کسروی و بهائیگری او
ﺁﻳﻴﻦ " ، ﺑﻪ ﻗﻮﻝ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ » ﺑﺮﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻦ ﭘﻨﺪﺍﺭﻫﺎ ﻭ «
ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺩﻭ ﺟﻠﺪ ﮐﺘﺎﺏ "
ﺍﺻﻼﺡ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺁﻥ ﺑﺎ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﮥ ” ﭘﻴﻤﺎﻥ “ ﺁﻥ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﺭﺍ ﺭﻭﺍﺝ . ﺩﺍﺩ " ﺁﻳﻴﻦ “
ﺭﺍ ﮐﻪ ﺣﺎﺻﻞ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ ﻭ ﻧﮕﺮﺵ ﻫﺎﻯ ﺍﻭ ﺩﺭ ﻃﻰ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺩﻫﻪ ﺑﻮﺩ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻥ ﺳ ﺮﺁﻏﺎﺯ ﻳﮏ ﺭﺷﺘﻪ ﺍﺯ ﺁﺛﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﮐﺴﺮﻭﻯ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﻧﻬﻀﺖ ﻳﺎ ﺩﻳﻦ ﺧﻮﺩ ﮐﻪ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﭘﺎﮐﺪﻳﻨﻰ » « ﻧﺎﻡ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﺸﻤﺎﺭ ﺁﻭﺭﺩ . ﺁﻥ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ
ﻫﺎﻯ ﺍﺧﻴﺮ ﺗﻮﺳﻂ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﺍﺯ ﭘﮋﻭﻫﺸﮕﺮﺍﻥ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺮﺭﺳﻰ ﻭ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎﻯ ﮐﺴﺮﻭﻯ ﺭﺍ ﺭﻳﺸﮥ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﺍﺯ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎﻥ ﻭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﻨﺎﺳ ﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ ﻭ ﺑﺎ ﺗﺤﻮﻻﺕ ﺑﻌﺪﻯ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻭ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﮐﺸﻮﺭ ﺭﺑﻂ ﺩﺍﺩﻩ . ﺍﻧﺪ ﮐﺴﺮﻭﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﭘﻴﺮﻭ ﺍﺳﻼﻡ ﻭﺍﻗﻌﻰ، ﺍﺳﻼﻡ ﺑﻰ ﭘﻴﺮﺍﻳﻪ ﻭ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﮐﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﻧﻪ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﮐﻪ ﺷﻴﻌﻪ ﮔﺮﻯ ﺑﺎﻧﻰ ﻭ ﻋﻠﻤﺪﺍﺭ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ . ﻧﻮﻳﺴﺪ : ... ﺳﺨﻨﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺧﺪﺍﺷﻨﺎﺳﻰ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻢ، ﻛﺴﺎ ﻧﻰ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﻳﻦ ﻧﻮﻳﻨﻰ ﭘﻨﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﺩﺷﻤﻨﻰ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺍﻧﺪ ... ﻭﻟﻰ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻡ ﺍﺳﺖ . ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻓﻴﺮﻭﺯﻯ ﺩﺍﺩﻩ ﻛﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻢ ﻭ ﺍﺳﻼﻡ ﺭﺍ ﭼﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﻫﺴﺖ ﻣﻰ ﺷﻨﺎﺳﻢ ﻭ ﻫﺮﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺧﺪﺍﺷﻨﺎﺳﻰ ﺳﺎﻝ ﻳﻜﻢ، ﺷﻤﺎﺭ ٣١-٠١ . ، ﺹ٣١ ﮤ ﺍﻭﺝ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎﻯ ﮐﺴﺮﻭﻯ ﺍﺯ ﺳﺎﻝ ۱۳۲۰ ﺷﻤﺴﻰ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﻳﻌﻨﻰ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺭﻓﺘﻦ ﺭﺿﺎﺷﺎﻩ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭ ﻭ ﺁﻣﺪﻥ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﻫﺎﻯ ﻧﺴﺒﻰ ﺩﺭ ﻣﺤﻴﻂ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ . ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﻝ ﻫﺎ ﮐﺴﺮﻭﻯ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﭼﺎﭖ ﻭ ﻧﺸﺮ ﻫﺎ ﻭ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎﻳﻰ ﮐﻪ ﺑﺎﺯﮔﻮﻯ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻭ ﺁﻣﺎﻟﺶ ﺑﺎﺷﺪ ﻫﻤﺖ ﮔﻤﺎﺷﺖ، ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩﺍ ﺗﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺻﻼﺡ ﺍﻟﻔﺒﺎﻯ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺩﺍﺩ، ﺑﻪ ﻫﺪﻑ ﺯﺩﻭﺩﻥ ﺯﺑﺎﻥ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﺍﺯ ﻟﻐﺎﺕ ﻋﺮﺑﻰ ﻭﺍﮊﻩ ، ﻫﺎﻯ ﺟﺪﻳﺪ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺍﻯ ﻭﺍﺭﺩ ﺯﺑﺎﻥ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﮔﻮﻳﻢ ﺟﺰ ﮔﻔﺘﻪ ﻫﺎﻯ ﻗﺮﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ ... ﭘﻴﻤﺎﻥ،
ﮐﻨﺪ ﻣﻰ
ﻣﻰ
ﻣﻰ
ﮐﺘﺎﺏ
13
Made with FlippingBook - professional solution for displaying marketing and sales documents online