Allemaal Uitblinkers KNVB E-PUPILLEN

Richard van de Pol (30), trainer-coach van de E - 1 van RVC’33, stuurt zijn auto over de smalle strook asfalt tussen slootjes van de graslandpolders in het Groene Hart. Een zaterdagochtend in februari. De dichte mist beneemt hem het zicht op de torenspits van Reeuwijk-Dorp, een plaatsje in Zuid-Holland tussen Gouda en Boskoop. Vlak daarachter, weet hij, liggen de goedgekeurde velden van zijn voetbalvereniging. De rooms-katholieke Voetbalvereniging Concordia: alleen de laatste twee termen worden door deze club nog beleden. Voetballen – in eendracht graag. RVC’33 is een club van ruim 600 leden, maar het is meer dan een paar velden en een kantine. In dit dorpje van 12.000 inwoners is het de plek waar mensen samenkomen. De enige andere voetbalvereniging in de wijde omtrek is CVC, in het chique Reeuwijk- Brug aan de plassen. Kakkers – in de ogen van de boertjes hier in de polder. Tussen jonge leden onderling bestaat geen enkele rivaliteit, maar tussen de oudere is het soms grimmig. Langs de lijn bij de dorpse derby kunnen ze maar moeilijk hun mond houden. Er móet en zal worden gewonnen. Dat heeft Richard helemaal niet. Winnen, scoren? Niet zo interessant. Zijn E - 1 laten voetballen, dat is wat hij wil. Eindelijk weer voetbal! Na de lange winterstop raakten vorige week de velden weer bedekt onder een nieuwe laag sneeuw. Die is nu weg. Het vriest wel – maar ook op het kunstgras van tegenstander Bodegraven gaat het programma gewoon door. Daar speelt straks zijn E - 1. In december verloren ze thuis van ditzelfde Bodegraven. Wat er met zijn spelers toen aan de hand was, begrijpt hij nog steeds niet. Donkere dagen, eindeloze regen, matige opkomst bij de training. Niet dat hij daar nu mee bezig is. De kinderen zelf al helemaal niet. Vandaag is alles weer anders. Volwassenen Clubvoetbal is van oorsprong iets van volwassenen. Inmiddels is de jeugdafdeling meestal groter dan de seniorenafdeling, maar het traditionele verenigingsbelang telt nog altijd. Identiteit, rivaliteit, kampioenschap, promoveren, wedstrijden koste wat kost winnen – als het moet tegenstanders ‘doormidden’ schoppen – ze wegen voor volwassenen zwaar. Waarden, die sommige coaches ook hanteren voor de jeugd. Toch is de jeugdspeler geen kleine volwassene. Die komt niet alleen om te winnen. Hij komt vooral om te bewegen, te proberen, te lachen. Hij komt naar een club om zich te ontwikkelen. ‘Wie de jeugd heeft, heeft de toe- komst’, staat in menig clubstatuut. De jeugd als bezit. Waarmee andere doelen kunnen worden nagestreefd dan die van de jeugd zelf. Willen we kampioen worden? Dan zullen we moeten selecteren, doorselecteren. En elke week moeten we spelen in de allersterkste opstelling. Wil onze linksachter ook weleens linksvoor spelen en doelpunten maken? Helaas. En als-ie klaagt, begint-ie als reserve.

E-pupillen | 9