PanPost nummer 3 september2019

Club Pan-European Nederland | nummer 3 | september 2019

REGIORIT NOORD-WEST Zondag 30 juni 2019

Tekst: André Betist

Foto’s: Adrie van Weeghel

Wel bliksems, daar is de NoordWest toertocht, zowaar, door een fijne trilling in de horizontale getijenstroom, uit de golven van het Markermeer gebroken en vanuit het niets gedigitaliseerd. Dat moet van betekenis zijn…

(een impressie)

Voor vertrek werd de groep door hemnog fijntjes bij elkaar geroepen “ mensen effe luuiisteeruun!! ” om nog even de puntjes op de spreekwoordelijke “i” te zetten. Daarna mochten wij van Hans “ OP -stappuuuh” . Nadat we het Eetcafé "De Remise" achter ons hadden gelaten, kwamen we al snel de eerste tekenen van een typisch Noord- Hollands polderlandschap tegen. Een eindeloze sliert van boerde- rijen en huizen die door bomen aaneen werden geregen. In het begin wellicht een nog wat aarze- lend polderlandschap, maar al snel volgde het ene vergezicht na het andere. Sommige zo weids dat het wel een panoramakiekje leek, waarin je in één blik 3 verder gelegen dorpjes ontwaarde, incluis kerktorens. Daar kan geen foto tegenop! Dat alles aanschouwend, sturend op onze pannetjes, gaf een (h)eerlijk gevoel van vrijheid. En zeker in combinatie met een fraaie 23 graden Celsius. De molens groetend, passeerden wij de Zaanse Schans aan onze linkerkant. Doorkruisen nog enkele

fraaie dorpjes. In één van die dorpjes (juist, geen idee welke) staat op een gevel: “ VOLKSBIERBANK; 5 cent per glas ” . Onbegrijpelijk dat wij hier gewoon voorbij reden. Persoonlijk vind ik dat Hans ( u weet wel, onze voor- ganger) soms een iets te strak regime voert. Ik persoonlijk heb ook moeite met alcohol in het verkeer, maar 5 cent per glas! Kom op zeg! Dat een gezelschap van acht motoren extra aandacht behoeft is duidelijk. Dat wordt in onze groep goed geregeld. Wij hebben stan- daard een voorganger, maar ook een -tja, hoe zeg je dat- achter- ganger (Martin). Daarnaast hebben wij, informeel, een adviseur (Nico) voor als de voorganger het even niet weet. Deze drie panners noem ik voor het gemak de ‘Rout ‘O Fielen’. En nee, dat is geen scheldwoord. Diep respect gaat uit naar deze kanjers die naar hartenlust (soms verkeerde) weggetjes inslaan (voorganger en adviseur) of verlo- ren schaapjes weer terug naar de kudde brengen (de achtervan- ger). Ik wilde het even kwijt. Met deze bypass ben ik nu even de route van mijn verslag kwijt geraakt. Waar zitten we?

De Panclubvlag staat ons bij aan- komst in Krommenie al toe te wap- peren. Na een pauze in het schema van de dagtrips was het goed om een ieder weer te zien. Onze dag-toergroep was deze keer bijna compleet. Bijna ja. Helaas moesten wij constateren dat Arianne, ondanks een op whatsapp vastgelegde belofte, niet met Richard meegekomen was! Helaas Arianne, zonder jou is het net even anders. Ik mag en kan hier overigens niet onvermeld laten, dat dit het eerste voorbeeld van nepnieuws binnen onze club is! Arianne heeft hiermee een donker stukje clubgeschiede- nis geschreven… Wij hadden echter een goede vervanger: Michel, een kersvers Panlid, die vandaag zijn eerste dagtrip reed. Omdat ook Mandy vandaag met haar eigen motor was, gingen wij vandaag met 8 (!) motoren van start. Dit alles natuurlijk weer onder de bezielende leiding van onze voor- ganger (niet in Kerkse zin) Hans Burggraaff.

22