Van oerbos tot hooiland

Dagloners M’n opa had onze hooischuur in de Rosmolenstraat al in 1910 gekocht. Hij was toen nog net geen 21, dus hij moest wachten voordat hij een hypotheek kon krijgen. In zijn tijd stonden bij de brug over het Zwartewater dagloners te wachten op een klus. Als je in de hooitijd iemand nodig had om te maaien, nam je zo’n dagloner in dienst. Het maaiwerk gebeurde toen nog allemaal met de zeis. Die brug was een soort zzp-kantoor. Schippers die in Hasselt aanmeerden huurden ook geregeld iemand in om te helpen met het lossen van hun schip. Grijper De Hasselter stadsboeren sloegen het hooi meestal op in de hooibergen op de Viltkoele. Wij haalden het altijd met paard-en- wagen naar onze schuur in de Rosmolenstraat toe. De hele straat lag dan onder het hooi, maar daar maakte niemand een probleem van. Als de paarden de straat in kwamen rijden, bleven ze met de wagen naast de schuur staan. Aan het dak hing een grote grijper die het hooi van de wagen plukte. Ik zie het nog zo voor me. Eén paard liep aan een touw een eind de straat in om die grijper de lucht in te trekken. Eenmaal boven hoorde je een klik. Dan trok je hem aan een touw naar binnen en met een ander touw viel die grijper los. Het hooi kwam zo midden op de zolder, waarna het werd verdeeld. Na een keer of tien was de wagen leeg en werd er een nieuwe vracht opgehaald. Beneden in de schuur stond aan weerskanten een rij koeien. Bij het voeren gooiden we het hooi zo van de zolder voor ze neer. Omdat die schuur eigenlijk te klein was, hadden we ook nog een hooiberg aan de dijk naar Zwolle. Die stond op een afgelegen plek. Ik kom nog geregeld oudere Hasselters tegen die zeggen dat ze heel wat romantische uurtjes hebben beleefd in die hooiberg. Op de Viltkoele gebeurde dat ook wel. Ik ken een stadsboer die daar hooi ophaalde en toen een portemonnee vond. Die kwam daar natuurlijk niet vanzelf. Die boer bracht die portemonnee terug naar de eigenaar. Die jongen kreeg helemaal een rood hoofd! Hooibroei Op 18 augustus 1961 ging mijn vader op bezoek bij een vriend in Soesterberg. Ze hadden samen op de zaal gelegen in het sanatorium. Mijn moeder was die dag jarig, vandaar dat ik de datum nog weet, maar dat werd op een ander moment gevierd. ’s Middags kreeg mijn vader een telefoontje dat het hooi was gaan broeien en dat de schuur

Fig. x. Hooi binnenhalen met de grijper. Het paard loopt aan een touw voor- en achteruit om de grijper op te takelen, juni 1958.

141