در آﻟﻤﺎن و ی ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﻗﺮن ﻫﺠﺪﻫﻢ ﯾﻦا ﻫﻤﮕﯽ – دوران ﻫﺎ ﻧﺴﺒﺘﺎً ﻟ ﯿﺒﺮاﻟﻨﺪ - ﻣﺸﺎﻫﺪه ﮐﺮد. اﻣﺎ ﻧﮕﺎﻫ ﯽ ﮔﺬرا ﺑﻪ زﻧﺪﮔ یﻧﺎﻣﻪ ﯽ آﻧﺎ ﮐﺴﺎ ﮔﻮراس، ﭘﺮوﺗﺎ ﮔﻮراس، ﺳﻘﺮاط، اﻓﻼﻃﻮن، ﮔﺰﻧﻔﻮن، ارﺳﻄﻮ، اﺑﻦ اﺑﻦ ﯿﻨﺎ،ﺳ رﺷﺪ، ﻣ ﯿﻤﻨﺪی، ﮔﺮوﺗ ﯿﻮس، دﮐﺎرت، ، ﺳﺮﮐﻮب رﻧﮓﮐﻢ یا ﺧﺎﻃﺮه ﺑﻮد و ﻧﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ

ﻧﮕﺎﻫﯽ

ﺑﻌﻀﯽ ﺣﺘﯽ ﻣﻮارد

۲۰ در و ،

ﻟﺴﯿﻨﮓ ﮐﺎﻧﺖ و

ﻣﻨﺘﺴﮑﯿﻮ، وﻟﺘﺮ، آﻧﻬﺎ، ﻫﺎی اﺳﺖ ﮐﺎﻓﯽ

اﺳﭙﯿﻨﻮزا، ﺑﯿﻞ، ﻻ ک،

روﺳﻮ،

وﻟﻒ،

ﻫﺎﺑﺰ،

از ای

ﺑﺮﻫﻪ در ﺣﺪاﻗﻞ

ﺗﺎ آﺷﮑﺎر آﻧﻬﺎ، ﺷﻮد

ﮐﺘﺎب ﻋﻨﻮان

اﺟﻤﺎﻟﯽ ﺑﻪ

زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد،

یﺻﻔﺤﻪ

ﻧﮑﺘﻪ ﮐﻪ -

ﺑﻮد. ﻫﻤﭽﻨ از ا ﯾﺪ ﻧﺒﺎ ﯿﻦ

ﻣﺤﺴﻮس

ﺳﺮﮐﻮب ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ از ﻃﺮد اﺟﺘﻤﺎﻋ

ﻧﻮﻋﯽ ﻣﺘﺤﻤﻞ

ﯾﺎ ﺷﺎﻫﺪ

ﯾﻦ

ﺗﺮ

ﯽ

ﯿﺴﺘﻨﺪ .

ﻏﺎﻓﻞ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺳﺮﮐﻮب د ِ ﯾﻨﯽ و ﺳﺮﮐﻮب ِ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻧ ﮑﯽﯾ ، آزاد

ﺑﺮ آن ﺗ ﯿﺪﮐﺄ ﻧﮑﺮده ﮐﺸﻮرﻫﺎ ﺗﻤﺎم،

ﺑﻪ ﺣﺪ ﮐﺎﻓ

ﻣﺘﺨﺼﺼ

-اﻧﺪ

ﯽ

ﯿﻦ

ﺑﻌﻀﯽ در ﯾﺎ ﺣﺪاﻗﻞ اﻧﻮاع ﮔﻮﻧﺎ ﮔﻮﻧﯽ از ﻧﯿﺎﯾﺶ ِ اﻣﺎ ﺑﻮد آزاد ﻫﺎ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻮع ﻣﻤﻨ آزاد . ﺑﻮد ۲۱ ﻧﻈﺮ ﻣﺮدم ی درﺑﺎره آﻣﻮزش ﻋﻤﻮﻣ ﯽ و ﻣﺤﺪود آن، ﻫﺎی ﯾﺖ ﯿﯿﻦ ﺗﻌ ﺶﻧﻘ ﻧﺴﺒﺖ آﻧﻬﺎ ﻓﮑﺮ ﻃﺮز در ای ﮐﻨﻨﺪه ی آزاد ﺑﻪ ﺑﺤﺚ در ﻓﻀﺎ ی ﺗﻮان ﻣﯽ ﮐﻠﯽ ﻃﻮر ﺑﻪ. دارد ﯽ ﻋﻤﻮﻣ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ از ا ، ﻧﻈﺮ ﯾﻦ ﻓﯿﻠﺴﻮﻓﺎن از ﻣﺪرن ﻓﯿﻠﺴﻮﻓﺎن ﭘ ﯿﺸﺎﻣﺪرن ﻗﺮن یﯿﺎﻧﻪ ﻣ از. ﺗﺮﻧﺪ ﺷﺠﺎع ﻫﻔﺪﻫﻢ، ﺗﻌﺪاد ﻓﺰا از ای ﯾﻨﺪه ﻓﯿﻠﺴﻮﻓﺎن ﯾﺶ دﮔﺮاﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺤﻨﺖ ﺳﺮﮐﻮب را ﭼﺸ ﺑ ﯿﺪه ﻮدﻧﺪ، ﻫﺪﻓﺸﺎن از ﭼﺎپ ﮐﺘﺎب ﺗﻨﻬﺎ ﺑ ﯿﺎن اﻓﮑﺎر ﻧﺒﻮد ﺑﻠﮑﻪ ﻣ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﯽ در راه اﻟﻐﺎء ﺳﺮﮐﻮب ﻗﺪﻣ ﯽ ﺑﺮدارﻧﺪ. ﺑﻪ ﺑﺎور آ ِ ، ﻧﻬﺎ ﺳﺮﮐﻮب ﭘﮋوﻫﺶ آزاد و اﻧﺘﺸﺎر ﻧﺘﺎ آن، ﯾﺞ اﻣﺮی ﻧﻪ اﺟﺘﻨﺎب ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺤﺼﻮل ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻣﻌ ﺎﺳﯽﯿﺳ ی ﺑﺪﻧﻪ ﯿﻮب ﺑﻮد ﺷﺪﯽو ﻣ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺗﺎر ﯾﮑﯽ ﻣﻄﻠﻖ را ﺑﺎ ﺟﻤﻬﻮر ی ﯾﮕﺰﯾﻦ ﺟﺎ ﻤﮕﯿﺮ ﻋﺎﻟَ ﯾﯽ روﺷﻨﺎ ﮐﺮد. آﻧﻬﺎ ﺑﻮدﻧﺪ زﻣﺎﻧﯽ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻪﮐ درﻧﺘﯿﺠﻪ ی ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ در آﻣﻮزش ﯿﺎنﺑ ی ِآزاد ، ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻣﻄﻠﻖ در ﻋﻤﻞ ﻣ ﺑﺮای– ﯾﺎ ،ﺷﻮد ﯿﺴﺮ ﺷﺪن روﺷﻦ ، ﻣﻨﻈﻮر اﻏﺮاق ﺑﺎ ﺗﻮان ﻣﯽ از ﮐﺲﻫﯿﭻ ﮐﻪ زﻣﺎﻧﯽ - ﮔﻔﺖ ﻫﯿﭻ ﺷﻨﯿﺪن ﺣﻘﯿﻘﺘﯽ ﻧﺮﻧﺠﺪ . ۲۲ آﻧﻬﺎ د ﯾﺪﮔﺎه ﻫﺎی ﺧﻮد را ﺗﻨﻬﺎ آن ﺗﺎ اﻧﺪازه ﭘﻨﻬﺎن ﻣ ﮐﻪ ﮐﺮدﻧﺪ ﯽ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺗﺎ ﺣﺪ ﻣﻤﮑﻦ از ﺧﻮد در ﺑﺮاﺑﺮ ﺳﺮﮐﻮب ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﮐﻨﻨﺪ؛ اﺑﻬﺎم ا ﮔﺮ از ﺑﯿﺶ آﻧﻬﺎ آﺛﺎر ﻧﻘﺾ واﻗﻊ در ، ﺑﻮدﯽﻣ ﯾﻦا ﺷﻤﺎر ﺳﺎزی ﮔﺎه آ آﻧﻬﺎ ﻫﺪف زﯾﺮا ﺷﺪ ﻣﯽ ﻏﺮض ﻓﺰاﯾﻨﺪه از ای ﮐﻪ ﺑﻮد ﻣﺮدﻣﯽ ﺑﺎﻟﻘﻮه ﻓﯿﻠﺴﻮف ﺒﻮدﻧﺪ ﻧ . در ﻧﺘ ﯿﺠﻪ ﯿﺮﺗﺤﺖ ﻏ ﺗﻔﺴﯿﺮ اﻟﻠﻔﻈﯽ ﮐﺘﺎب یﻫﺎ آﻧﻬﺎ ﻧﺴﺒﺘﺎً آﺳﺎن اﺳﺖ. ۲۳ ﻧﮕﺮش ﺑﺮﺧ از ﻧﻮ ﯽ ﯾﺴﻨﺪﮔﺎن ﺗﺮ ﯾﻤﯽ ﻗﺪ ﮐﺎﻣﻼً ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻮد. ﺑﻪ ، آﻧﻬﺎ ی ﻋﻘﯿﺪه ﺷﮑﺎف ﻣ ﯿﻢ "ﺣﮑ ﯿﺎن " و "ﻋﻮام" یﺸﺮﺑ ﯿﻌﺖﻃﺒ ﻫﺎی ﮐﺖﺎ از ﻓ ﯾﮑﯽ ﯿﺸﺮﻓﺖ ﭘ و ﺑﻮد در آﻣﻮزش ﻋﻤﻮﻣ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﯽﻧﻤ ﯽ آن را ﯿﺎنﻣ از ﺑﺮدارد : ﻓﻠﺴﻔﻪ، ﯾﺎ ﻋﻠﻢ، اﻣﺘ ﯿﺎزی ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺎًﺻﺮﻓ یا "ﻋﺪه اﻧﺪک" ﺗﻌﻠﻖ داﺷﺖ. آﻧﻬﺎ ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ا ﮐﺜﺮ ﯾﺖ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﺳﻮءﻇﻦ داﺷﺘﻪ و از آن ﻣﺘﻨﻔﺮﻧﺪ. ۲٤ اوﻗﺎت ﯽ ﺑﺮﺧ درو

۲۰ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﮐﺎﻧﺖ، ﮐﻪ در اﯾﻦ زﻣﯿﻨﻪ ﯾﮑﯽ از ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎی ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮد اﺳﺖ، ﺣﺘﯽ ﻣﻮرﺧﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﯽ. ای. وان ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﻮءﻇﻦ و ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺗﺮدﯾﺪ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ اﺳﺖ، ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﺪ: "ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﮐﺎﻧﺖ اﺣﺘﻤﺎﻻً ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺑﺎزی ﮔﺮﻓﺘﻪ و در ﺑﺎﻃﻦ ﺑﺎ اﻧﻘﻼب ﻫﻤﺪل اﺳﺖ". ۲۱ ﺑﻨﮕﺮﯾﺪ ﺑﻪ "ﻗﻄﻌﻪ "ی " Von Duldung der Deisten " اﺛﺮ H. S. Reimarus در ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ آﺛﺎر ﻟﺴﯿﻨﮓ: Werke (Petersen and v. Olshausen edition) XXII, 38 ff. ۲۲ اﯾﻦ ﮐﻪ آﯾﺎ اﯾﻦ ﻫﺪف ﻏﺎﯾﯽ ﺟﺰ در ﻋﺼﺮی ﻃﻼﯾﯽ در دﺳﺘﺮس اﺳﺖ ﯾﺎ ﺧﯿﺮ، ﺳﻮاﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺧﯿﺮاً آرﭼﯿﺒﺎﻟﺪ ﻣﮑﻠﯿﺶ در ﻣﻘﺎﻟﻪ ی "ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﮔﺎن ﭘﺲ از ﺟﻨﮓ و ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن ﭘﯿﺶ از ﺟﻨﮓ" (Journal of Adult Education, vol. 12, June 1940 ) ﻣ ﻄﺮح ﮐﺮده اﺳﺖ: "ﺷﺎﯾﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﮔﺎن دوران ﻧﻈﻢ و آراﻣﺶ ﻣﻄﻠﻖ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ از ﻧﻌﻤﺖ اﻋﺘﺮافِ ﺑﯽ ﮐﻢ و ﮐﺎﺳﺖ، ﻧﺎاﻣﯿﺪی ﻣﻄﻠﻖ، و ﻋﻤﯿﻖ ﺗﺮﯾﻦ ﺷﮏ ﺑﻬﺮه ﻣﻨﺪ ﺷﻮﻧﺪ . ﻧﻤﯽ داﻧﻢ".

۲۳ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﺎص ﻫﺎﺑﺰ را در ﻧﻈﺮ دارم ﮐﻪ در ﺑﺴﻂ اﯾﻦ آرا اﻫﻤﯿﺖ ﺑﺴﺰاﯾﯽ دارد. ﺗﻮﻧﯿﺲ، ﮐﻪ آﺷﮑﺎرا اﯾﻦ اﻣﺮ را در ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد، ﺑﺮ اﯾﻦ دو ﺟﻤﻠﻪ ی ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺶ ﺗﺎ ﮐﯿﺪ داﺷﺖ: "ﻋﻮام ﺑﻪ ﺗﺪرﯾﺞ آ ﮔﺎﻫﯽ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﻨﺪ" و "ﻓﻠﺴﻔﻪ ﺑﺮای زاده ﺷﺪن ﺑﻪ آزادی ﻧﯿﺎز دارد و ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺧﻮف ﯾﺎ ﺗﺮس از رﺳﻮاﯾﯽ ﻣﺎﻧﻊ آن ﺷﻮﻧﺪ". ﻫﺎﺑﺰ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ: "ﺳﺮﮐﻮب ﻫﺮ ﺗﻌﻠﯿﻤﯽ ﻓﻘﻂ ﺑﺎﻋﺚ اﺗﺤﺎد ﺷﺪه و اوﺿﺎع را ﺑﺪﺗﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ، ﯾﻌ ﻨﯽ ﮐﯿﻨﻪ و ﻗﺪرت ﺑﺎورﻣﻨﺪان ﺑﻪ آن را ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ" ) English Works, Molesworth edition, VI, 242 .( در درﺑﺎب آزادی و ﺿﺮورت ﺑﻪ

ﻣﺎرﮐﯽ ﻧﯿﻮﮐﺴﻞ ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﺪ: "ﺑﺎﯾﺪ اﻋﺘﺮاف ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ا ﮔﺮ ﺑﺨﺶ ﻋﻤﺪه ی ﻣﺮدم را، ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻧﻪ آن ﻃﻮر ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، در ﻧﻈﺮ ِﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ... ﻣﺸﺎﺟﺮه ﺑﺮ ﺳﺮ اﯾﻦ ﻣﺴﺄﻟﻪ ﺑﻪ ﺟﺎی آن ﮐﻪ ﺑﻪ اﯾﻤﺎن آﻧﺎن ﯾﺎری رﺳﺎﻧﺪ، ﺑﻪ آن ﺻﺪﻣﻪ ﺧﻮاﻫﺪ زد. در ﻧﺘﯿﺠﻪ، ا ﮔﺮ ﺧﻮاﺳﺖ ﻋﺎﻟﯿﺠﻨﺎب ]اﺳﻘﻒ ﺑ ﺮَﻣﻬﺎل[ ﺑﺮای اﯾﻦ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﺒﻮد، ﻫﺮﮔﺰ آن را ﻧﻤﯽ ﻧﻮﺷﺘﻢ، و ﺣﺎل اﻣﯿﺪوارم ﺷﻤﺎ و ﻋﺎﻟﯽ ﺟﻨﺎب اﯾﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ را ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ ﻧﮕﺎه دارﯾﺪ". 24 Cicero, Tusculanae Disputationes, II, 4. Plato, Phaedo, 64 b; Republic, 520 b2-3 and 494 a4-10.

آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ا ﯿﺠﻪ ﻧﺘ ﯾﻦ

اﺳﺎﺳ ﯽ ﺷﮑﺎﻓ

ﻧﻤﯽ ﺗﻬﺪﯾﺪ ِ ﻓﺮضِ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﺮد،

اﻓﺮاد

ﯿﺎﺳﯽ ﺧﻄﺮ ﺳ اﯾﻦ ای

ا ﮔﺮ ﻫ

ﯽ

وﺟﻮد

را

ﯿﭻ

ﺣﺘﯽ

ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ در زﻣﺎن ﺣﺎل ﺑﻠﮑﻪ در

ﻣﻄﻠﻮب ﻧ ﯿﺴﺖ، ﯾﻦو ا

ﻣﻤﮑﻦ

ﯿﺎن ﮐﻪ ﺑ رﺳﺎﻧﺪ ﯽﻣ

ﯾﺎ

ﯽﻋﻠﻤ ﯾﺎ ﯽ ﻓﻠﺴﻔ ﯾﻖﺣﻘﺎ ﯽ ﻋﻤﻮﻣ

زﻣﺎن یﻫﻤﻪ

ﺧﻮد را از ﻫﻤﮕﺎن، ﺑﻪ ﺟﺰ ﻓﯿﻠﺴﻮﻓﺎن ، ﭘﻨﻬﺎن ﮐﺮدﻧﺪ ﻣﯽ : ﺑﺎ ﻣﺤﺪود

ﻫﺎ ﺻﺎدق اﺳﺖ. آﻧﻬﺎ ﺑﺎﯾﺴﺖ ﻣﯽ ﯾﺪﻋﻘﺎ

ﻧﮕﺎرش "اﺷﺎرت ﯾﯽﻫﺎ ﻣﺨﺘﺼﺮ"

ﺑﺮﮔﺰﯾﺪه ﺑﺎ ﯾﺎ ،ﺷﺪه

ِاز داﻧﺸﺠﻮ دﻗﺖ ﺑﻪ ﯾﺎن

ﮐﺮدن ﺧﻮد ﺑﻪ آﻣﻮزش ﺷﻔﺎﻫ

ﯽ ﮔﺮوﻫ ﯽ

ﯾﻦ ﻣﻬﻤﺘﺮ ﻣﺴﺎﺋﻞ. ۲٥

ی درﺑﺎره ﺗﻤﺎم

دارﻧﺪ. در ﻧﺘ ﻓ ﯿﺠﻪ، ﯿﻠﺴﻮﻓﯽ ﮐﻪ راه د وم را

، ﺧﻮاﻧﺪﻧﻨﺪ ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ،ﺷﻮد ﻣﯽ

ﺑﻪ ﻗﺎدر ﮐﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ

ﯽ دﺳﺘﺮﺳ

ا ﮐﺜﺮﯾﺖ ﻮف ﻓﯿﻠﺴ ﻏﯿﺮ ﯿﺎنﺑ ﻪﺑ: ﺷﺪ ﺑﺎ ﻣﻨﺎﺳﺐ

ﺷﺮح دﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﺮا

ﺑﻪ ﺗﻔﺼ

ﺗﻨﻬﺎ ﻋﻘﺎ ﺗﻮاﻧﺪ ﯽرا ﻣ ﯾﺪی

ﮔﺰﯾﻨﺪ ﯽﺑﺮﻣ

ی

ﯿﻞ

ﺑﻪ او. ﺪﻧ ﻧﺪار ﯽ ﻫﻤﺨﻮاﻧ

از ﺗﻤﺎم ﺟﻬﺎت ﺑﺎ ﺣﻘ

ﺗﻤﺎم ﻧﻮﺷﺘﻪ او ﺑﺎ یﻫﺎ ﻋﺎﻣﻪ ﯾﺪ ﻓﻬﻢ ﺑﺎﺷﺪ. ا ﯾﺪﻋﻘﺎ ﯾﻦ

ﯿﻘﺖ

ﺗﺮ، ﯿﻖدﻗ

اﺳﺖ

ﻧﯿﺴﺖ، آ ﮔﺎه ﮐﺎﻣﻼً

آﻏﺸﺘﻪ ﺑﯿﺰار " دروغ ﺑﻪ

ﯾﮏ ﻋﻨﻮان ﻓﯿﻠﺴﻮف، روح" از ﺑﯿﺶ ﭼﯿﺰ ﻫﯿﭻ از ﮐﻪ

ﻦﭼﻨﯿ ﮐﻪ

ﮔﻤﺎن و "ﻇﻦ

ﺖﯿﻘﺣﻘ ﯿﮏﺗﻔﮑ یﯿﻔﻪ و وﻇ "اﻧﺪ

"داﺳﺘﺎن راﺳﺖ ﯾﯽﻫﺎ ﻧﻤﺎ"، ﯾﺎ "، ﺷﺮﯾﻒ ﻫﺎی وغ "در ﯾﺎ

ً ﻋﻘﺎﯾﺪی

ﺻﺮﻓﺎ

ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن ﻓﻠﺴﻔﻪ دان اﺳﺖ. اﻣﺎ اﮔﺮ آﺷﮑﺎرا ﻧﺸﺎن ﻣ دادﯽ ﮐﻪ ﮐﺪام از ﯾﮏ

آن ﺑﺮ ﻋﻬﺪه

از ﻋﺮﺿﻪ

ی

ی ﯽﺟﺪﻟ ﯾﺎ ﺷﺎﻋﺮاﻧﻪ

ﮐﻪ ﺗﻮﺟﻪ

واﻻ اﺳﺖ، ﻧﻘﺾ ﻏﺮض ﮐﺮده ﺑﻮد. ﺧﻮاﺳﺖ ﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﻣ

او

، ﻋﺒﺎرات ﯾﻒﺷﺮ دروغِ ﯿﻘﺘﯽ ﺣﻘ ، ﯾﮏ و ﮐﺪام

اﺷﮑ ﻧﻤﺎ

داﺳﺘﺎن ﯿﻘﺖﺣﻘ یﻫﺎ

ﻧﮑﺘﻪ ﺟﻠﺐ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ در ﻧﻘﻞ دروغ ﯾﺎ ﯾﻒﺷﺮ یﻫﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻔﺎوت ﭼﺸﻤﮕ ﯿﺴﻠﻮف ﻓ ﯿﺎنﻣ ﯿﺮ ﮐﺮد( و ﻓ ﯿﻠﺴﻮف ﻣﺪرنِ ﻧﻮﻋ ﯾﮑﺮد رو ،ﯽ

ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن ﻓﻠﺴﻔﻪ ﯾﻦ ﺑﻪ ا را دان

ﯽﺎﻟ

)ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺨﺘ ﺗﻮانﯽﻣ ﯽ

ِﭘ ﯿﺸﺎﻣﺪرن آﻧﻬﺎ ﺑﻪ "دروغ ﯾﺎ) ﯾﻒﺷﺮ یﻫﺎ

اﺳﺖ. از ﻣﻨﻈﺮ ﻣﻮرخ ادﺑ

دﯾﺪه ﯽﻧﻤ

ﯽ ﻧﻮﻋ

ﯽ،

ﻣﻮﺟﻪ("،

او را از ﺷﺎﻋﺮ ﭘ ﯿﺸﺎﻣﺪرن ﯿﮏﺗﻔﮑ

از ﺗﺼﻮر

"ﻓﺮ ﯾﺒﮑﺎری ﭘﺮﻫ ﯿﺰﮐﺎراﻧﻪ " ،" ﺗﺤﺮﯾﻒ واﻗﻌﯿﺖ " ۲٦ ﯾﺎ "اﻗﺘﺼﺎ د اﺳﺖ" ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻫﺮ .

ی ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﯽ ﻣﺪرﻧ ﻣﻌﻘﻮل

ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮد را ﮔﻤﺮاه ﮐﻨﺪ ، ﺷﮕﻔﺖ زده ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. ۲۷ ﯾﻦ ﺑﺎ ا

ﺣﺎل، ﻫﻤﺎن

ﺑﺰرگ ﺑﺨﻮاﻫﺪ ا ﮐﺜﺮ

ﯾﻦا ﮐﻪ اﻧﺴﺎﻧ ﮐﻪ ﻣﺘﺎﻟّﻬ ِ اﯾﻦ ، ﮔﻔﺘﻪ ﯿﺒﺮال ﻟ ﯽ

ﯾﺖ

ﯽ

ﮐﻪ آﻧﭽﻪ را آﻧﻬﺎ

اﺣﺘﻤﺎﻻ از ﻣﺎ ﺻﺎدق ﺗﺮ ﺑﻮدﻧﺪ، ﻣﺎ

اود ﻣﻘﻠّﺪان ً ﯾﺮکز یﯾﺴﻪ

ﯾﯽ

ﻃﻮر

. ﺧﻮاﻧﯿﻢ ﯽ ﻓﺮد" ﻣ

اﺟﺘﻤﺎﻋ

"در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻣﺴﺌﻮﻟ ﯿﺖ

"دروﻏﮕﻮ ، ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ ﯽ" ﻣ ﯾﻒﺷﺮ ﯾﯽ

ﯽ

ﻫﺎی

آﻣﻮزه : دارد ﺧﻮد در

دو ﻓﻬﻤﯽ ﻋﺎﻣﻪ ﮐﺘﺎب ﻫﺮ

آﻣﻮزه ﮐﻪ ﯿﺎﻧﻪ ﻋﺎﻣ ای و ؛ دارد ﯾﺒﯽ ﺗﻬﺬ ﯿﺘﯽ و ﻣﺎﻫ ﺷﻮدﯽﻣ ﯿﺎنﺑ ﺻﺮﯾﺢ

اﻧﮑﺎر ا

اﻣﺮ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎ

ﺑﻪ آن اﺷﺎره ﻣ ﯾﻦ. ا ﺷﻮدﯽ

ﻣﻮﺿﻮع ﻫﺎ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ در

آﻣﻮزه ﻓﻠﺴﻔﯽ ﺗﺮﯾﻦ ﻢﻣﻬ یﺑﺎره در

ﯾﻦ

ی

ﻟﻔﺎﻓﻪ

ای

ﯾﺴﻨﺪﮔﺎن ﺑﺰرگ

از ﻧﻮ ﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺧ

ﯿﺴﺖﻧ ﯿﺖ واﻗﻌ

ﻣﻬﻢ را آﺷﮑﺎرا و از زﺑﺎن ﺷﺨﺼ ﺑﺪﻧﺎ ﯿﺘﯽ ﯿﺎن م ﺑ

ِاز ﺣﻘﺎ

ﯾﻖ

ﯽ ﺑﻌﻀ ،

ﮐﺮده اﻧﺪ: ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﯽﻣ ﯿﺐﺗﺮﺗ ﯾﻦا ﺑﻪ را ﻧﺎﺻﻮاب ﻣ ﯿﻦﻫﻤ ﺑﻪ. ﺪﻨداﻧﯽ ﺳﺒﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ آﺛﺎر ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣ ﯿﻄﺎنﺷ ﺗﻮاﻧﯿﻢ ﯽ د ﺻﻔﺘﺎن، ﯾﻮاﻧﮕﺎن، ﯾﺎن، ﮔﺪا ﺳﻔﺴﻄﻪ ﺑﺎزان، ﻣ ﺧﻮارﮔﺎن، ﯽ ﯿﺎشﻋ ﻫﺎ و ﻟﻮدﮔﺎﻧ ﯽ ﯿﺎﺑﯿﻢ ﺟﺎﻟﺐ ﺑ . اﻣﺎ ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﺣﻘ ﮐﺘﺎب ﯾﻦا ﯿﻘﯽ ﻫﺎ ﻧﻪ ا ﮐﺜﺮ ﯿﺮﻓﯿﻠﺴﻮف ﻏ ﯾﺖ اﺳﺖ ﻓ و ﻧﻪ ﯿﻠﺴﻮﻓﺎن ﺗﻤﺎم ﺑﻠﮑﻪ ، ﻋﯿﺎر ﯿﻠﺴﻮف ﻓ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﯽﻣ ﮐﻪ اﻧﺪ ﺟﻮاﻧﺎﻧﯽ ﺷﻮﻧﺪ: ﻓﯿﻠﺴﻮﻓﺎن ﺑﺎﻟﻘﻮه را ﺑﺎ ﯾﺪ ﻗﺪم ﺑﻪ ﻗﺪم از ﻫﺎی ﮔﺎه دﯾﺪ ﻻزم ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﭼﻪ اﻧﺪازه ﻓﺎش ﮔﻮﯾﯽ آن ﺣﻘﺎ ﯾﻖ

25 Plato, Timaeus, 28 c3-5, and Seventh Letter, 332 d6-7, 341 C4-e3, and 344 d4-e2. اﺳﭙﯿﻨﻮزا، ﮐﻪ ﻫﻤﺰﻣﺎن ﻣﺪاﻓﻊ ﻟﯿﺒﺮاﻟﯿﺴﻢ و دﻣﻮﮐﺮاﺳﯽ ﺑﻮد، ﺑﻪ روﺷﻨﯽ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻧﻈﺮ ﺑﺎ ﻣﺮام دﻣﻮﮐﺮاﺗﯿﮏ ﺳﺎزﮔﺎر اﺳﺖ. ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ

ﺑﻪ:

Tractatus de intellectus emendatione, 14 and 17

و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ

Tractatus theologicopoliticus, V 35-39, XIV 20 and XV end. 26 Sir Thomas More, Utopia , ﺑﺨﺶ آﺧﺮ از دﻓﺘﺮ اول . ۲۷ آ ﮔﻮﺳﺘﯿﻦ اﯾﻦ ﻣﺴﺄﻟﻪ را ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان " magna quaestio, latebrosa, tractatio, disputatio inter doctos alternans " ﻣﻄﺮح ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﮔﺮوﺗﯿﻮس در De Jure Belli ac Pacis, III, chap. I, §7 ff. , ﺑﻪ ﺗﻔﺼﯿﻞ ﺑﻪ آن ﻣﯽ ﭘﺮدازد . ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﻨﮕﺮﯾﺪ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﻪ ی ﻧﻬﻢ و دﻫﻢ ﭘﺎﺳﮑﺎل در Lettres provinciales Jeremy Taylor, Ductor Dubitantium , Book III, chap. 2, rule 5.

و ﻧﯿﺰ:

اﻫﺪاف ﻋﻤﻠ ﯿﺎﺳﯽ و ﺳ ﯽ ﯿﻘﺘﯽ رﻫﻨﻤﻮن ﺷﺪ ﮐﻪ ﺻﺮﻓﺎً ﻧﻈﺮ ی اﺳﺖ، و ﭼﻨ ﺑﻪ ﯾﺘﯽ ﻫﺪا ﯿﻦ ﻟﻄﻒ و ِ ﻫﺎیﯽﯾﮋﮔ ﺑﯿﺎن رازآﻟﻮد آﻣﻮزه ﯿﺎﻧﻪ ﻋﺎﻣ ﻫﺎی ﻃﺮح - دﺷﻮ ﻣﯽ ﻣﻤﮑﻦ ﺗﻨﺎﻗﺾ ﻣﺒﻬﻢ، اﺳﻢ ﻫﺎ، ﻫﺎی ﻣﺴﺘﻌﺎر، ﺗﮑﺮار ﻏﯿﺮدﻗﯿﻖ ﻋﺒﺎرات ﻗﺒﻠﯽ، اﺻﻄﻼﺣﺎت ﯾﮋﮔﯽ و اﯾﻦ. ﻏﯿﺮه و ﻋﺠﯿﺐ، ﺧﻮابِ ﻫﺎ ﻧﻤﯽ ﮐﻪ را ﯽ ﺧﻮش ﮐﺴﺎﻧ از ﺗﻮاﻧﻨﺪ ،ﻧﺪرو ﻓﺮاﺗﺮ ﺟﺰﺋﯿﺎت ﻧﻤﯽ ﺑﺮﻫﻢ ﻣﯽ ﮐﻪ آﻧﺎن ﺑﺮای اﻣﺎ ، زﻧﺪ ﺗﻮاﻧﻨﺪ، ﺗﻠﻨﮕﺮی ﺑﯿﺪارﮔﺮ اﺳﺖ . ﮐﺘﺎب ﭼﻨﯿﻦ وﺟﻮد ﻧﺎﺷﯽ ﻫﺎﯾﯽ ﯿﻠﺴﻮف ﻓ ﻋﺸﻖ از ﺑﻪ ﺑﺎﻟﻎ ﺧﺎمِ ﺟﻮاﻧﺎن ۲۸ ﻋﺼﺮ ﺧﻮ ﯾﺶ اﺳﺖ، و او ﻣ ﺧﻮاﻫﺪ ﯽ ﮐﻪ آﻧﻬﺎ ﻧ ﻋﻮض در ﯿﺰ او را دوﺳﺖ ﺑﺪارﻧﺪ: ﺗﻤﺎم ﮐﺘﺎب ﻋﺎﻣﻪ یﻫﺎ ﻓﻬﻢ "ﺳﺨﻨﺎن ﻣﮑﺘﻮﺑ اﻧﺪﯽ ﮐﻪ از ﻋﺸﻖ ﺑﺮآﻣﺪه اﻧﺪ". ﭘﯿﺶ ﻓﺮض آﺛﺎر ﻋﺎﻣﻪ اﺳﺖ اﯾﻦ ﻓﻬﻢ ﮐﻪ اﺳ ﺣﻘﺎﯾﻘﯽ ﺎﺳﯽ ﻓﺮد ﻫﯿﭻ ﮐﻪ دارﻧﺪ وﺟﻮد ﻋﺎﻗﻠﯽ آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻃﻮر ﻋﻠﻨ ﺑ ﯽ ﺮ زﺑﺎن ﻧﺨﻮاﻫﺪ آورد، ز ﺑﺴ ﯾﻖﺣﻘﺎ ﯾﻦا ﯾﺮا را ﯿﺎری ﺧﻮاﻫﺪ آزرد، ﯽ ﮐﺴﺎﻧ ﮐﻪ ﭼﻮن آزرده ﺷﺪه ًاﻧﺪ ﻃﺒ ﯿﻌﺘﺎ دﻧﺒﺎل آن ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد ﺗﺎ ﮐﺴ اﯾﻦ ﮐﻪ را ﯽ ﺣﻘﺎﯾﻖ ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ زﺑﺎن ﺑﺮ را آورده ﺑ ، ﯿﺎزارﻧﺪ ﺑﻪ. ﻋﺒﺎرت ﭘﯿﺶ دﯾﮕﺮ، اﺳﺖ ﯾﻦا آﺛﺎر ﯾﻦا ﻓﺮض ﮐﻪ آزادی ﭘﮋوﻫﺶ اﻧﺘﺸﺎر و ﯾﺞﻧﺘﺎ آن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﯿﻦ ﺗﻀﻤ ﯿﻪ ﺣﻖ اوﻟ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ. در ﻧﺘ ﯾﻦا ﯿﺠﻪ، آﺛﺎر ﺑﻪ ﺟﻮاﻣﻊ ﯿﺮﻟﯿﺒﺮال ﻏ ﺗﻌﻠﻖ دار ﺪﻧ و ﺑﻨﺎﺑﺮا ﯾﮏ در یآﺛﺎر ﭼﻨﯿﻦ ﮐﻪ ﯿﺪ ﭘﺮﺳ ﺗﻮانﯽﻣ ﯾﻦ ً یﺟﺎﻣﻌﻪ ﯿﺒﺮال ﻟ واﻗﻌﺎ ایﺪهﯾ ﭼﻪ ﻓﺎ ﺪﻨ ﺗﻮاﻧ ﯽﻣ ﺪﻨ ﺑﺎﺷ داﺷﺘﻪ . ﺟﻮاب آن ﺳﺎده اﺳﺖ. در ﺿﯿﺎﻓﺖِ اﻓﻼﻃﻮن ، آﻟﮑﯿﺒﯿﺎدس اﻟﻠﻬﺠﻪ ﺢﺻﺮﯾ آﺗﻦِ ﮔﻮی رک ﻓﺮزﻧﺪ – – و ﺳﻘﺮاط آن ﺑﺎ را ﺳﺨﻨﺎﻧﺶ ﻣﺠﺴﻤﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﮐﻨﺪ ﻣﯽ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎﻃﻨ اﻣﺎ دارﻧﺪ زﺷﺖ ر ﺑﺴﯿﺎ ﻇﺎﻫﺮی ﺸﺎن ﺗﺼﻮﯾﺮﮔ ﺮ زﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ اﻣﻮر اﻟﻬ ﯽ اﺳﺖ. آﺛﺎر ﻇﺎﻫﺮ ﺣﺘﯽ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﮔﺎن ﺑﺰرگِ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻫﻢ ز ﯾﺒﺎ اﺳﺖ، اﻣﺎ ا در یﻇﺎﻫﺮ ﯾﺒﺎﯾﯽ ز ﯾﻦ ﺑﺎ ز ﯾﺴﻪ ﻣﻘﺎ ﻫﺎی ﯿﻨﻪ ﮔﻨﺠ ﯾﺒﺎﯾﯽ ﻧﻬﻔﺘﻪ در آﻧﻬﺎ ﭼ ﯿﺰی ﯿﺴﺖﻧ ﯽ ﺟﺰ زﺷﺘ . ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺲ از ﯿﺎر ﺑﺴ ﮐﺎری ﯽ ﻃﻮﻻﻧ و دﺷﻮار اﻣﺎ ﻟﺬﺗﺒﺨﺶ ﻫﺎ ﯿﻨﻪ ﮔﻨﺠ ﯾﻦا ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣ ﺑﻪ . ﯾﺎﺑﯿﻢ ﯽ ﻧﻈﺮم، ﻣﻨﻈﻮر ﻓﯿﻠﺴﻮﻓﺎن از ﺗﻮﺻ ﯿﻪ ﺑﻪ آﻣﻮزش و ﭘﺮورش، ﻫﻤ ﮐﺎرِ ﻦﯿ ﻫﻤﻮاره دﺷﻮار و ﻟﺬﺗﺒﺨﺶ ﺑﻮده اﺳﺖ. ﯾﻦ ﺑﺎ ا ﻣﺎ ﭘﺮﺳﺶِ - ﺿﺮوری ﭘﺮﺳﺸﯽ ﯾﯿﻢ ﺑﺮو رو - ﮐﻠﻤﻪ دﻗﯿﻖ ﻣﻌﻨﺎی ﺑﻪ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻧﻈﻤﯽ ﯿﺮﻇﺎﻟﻤﺎﻧﻪ ﻏ آزادی ﺑﺎ را ﻏﯿﺮﻟﺠﺎم ﮔﺴﯿﺨﺘﻪ آﺷﺘﯽ ﻧﻈﺮ ﺑﻪ. دﻫﯿﻢ ﻓﯿﻠﺴﻮﻓﺎن، در ﺑﺎﯾﺪ ار ﭘﺎﺳﺦ ﯾﮕﺎﻧﻪ آﻣﻮزش و ﭘﺮورش . ﺟُﺴﺖ ﺑﻪ ﺣﻘ

یﺑﺮا

ﺑﺮﮔﺮدان: ﻫﺎﻣﻮن ﻧﯿﺸﺎﺑﻮری

۲۸ ﺟﻤﻬﻮری اﻓﻼﻃﻮن، d1-a5 را ﺑﺎ آﭘﻮﻟﻮژی 8-c2 ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﮐﻨﯿﺪ .