توقیع وصیت حضرت باب

اﻳﻦ ﺗﻮﻗﻴﻊ ﺣﺪود ﺳﻪ ﻳﺎ ﭼﻬﺎر ﺻﻔﺤﻪ اﺳﺖ و ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻣﲑزا ﳛﻴﯽ ﻣﻠﻘﺐ ﺑﻪ ازل و وﺣﻴﺪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. اﻟﺒﺘﻪ اﺻﻞ اﻳﻦ اﺛﺮ در دﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ و ﺑﻪ ﳘﲔ دﻟﻴﻞ ﳑﮑﻦ اﺳﺖﮐﻪ اﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺗﯽ ﻫﻢ در ﻧﺴﺨﻪ ﻣﺘﺪاول وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. اﻳﻦ ﺗﻮﻗﻴﻊ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﻌﻨﻮان ﳏﮑﻤﱰﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﺑﺮای اﺛﺒﺎت ﻣﻘﺎم و وﺻﺎﻳﺖ ﻣﲑ زا ﳛﻴﯽ ازل ﺗﻮﺳﻂ ﭘﲑوان اﻳﺸﺎن ﺑﮑﺎر ﺑﺮدﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد. اﻣﺎ از دﻳﺪﮔﺎﻩ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎن در واﻗﻊ اﻳﻦ ﺗﻮﻗﻴﻊ ﺧﻮد ﺑﺮﻫﺎﻧﯽ آﺷﮑﺎر در ﺛﺒﻮت ﺑﺎور ﺑﻬﺎﺋﻴﺎن اﺳﺖ. در اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﺑﺮرﺳﯽ اﻳﻦ ﺗﻮﻗﻴﻊ ﻧﺸﺎن دادﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ دﻳﺪﮔﺎﻩ ﺑﻬﺎﺋﯽ ﺑﺎ ﻣﻨﺪرﺟﺎت اﻳﻦ ﺗﻮﻗﻴﻊ ً ﮐﺎﻣﻼ ﳘﺎﻫﻨﮓ اﺳﺖ . در اﺑﺘﺪای ﺗﻮﻗﻴﻊ ﺣ ﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ ﻣﲑزا ﳛﻴﯽ ازل دﺳﺘﻮر ﻣﯽ دﻫﻨﺪﮐﻪ در ﻏﻴﺒﺖ ﻋﻨﺼﺮی ﺣﻀﺮت ﺑﺎب آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ از آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﺎبﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﻗﻠﺐ اﻟﻘﺎء وی ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﻼوت ﳕﺎﻳﺪ و آﻧﮕﺎﻩ ﺑﻼ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﺆﮐﺪ ﻣﯽ ﺳﺎزﻧﺪﮐﻪ ﭘﺲ از ﺷﻬﺎدﺗﺸﺎن ﺣﻀﺮت ﺑﺎب در " اﻓﻖ اﺑﻬﯽ " ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ اداﻣﻪ ﺧﻮاﻫﻨﺪ داد و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﲑزا ﳛﻴﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ اﻓﻖ اﺑﻬﯽ ﺗﻮﺟﻪ ﳕﺎﻳﺪ. ﻋﲔ ﺑﻴﺎن اﻳﻦ اﺳﺖ: اذا اﻧﻘﻄﻊ ﻋﻦ ذﻟﮏ اﻟﻌﺮش ﺗﺘﻠﻮن اﻳﺎت رﺑﮏ ﻣﺎ ﻳﻠﻘﯽ اﷲ ﻋﻠﯽ ﻓﺆادک... و اﺷﻬﺪ ﺑﺎﻧﻨﯽ اﻧﺎ ﺣﯽ ﻓﯽ اﻻﻓﻖ اﻻﺑﻬﯽ.

آﺷﮑﺎر اﺳﺖﮐﻪ ﻣﻘﺎم ﻣﲑزا ﳛﻴﯽ ﺑﻌﻨﻮان رﻫﱪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺎﺑﯽ ﺗﻨﻬﺎ در ﺻﻮرت اﺳﺘﻤﺪاد و ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ اﻣﮑﺎن ﺑﻘﺎ و دوام دارد. ﭘﺲ از آن ﺣﻀﺮت ﺑﺎب در ﻣﻮرد ﮐﻴﻔﻴﺖ دﻓﻦ ﻫﻴﮑﻞ ﻣﺒﺎرک ﺑﺎ اﺣﱰام و ﲡﻠﻴﻞ و ﻋﺰت ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ.