کسروی و بهائیگری او
ﻣﺜﻼ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﺍﻯ، ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻣﻮﺧﺘﻦ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﺳﭙﺮﺍﻧﺘﻮ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻧﻤﻮﺩ ﻣﻰ . ﺁﻣﻮﺧﺘﻦ ﺍﺳﭙﺮﺍﻧﺘﻮ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻧﻰ ﮐﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﻰ ﻣﺜﻞ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻓﻮﺍﻳﺪ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺩﺍﺷﺖ، ﺯﺑﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﺳﺎﺩﻩ ﮐﻪ ﺁﻣﻮﺧﺘﻨﺶ ﻣﻮﺟﺐ ﻧﺰﺩﻳﮑﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﻣﻰ . ﺷﺪ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻳﮏ ﻣﺴﺘﺸﺮﻕ ﺍﺭﻭﭘﺎﻳﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻫﻪ ١٩٣٠ ﺍﺯ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﻳﺪﻥ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎ ﺗﺤﺴﻴﻦ ﻭ ﺗﻌﺠﺐ ﻧﻘﻞ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻃﺎﻟﻘﺎﻥ ﺑﺎ ﺭﻭﺳﺘﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ ﺑﻪ ﺍﺳﭙﺮﺍﻧﺘﻮ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﻣﻰ ﺁﻳﺎ ﺣﺎﻝ ﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﻨﺎﺩ ﺍﻳﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﺍﺯ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﻧﻴﺰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺁﻣﻮﺧﺘﻦ ﺍﺳﭙﺮﺍﻧﺘﻮ ﺁﻭﺭﻧﺪ ؟ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺧﻴﺮ، ﺯﻳﺮﺍ ﻧﻈﺮ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺗﺴﻬﻴﻞ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﻭ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺧﺎﺭﺟﻰ ﺑﺎ ﺯﺑﺎﻧﻰ ﻣﺸﺘﺮﮎ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﺎ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﻰ ﺣ ﺎﺻﻞ ﺍﺳﺖ، ﻧﻪ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺳﭙﺮﺍﻧﺘﻮ ﺩﺭ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﺍﻫﻤﻴﺘﻰ ﺧﺎﺹ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻨﺪ ﺑﺎﺷﺪ . ﺍﻳﻨﮏ ﺑﻪ ﻟﻮﺡ ﺍﺣﻤﺪ ﺑﺎﺯ ﮔﺮﺩﻳﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ . )ﻕ. ﻫ ٢٨٢١ .( ﻡ ٥٦٨١ ﺩﺭ ﺍﺩﺭﻧﻪ ﺍﺯ ﺳ ﻮﻯ ّ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠﻪ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﻣﻼ ﺍﺣﻤﺪ ﻳﺰﺩﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺳﺎﮐﻦ ﺑﻮﺩ ﺻﺎﺩﺭ ﮔﺮﺩﻳﺪ . ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻳﻦ ﻟﻮﺡ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﺭﮎ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺁﻥ ﺮﻭﺭﻯ ﺍﺳﺖ ﺿ . ﻗﺮﻳﺐ ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﻍ ﺭﺿﻮﺍﻥ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺻﺎﺣﺐ ﺍﻣﺮ ﻭ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻌﺮﻓﻰ ﮐﺮﺩ ﮔﺬﺭﺩ ﻭ ﻇﻬﻮﺭ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺭﻭﺑﺮﻭﺳﺖ . ﻳﮑﻰ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﺎﺑ ﻰ ﮐﻪ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﻭ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺁﻥ ﺍﺯﻝ ﺭﺍ ، ﺧﻠﻴﻔﻪ ﺑﺎﺏ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ، ﻭ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺭﻫﺒﺮﻯ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ " ﺟﻨﺎﺏ ﺑﻬﺎء ﻣﻰ" ﺩﻳﺪﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺟﺬﺏ ﻇﻬﻮﺭﻯ ﺗﺎﺯﻩ، ﻭ ﻧﺴﺦ ﺩﻭﺭﮤ ﺑﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺎﺏ ﻧﻤﻰ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ . ﻣﺸﮑﻞ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﺳﺎﻧﺪﻥ ﭘﻴﺎﻡ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﻭ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﻳﻴﻦ ﻧﻮ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺟﺰ ﮐﻠﻤﮥ ﺑﺎﺏ" ﺑﺎﺑﻰ"ﻭ " " ﺑﺎ ﭼﻴﺰ ﺩﻳﮕﺮ ﺁﺷﻨﺎ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ، ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻯ ﮐﻪ ﺩﻫﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﺘﻤﺎﺩﻯ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻇﻬﻮﺭ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﮐﻠﻰ ﺑﺎﺑﻰ ﻣﻰ . ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ ﺷﮑﻞ ﺩﺍﺩﻥ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﺗﺪﻭﻳﻦ ﺍﺻﻮﻝ ﻭ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻴﻦ ﻭ ﺍﺩﺍﺭﮤ ﺁﻥ، ﭼﻪ ﺩﺭ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﻭ ّﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﻭ ﭼﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ، ﻣﺸﮑﻞ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﺣﺴﺎﺱ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﻭﻳﺎﺭﻭﻯ
ﺑﻴﻦ
ﻣﻰ
ﻣﻰ
113
Made with FlippingBook - professional solution for displaying marketing and sales documents online