Van oerbos tot hooiland

het aantal erven aantal gegroeid tot veertig. 93 In de daaropvolgende honderd jaar werden er nog eens 16 nieuwe boerderijen gesticht. Rond 1793 stond de teller al op 71; in het jaar 1880 waren het er precies honderd. 94 In de 20 ste eeuw bleef het aantal erven groeien tot 173 in de zestiger jaren. Daarna liep de bewoning op het eiland terug tot 120 erven.

Fig. x. Een door zware bomen omgeven belt op het Kampereiland. Foto: Albert Bartelds.

Fig. De bodem van Kampereiland. De ondergrond van het Kampereiland is opgebouwd uit zand van de IJsseldelta dat overslibd is geraakt met een laag kalkrijke zavel of klei. Deze aan de oppervlakte liggende 10 tot 30 centimeter dikke kalkrijke of kalkhoudende poldervaaggrond (Mn) is bruin van kleur. Op de bodemkaart wordt onderscheid gemaakt tussen poldervaaggronden bestaande uit matig fijn zand, lichte zavel, zware zavel, lichte klei, klei en zware klei. 1 Het voorkomen van deze verschillende bodems heeft te maken met de afstand van de verschillende geulen waarlangs het sediment werd aangevoerd. Dichtbij de geul kwamen de lichtste deeltjes (zand, zavel) tot bezinking. Verder van de geul af was de stroomsnelheid van het water langzamer en kwamen de zwaardere kleideeltjes tot bezinking. De vlakvaaggronden (Zn) op het Kampereiland zijn ontstaan door afzettingen van de IJssel. De bodem bestaat hier uit een laag zeer fijn zand met een dikte van 40 tot 70 centimeter met een kleiig karakter. Daaronder ligt kalkrijke lichte en zware rivierklei.

93 Verlinden 2015, 15.

94 Hendriks 1953, 58.

53