کسروی و بهائیگری او
ﺩﺭ ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﻴﻢ ﮐﻪ ﺳﻬﺮﺍﺏ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺭﺳ ﺘﻢ ﺑﻪ ﺍﻣﻴﺪ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﭘﺪﺭ ﻧﺎﺩﻳﺪﮤ ﺧﻮﺩ، ﺍﺯ ﺗﭙﻪ ﺍﻯ ﺩﻭﺭ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﺩﺍﺋﻰ ﺧﻮﺩ ﻫﺠﻴﺮ ﻧﺎﻡ ﻭ ﻧﺸﺎﻥ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﻧﺒﺮﺩ ﺟﻤﻊ ﺍﻧﺪ ﻣﻰ ﭘﺮﺳﺪ . ﭘﻬﻠﻮﺍﻧﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺑﺮ ﻓﺮﺍﺯ ﺧﻴﻤﮥ ﺧﻮﺩ ﭘﺮﭼﻤﻰ ﺍﻓﺮﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ . ﻫﺠﻴﺮ ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﻋﻼﻣﺖ ﻭ ﺭﻧﮓ ﻫﺎﻳﻰ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺧﻴﻤﻪ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺍﻫﺘﺰﺍﺭﺳﺖ ﻧﺎﻡ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻰ . ﮔﻮﻳﺪ ًﻣﺜﻼ ّﭘﺮﭼﻤﻰ ﮐﻪ ﺯﺭﺩ ﺭﻧﮓ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪﻯ ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺘﻪ ﻭ ﻣﺎﻫﻰ ﺯﺭﻳﻨﻰ ﺑﺮ ﻓﺮﺍﺯ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﺍﺳﺖ ﺁﻥ ﭘﺮﭼﻢ ﺷﺎﻩ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ . ﺩﺭﻓﺸﻰ ﮐﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﭘﻴﻞ ﭘﻴﮑﺮﻯ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﺯ ﻃﻮﺱ ﻧﻮﺫﺭ ﺍﺳﺖ . ِﺁﻧﮑﻪ ﻧﻘﺶ ﺷﻴﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮔﻮﺩﺭﺯ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻏﻴﺮﻩ ... ﻫﺮ ﮐﺸﻮﺭ ﻧﻴﺰ ﭘﺮﭼﻤﻰ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﻧﻤﺎﻳ ﻨﺪﮤ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭﺳﺖ . ﺩﺭ ﺟﻠﻮﻯ ﺑﻨﺎﻯ ّّﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ ﺩﺭ ﻧﻴﻮﻳﻮﺭﮎ ﻭ ﻳﺎ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﺍﺗﺤﺎﺩﻳﮥ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺩﺭ ﺑﺮﻭﮐﺴﻞ ﻓﻘﻂ ﭘﺮﭼﻢ ﺍﻋﻀﺎﻯ ﺁﻥ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎ ﺩﻳﺪﻩ ﻣﻰ ،ﺷﻮﺩ ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻥ ﮐﺸﻮﺭﻯ ﮐﻪ ﻋﻀﻮ ﺁﻥ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻪ ﭘﺮﭼﻢ ﺩﻳﮕﺮ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ . ٰﺩﺭ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﻴﺰ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﭘﺮﭼﻢ ﻳﺎ ﺑﻬﺎء ﺍﻻﺑﻬﻰ ﻫﻤﻴﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﮐﺎ ﺭ ﺭﻓﺘﻪ، ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﻨﻰ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻫﺮ ﺟﺎ ﻣﻰ ﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻧﺸﺎﻥ ﻭ ﻧﻤﻮﻧﮥ ﺁﻳﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﻘﺸﻰ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻳﮏ ﭘﺮﭼﻢ ﺑﺮ ﻣﻰ . ﺁﻳﺪ ﭘﺮﭼﻤﻰ ّﮐﻪ ﺍﺯ ﭼﻮﺏ ﻭ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﺍﺳﺖ ﻣﻌﺮﻑ ﻳﮏ ﮐﺸﻮﺭ، ﻳﮏ ﺗﻴﻢ ﻓﻮﺗﺒﺎﻝ، ﻳﺎ ﻳﮏ ّﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻭ ﻣﻌﻴﻦ ﺍﺳﺖ . ﺁﻧﭽﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮤ ﺁﻳﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺳﺖ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻬﺎ ﺋﻰ ُﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﭘﺮﭼﻢ، ﮐﻪ ﺑﺎ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻭ ﺭﻭﺵ ﻭ ﺧ ﻠﻖ ﻭ ﺧﻮ ﻭ ﺍﻧﺪﻳﺸﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ّﻣﻌﺮﻑ ﺁﻥ ﺁﻳﻴﻦ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﻳﺎ ﺷﻬﺮ ﺧﻮﺩ ﻣﻰ . ﺷﻮﻧﺪ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﭘﺮﭼﻢ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺩﺭ ﺟﻠﻮ ﻟﺸﮑﺮﻳﺎﻥ ﺑﺮﺩﻩ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﺟﺎ ﺑﺮﺳﺪ ﻧﺸﺎﻥ ﻭﺭﻭﺩ ﺁﻥ ﻟﺸﮑﺮ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺍﺳﺖ ﻟﺬﺍ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺟﺎ ﺋ ﻰ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻳﺎ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﻬﺎﺟﺮﺕ ﻣﻰ ، ﮐﻨﻨﺪ ﺩﺭ ﺑﺮﺧﻰ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﭘﺮﭼﻢ ٰﻳﺎﺑﻬﺎءﺍﻻﺑﻬﻰ ﺗﻮﺻﻴﻒ . ﺍﻧﺪ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺑﻪ ﮐﺴﺮﻭﻯ ﺣﻖ ﻣﻰ ﺩﻫﻴﻢ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﺻﻄﻼﺡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﻧﻔﻬﻤﺪ ﻭ
ﺁﻣﺪﻩ
ﭘﺮﭼﻢ
ﮐﻮﻩ ﻣﻰ
158
Made with FlippingBook - professional solution for displaying marketing and sales documents online