کسروی و بهائیگری او
ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﺟﻤﻼﺕ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﺭﺍ ﻣﺨﺘﻞ ﻣﻰ ﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﮐﺴﺮﻭﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﺘﻮﺍﻯ ﻟﻮﺡ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻴﻢ ﮐﻪ ﮐﺴﺮﻭﻯ ﺩﺭ ﻣﺘﻦ ﺍﻳﻦ ﻟﻮﺡ ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﺩﺳﺖ ﺑﺮﺩﻩ، ﻭﻟﻰ ﻭﻗﺘﻰ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻧﻰ ﭼﺎﭖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﺣﻤﻠﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ ﺣﻖ ﺑﻮﺩ ﻳﮑﺒﺎﺭ ﻫﻢ ﺯﺣﻤﺖ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﺍﺻﻞ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﻰ . ﺩﺍﺩ ﺁﻳﺎ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻥ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﻳﮕﺮ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﺑﺎﺑﻰ ﮐﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﺗﻨﺪ ﻭ ﺳﺨﺖ ﺍﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺯ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻄﺎﻫﺎﻳﻰ ﺩﺭ ﻧﺴﺨﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺍﻭ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺑﺮﻯ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ؟ ﮐﺴﺮﻭﻯ ﺳﭙﺲ ﻣﻰ ﻧﻮﻳﺴﺪ : ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺳﻰ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﭘﻰ ﮐﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﻣﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺩﻭﻟﺖ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﻣﺸﺮﻭﻃﻪ ﺭﺍ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۲۸ ﺳﻔﺮﻯ ﺑﻪ ﻣﺼﺮ ﻭ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﮐﺮﺩ . ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺳﻔﺮﻯ ﺑﻪ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۴۰ ﺑﺪﺭﻭﺩ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﮔﻔﺖ . ﺑﻬﺎﺋﻴﮕﺮﻯ ، ﺑﺨﺶ ﺍﻭﻝ، ﺹ ۴۳ ﻳﮏ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺟﻤﻠﮥ ﺑﺎﻻ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﻴﺪ ﻣﻰ، ﻧﻮﻳﺴﺪ : ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺳﻰ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﭘﻰ ﮐﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺸﺮﻭﻃﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺁﺯﺍﺩ . ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺩﺭ ﮐﺪﺍﻡ ﮐﺘﺎﺏ ﻟﻐﺖ ” ﭘﻰ ﮐﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘ “ ﻦ ﻣﺴﺎﻭﻯ ﺑﺎ ﺯﻧﺪﺍﻧﻰ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺳﺖ . ّﻣﻮﺭﺥ ﮐﻪ ﺩ ﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺑﻬﺎﺋﻴﮕﺮﻯ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺤﻘﻴﺮ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﺗﻮﻫﻴﻦ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺑﮑﺎﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺣﺘﻰ ﻳﮏ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻳﻦ ﺩﻳﻦ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﻭ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﮐﻪ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻋﻤﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﺒﻌﻴﺪ ﻭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﮔﺬ ﻧﺪﺍﺭ ﻭ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺩﺭ ﻧﺰﺩﻳﮑﻰ ﺷﻬﺮ ﻋﮑﺎ ﺩﺭﮔﺬﺷﺖ، ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻃﻔﻠﻰ ﻫﺸﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮﺩ ﮐ ﻪ ﺑﺎ ﭘﺪﺭﺵ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺗﺒﻌﻴﺪ ﻭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺷﺪ ﻭ ﭘﻴﺮﻣﺮﺩﻯ ﺳﭙﻴﺪ ﻣﻮﻯ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺁﺯﺍﺩ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﭼﻪ ﻇﻠﻢ ﻫﺎ ﻭ ﻧﺎﻣﺮﺩﻣﻰ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﻴﺎ . ﻣﺪ ﮐﺴﺮﻭﻯ ّ ﻣﻮﺭﺥ ﺍﺯ ﺣﺘﻰ ﮔﻔﺘﻦ ﺍﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﮐﻪ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﭼﻬﻞ ﺳﺎﻝ ﺩﺭ ﺣﺒﺲ ﺑﻮﺩ ﺩﺭﻳﻎ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻣﻰ ﻧﻮﻳﺴﺪ ﺳﻰ ﻭ
ﻧﻤﻰ ﻣﺎ . ﺩﻫﺪ
ﺷﺪ ﻯ ﺩﺍﺩﻩ
ﮐﺴﺮﻭﻯ
ﻫﺎ ﻭ ﺳﺘﻢ
151
Made with FlippingBook - professional solution for displaying marketing and sales documents online