کسروی و بهائیگری او
ﺁ ﻥ ﻫﻤﻪ ﺑﺎﻓﻨﺪﮔﻰ ّﻫﺎﻯ ﻣﻼ ﻰ ﻯ ﺭﻭﻣ ﺩﺭ ﻣﺜﻨﻮﻯ ﻳﺎ ﺩﺭ ﻏﺰﻟﻬﺎﻯ ﺷﻤﺎﺭﺵ، ﻭ ﺁﻥ ﻫﻤﻪ ﺭﻳﺴﻨﺪﮔﻰ ﻫﺎﻯ ﺷﻴﺦ ﻋﻄﺎﺭ ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻖ ﺍﻟﻄﻴﺮ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﮐﺘﺎﺑﻬﺎﻳﺶ ﻫﻤﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﻴﮑﺎﺭ ﻧﺸﺴﺘﻦ ﻭ ﻣﻔﺖ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﮐﺴﺮﻭﻯ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﺷﺎﻋﺮﺍﻥ ﻋﺎﺭﻑ ﻣﺴﻠﮏ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﻫﺮ ﺷﻴﻮﻩ ﺷﻌﺮ ﻭ ﺷ ﺎﻋﺮﻯ ﮐﻪ ﻧﻔﻌﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻋﺎﻳﺪ ﻧﺸﻮﺩ ﺑ ّﮑﻠ ﻰ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩ ﻣﻰ. ﻧﻮﻳﺴﺪ : ﺷﻌﺮ ﺳﺨﻦ ﺍﺳﺖ، ﺳﺨﻦ ﺁﺭﺍﺳﺘﻪ ) ﺑﺎ ﻭﺯﻥ ﻭ ﻗﺎﻓﻴﻪ .( ﺳﺨﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﻧﻴﺎﺯ ﺑﺎﺷﺪ . ﺳﺨﻨﻰ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﻧﻴﺎﺯ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻳﺎﻭﻩ ﮔﻮﻳﻰ ﺍﺳﺖ . ﭘﺲ ﺷﻌﺮ، ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﻧﻴﺎﺯ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﮔﻮﻳﻨﺪﻩ ﻓﻬﻤﺎﻧﻴﺪﻥ ﺳﺨﻦ ﺑﻮﺩﻩ، ﺍﻳﺮﺍﺩﻯ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ؛ ﺍﮔﺮ ﺑﻰ ﻧﻴﺎﺯ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮﺍﻯ ﻗﺎﻓﻴﻪ ﺑﺎﻓﻰ ﮔﻔﺘﻪ ، ﺹ ١٢ ... ﺍﮔﺮ ﺭﻭﺯﻯ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﺷﻌﺮﺍ ﺭﺳﻴﺪﮔﻰ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ، ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﺯﻳﺎﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺮ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺳﻮﺩﺷﺎﻥ ﺑﻮﺩ . ﻫﺎﻯ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺑﻴﺸﻤﺎﺭﻯ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺷﻌﺮﺍ، ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻣﺎﺳﺖ، ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻳﺎﺩﮔﺎﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﻫﺎﻯ ﺯﺑﻮﻧﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﭼﻴﺮﮔﻰ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎﻳﻰ ﺑﺎﺯﻣﺎﻧﺪﻩ ﻛﻪ ﺧﺮﺩﻫﺎ ﭘﺴﺘﻰ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺭﺍﺩﻯ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻧﮕﻰ ﺑﺲ ﻛﻤﻴﺎﺏ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻩ . ﭘﻴﺪﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ،١ ، ﺳﺎﻝ ٠١ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺩﻳﮕﺮ ﺷﻌﺮﺍ، ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺣﺎﻓﻆ ﻭ ﺳﻌﺪﻯ ﻭ ﻓ ﺮﺩﻭﺳﻰ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﺗﻨﺪ ﺍﻭ ﻧﺮﻫﻴﺪﻧﺪ ﺯﻳﺎﻧﻤﻨﺪ ”ﻭ ﻳﺎﻭﻩ ﮔﻮ ” ﻭ “ ﺑﺪ ﺁﻣﻮﺯ ” ﻭ“ “ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ . ﮐﺴﺮﻭﻯ ﺍﻭﻝ ﺩﻳﻤﺎﻩ ﻫﺮ ﺳﺎﻝ ﺭﺍ ﺑﻪ ” ﮐﺘﺎﺏ ﺳﻮﺯﺍﻥ “ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺩﺍﺩ ﺩﺭ . ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺶ ﺧﺮﻣﻨﻰ ﺍﺯ ﮐﺘﺎﺏ ﻫﺎﻳﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺍﻭ ﺑﺪﺁﻣﻮﺯﻯ ﻭ ﮔﻮﻳﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﮔﻮﻳﻨﺪﻩ ﺍﺵ ﺩﺭﺧﻮﺭ ﻧﻜﻮﻫﺶ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﺩ ﺭ ﭘﻴﺮﺍﻣﻮﻥ ﺧﺮﺩ ﻫﺎ ﺟﺰ ﺯﻳﺎﻥ ﺑﻬﺮﮤ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﻩ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ... ﭘﻴﻤﺎﻥ
ﺑﻰ
ﺷﺪﻩ، ﻳﺎﻭﻩ
ﺩﻳﻮﺍﻥ
ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺁﻥ
ﻯ ﻭ ﮔﺪﺍﻳﻰ ﻭ ﺁﻣﻮﺧﺖ، ﻭ ﺑﻴﻦ
ﺧﻮﺍﺭ
ﺧﻮﺍﺭﻯ ﻭ ﺷﺮﺍﺏ
ﺧﺮﺩﻯ ﺭﺍ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﻣﻰ ” ﮐﺮﺩ ﻭ ﻣﻔﺖ
ﺑﻰ
ّﺧﻮﺷﮕﺬﺭﺍﻧﻰ ﻭ ﺗﻤﻠﻖ ﻭ ﺑﻠﻬﻮﺳﻰ ﻭ ﭘﻨﺪﺍﺭﻫﺎﻯ ﻧﺎﺭﺍﺳﺖ ﻣﻰ
15
Made with FlippingBook - professional solution for displaying marketing and sales documents online