PanPost nummer 4 oktober 2017

Club Pan-European Nederland | nummer 4 | december 2017

3 e STREKENTOER van 20 t/m 24 september Het venijn zit ‘m in de staart …..

Tekst/Foto’s: Adrie van Weeghel (e.a.)

Maanden geleden had Martin ons al ingeschreven voor deze toer die naar het mooie Harz in Duitsland zou gaan. De weken voor de tocht kwam de regen met stevige buien naar beneden en ik vroegme dan ook echt af of het ons gegundwas een paar mooie dagen t e hebben.

D e week voor de rit bleken de weersvoorspellingen toch wel aardig te zijn, dus de laatste zaken op het werk werden gedaan, de deur voor een paar dagen achter me dichtge- trokken en thuis snel een tas gepakt. Dinsdagavond 19 september reden we rond zes uur ’s avonds vanuit Voorhout met een mooie, witte Goldwing richting Winterswijk. Onderweg even de benen gestrekt tijdens het tanken en rond half negen liepen we de Fletcher Frerikshof binnen, waar al een aantal Panners gezellig rond de ronde tafel zat te wachten op de 2 e ronde van hun diner. Dat uitserveren had nog nog wel een tijdje nodig en ondertussen dronken wij onze cappuccino op. Na ons kwamen nog wat rijders en al handen schuddend en kennis- makend zat de sfeer er al snel in. We maakten het niet te laat, want de volgende dag stond ons toch wel een aantal kilometers rijden te wachten. Na een heerlijk ontbijt togen we richting de rest van de groep die met koffie en apfelstrudel alvast een plekje had ingenomen. Wim Tammel heette ons welkom en vertelde wat de bedoeling was. En toen was het eindelijk zover… op naar de Harz!!

Na een voorspoedige rit over de snelweg kwamen we aan bij het lunchpunt Birkenhof, waar al een aantal Panners aanwezig was en sommigen al genoten van een lunch. We vertrokken na de lunch voor het laatste stuk wat voornamelijk binnendoor zou gaan. Maar voordat het zover was, kregen we nog een fors, kort buitje over ons heen tijdens het rijden op de snelweg. Gelukkig droogde het snel weer op. Aan het einde van de middag kwamen we aan bij hotel Hahnen- kleer Hof in Hahnenklee. Na ont- vangst van de sleutel van de kamer deden we de motorkleding uit en gingen lekker douchen om daarna een biertje te nemen op de rit en de komende dagen. Wim had een welkomstdrankje geregeld en gaf de huisregels door, waarna we het driegangen- diner konden gebruiken. ’s Avonds werd onder het genot van een biertje of wijntje nog bijgekletst en daarna werd al vroeg het bed opgezocht. De donderdag tot en met zater- dagochtend troffen we een uitge- breid ontbijt aan, waarna we de uitgezette routes van Wim konden gaan rijden, die iedere keer ca. 220 km waren.

De routes waren erg afwisselend qua natuur en dorpjes met de karakteristieke vakwerkhuizen en bijzondere kerkgebouwen. Ook zagen we regelmatig mijnwagen- tjes in de kant staan als teken dat er veel mensen in de mijnen hebben gewerkt. Het gebied waar we doorheen reden was soms het voormalige West- en Oost-Duitsland. En inder- daad… we hebben een paar borden gesignaleerd van de Wende en bij bestudering van de foto’s viel het me op dat hier ver- schillende data en tijden op staan. Heb jij dat ook gezien toen je er langs reed? Onderweg genoten we van een drankje, een lunch en als afsluiting van de rit van de heerlijke ijsjes die gelukkig voldoende verkrijgbaar waren. ’s Avonds bespraken we onze ervaringen met elkaar onder het genot van een driegangenmenu en op een avond was er een bbq. Een groepsfoto mocht niet ontbre- ken en nadat Wim een ober bereid had gevonden de foto’s te nemen , gingen we op de trap staan met onze beste glimlach. Een leuk moment omdat de ober drie(!) fototoestellen in zijn handen had om foto’s te maken en het handig oploste om zo op ieder toestel een foto te maken.

34