کسروی و بهائیگری او
ﻧﻈﺮ ﮐﺴﺮﻭﻯ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻣﻌﻠﻮﻣﺎﺕ ﻭﺳﻴﻊ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﻭ ﻋﺮﺑﻰ ﺳﻬﻮﴽ ﻳﺎ ﻋﻤﺪﴽ ﺩﻭﺭ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﮐﺴﺮﻭﻯ ﻣﻰ :ﺪ ﻧﻮﻳﺴ ﻳﮏ ﮐﺎﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺯﺷﺖ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠﻪ ﻧﺎﻡ ﺧﺪﺍﻳﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﻭﻯ ﺧﻮﺩ ﮔﺬﺍﺭﺩﻩ ﺩﺭ . ﺁﻏﺎﺯ ﺍﻗﺪﺳﺶ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭﻩ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻰ : ﮔﻮﻳﺪ " ﺍﻥ ﺍﻭﻝ ﻣﺎ ﮐﺘﺐ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻌﺒﺎﺩ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﻣﺸﺮﻕ ﻭﺣﻴﻪ ﻭ ﻣﻄﻠﻊ ﺍﻣﺮﻩ ﺍﻟﺬﻯ ﮐﺎﻥ ﻣﻘﺎﻡ ﻧﻔﺴﻪ ﻓﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻻﻣﺮ ﻭ ﺍﻟﺨﻠﻖ ﻣﻦ ﻓﺎﺯ ﺑﻪ ﻗﺪ ﻓﺎﺯ ﺑﮑﻞ ﺍﻟﺨﻴﺮ ﻭ ﺍﻟﺬﻯ ﻣﻨﻊ ﺍﻧﻪ ﻣﻦ ﺍﻫﻞ ﺍﻟﻀ ﻼﻝ ﻭ ﻟﻮ ﺍﺗﻰ ﺑﮑﻞ ﺍﻻﻋﻤﺎﻝ ". : " ﮔﻮﻳﺪ ﻣﻰ ﻧﺨﺴﺖ ﭼﻴﺰﻯ ﮐﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﻳﺎ ] ﻭﺍﺟﺐ ﻭ [ ﺿﺮﻭﺭﻯ ﮔﺮﺩﺍﻧﻴﺪﻩ ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ ﻣﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﺍﻭ ﻓﺮﻫﺶ ( ﻭﺣﻰ) ﺍﻡ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻓﺮﻳﺪﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﻭ ﺩﺭ ﮔﺮﺩﺍﻧﻴﺪﻥ ﺁﻥ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﺧﺪﺍ ﺑﻮﺩﻩ ." ﺍﻡ ﺑﻬﺎء ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﻋﻮﻯ » ﻣﻦ ﻳﻈﻬﺮﻩ ﺍﻟﻠﻬﻰ « ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﺰﺭﮔﻰ ... ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻧﺎﻡ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﺴﺘﻪ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﻣﻦ: ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﺧﺪﺍ ﺩﺭ ﺁﻓﺮﻳﺪﻥ . ﺍﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺑﻬﺎﺋﻴﮕﺮﻯ ﺹ ٤٨ ﮐﺴﺮﻭﻯ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﺮﺑﻰ ﺩﺍﻧﻰ ﺧﻮﺩ ﻣﻰ ﺑﺎﻟﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﻧﻴﺰ ﺗﺮﺟﻤﮥ ﻏﻠﻂ ﻭ ﻧﺎﻗﺼﻰ ﺍﺯ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺟﻤﻠﮥ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻗﺪﺱ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﻧﺎﺁﮔﺎﻫﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﮑﺎﺭ . ﺁﻳﺪ ﻣﺎ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﻧﻈﺮﻯ ﺑﻪ ﺗﺮﺟﻤﮥ ﺩﺭﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺑﻴﺎﻧﺪﺍﺯﻳﻢ : ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺩﺳﺘﻮﺭﻯ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺑﻨﻮﺷﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ ﻣﺤﻞ ﺍﺷﺮﺍﻕ ] [ ﺧﺎﺳﺘﮕﺎﻩ ﻭﺣﻰ ﻭ ﺳﺮﭼﺸﻤﮥ ﺍﺣﮑﺎﻡ ﺍﻭﺳﺖ . ﻳﻌﻨﻰ ﮐﺴﻰ ﮐﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮤ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻣﺮ ] ﺍﻭ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﺍﻭ [ ﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺍﻭ . ﻣﻔﻬﻮﻡ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺭﻭﺷﻦ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﭘ ﻴﺎﻣﺒﺮ ﻭ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮤ ﻋﺼﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ ﻭ ﺑﺪﺍﻧﺪ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻭ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﺍﺯ
ﺁﻭﺭﺩﻩ
126
Made with FlippingBook - professional solution for displaying marketing and sales documents online