PanPost nummer 3 september2019

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2019

VAN B ……… NAAR A …...… MET DE 48e HOLLANDTOER

Zondag 26 mei 2019

Tekst/Foto’s: Adrie van Weeghel Waar Nederland toch groot in kan zijn, hè? Winnen we na 44 jaar het Eurosongfestival, is er bij het voetbal ook e.e.a. te vieren (geen idee wat, want ik volg het niet zo) en zijn we blij dat op Zandvoort in de toekomst F1 zal worden gereden, hebben we bij de Panclub de “HOLLANDTOER” .

E en bijzonder fenomeen, de Hollandtoer, want waar de vorige rit eindigde, daar begint de eerstvolgende. Omdat we de vorige Hollandtoer niet meegereden hadden, had ik werkelijk geen idee waar we zouden gaan starten. Dit bleek Beesel te zijn. Sorry, ik had er echt nog nooit van gehoord. Maar laat ik beginnen hoe het de avond ervoor ging: 1x per jaar heb ik met een van mijn vriendinnen een meidenavond en hadden we vorig jaar september al kaartjes gekocht voor Mrs. Einstein Wanted: Country voor Dummies! Waar we 2 van die dames als the- atergroep vaker hadden zien optreden als Vuile Huichelaar hadden ze nu een eenmalige tour

met hun “zusjes” van de groep Mrs. Einstein. En wie het Songfestival kijkt weet, dat die groep namens Nederland in 1997 optrad met het liedje Niemand heeft nog tijd. Liep helaas niet zo goed af als met Duncan: ze werden gedeelde 22 e van de 23. Maar goed deze avond kregen we naast geweldig mooie Ameri- kaanse liedjes, verhalen en anek- dotes, dit lied ook nog te horen. Na de zit bij het kampvuur vertrok ik, enigszins schor, toch later dan de bedoeling was naar huis en waren het maar een paar uurtjes slaap, voordat de wekker om 06.00 uur ging. Gauw douchen en de hond uitlaten, ontbijtje en daarna in motorpak gehezen.

Gelukkig was het droog met al wat warmere temperaturen. Om kwart over zeven reden we de straat uit. Onderweg sprongen hazen tussen de akkers, trokken reigers over en zagen we ezels in een weiland staan. De ruim 200 kilometer naar Beesel reden we in 2½ uur en net voordat we er aan- kwamen moesten we het pontje nemen. Het verzamelpunt bleek een gezellige herberg in het centrum te zijn. Wim en Ben zaten namens de Toer- commissie al klaar omde inschrijvin- gen in ontvangst te nemen. Er was al een gezellige bedrijvigheid op het terras en onze koffie namen we blij in ontvangst, want na zo’n lange rit konden we wel wat spraakwater gebruiken.

20