کسروی و بهائیگری او
ﺍﻟﺪﻭﻟﻪ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﻧﺎﻣﻮ ﻓﻖ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﻋﺠﺐ ﺁﻧﮑﻪ ﮐﺴﺮﻭﻯ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﺍﺵ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺣﻤﻠﻪ ﻣﻘﺼﺮ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﺁﻧﮑﻪ » ﺟﻤﻊ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﻧﺎﺣﻴﮥ ﺣﺸﻤﺖ ﺍﻟﺪﻭﻟﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﺩﺍﺭﻧﺪ !«. ﭼﻨﺪﻯ ﺑﻌﺪ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ ﺍﺯ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺑﺎﻧﻔﻮﺫ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺩﺍﺩﮔﺴﺘﺮﻯ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﺑﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺩﻭﻟﺖ ﺧﻮﺍﻫﺎﻥ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﻯ ﺍﺯ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﮐﺘﺎﺏ . ﮔﺸﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺍﻳﻦ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﮐﺴﺮﻭﻯ ﺑﻪ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﺍﺣﻀﺎﺭ ﮔﺮﺩﻳﺪ . ﻭﻯ ﺭﻭﺯ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺍﺳﻔﻨﺪ ۱۳۲۴ ) ۱۱ ﻣﺎﺭﺱ ۱۹۴۶ ( ّ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﻣﻨﺸﻰ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺣﺪﺍﺩﭘﻮﺭ ﺩﺭ ﺩﺍﺩﮔﺴﺘﺮﻯ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪ ﻫﻢ. ﺯﻣﺎﻥ ﻫﺸﺖ ﺗﻦ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻓﺪﺍﺋﻴﺎﻥ ﺍﺳﻼﻡ ﺑﺮﺍﻯ ﮐﺸﺘﻦ ﺍﻭ ﺭﻭﺍﻧﮥ ﺩﺍﺩﮔﺴﺘﺮﻯ ﮔﺸﺘﻨﺪ . ﻫﻨﻮﺯ ﻟﺤﻈﺎﺗﻰ ﺍﺯ ﺣﻀﻮﺭ ﮐﺴﺮﻭﻯ ﻭ ّﺣﺪﺍﺩ ﭘﻮﺭ ﺩﺭ ﺍﻃﺎﻕ ﺑﺎﺯﭘﺮﺱ ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﮔﺮﻭﻩ ﻓﺪﺍﺋﻴﺎﻥ ﺍﺳﻼﻡ ﺑﺎ ﺍﺳﻠﺤﻪ ﻭ ﮐﺎﺭﺩ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺳﻮء ﻗﺼﺪ ﮐﺮﺩﻧﺪ، ﺷﮑﻢ ﮐﺴﺮﻭﻯ ﺭﺍ ﺩﺭﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭ ﻓﻘﻂ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﻗﺘﻞ ﺁﻥ ﺩﻭ ، ﺍﻟﻠﻪ ﺍﮐﺒﺮﮔﻮﻳﺎﻥ، ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﻯ ﺧﻮﻧﻴﻦ ﺩﺍﺩﮔﺴﺘﺮﻯ ﺭﺍ ﺗﺮﮎ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ . ﻗﺎﺗﻠﻴﻦ ﭘﺲ ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﻭﻟﻰ ﺑﺎ ﻓﺸﺎﺭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﻮﻥ ﻭ ﻣﻮﺍﻓﻘﺖ ﺩﻭﻟﺖ ﻭ ﺩﺭﺑﺎﺭ ﺁﺯﺍﺩ ﮔﺸﺘﻨﺪ . ﻳﺎﺭﺍﻥ ﮐﺴﺮﻭﻯ ﺟﺴﺪ ّﺍﻭ ﻭ ﺣﺪﺍﺩﭘﻮﺭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﻴﻢ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺳﺘﺨﻮﺵ ﻧﺎﺑﻮﺩﻯ ﻣﺘﻌﺼﺒﺎﻥ ﺷﻮﺩ ﺩﺭ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ
ﺣﺸﻤﺖ
ﺶﻫﺎﻳ
ﻫﺎﻯ ﺷﻤﺎﻝ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﺑﻄﻮﺭ ﻧﺎﺷﻨﺎﺱ ﺩﻓﻦ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ . ۱ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺑﻮﺩﻥ ﺩﮔﺮﺍﻧﺪﻳﺸﺎﻥ ٔﺩﺭ ﻣﻼ ﻋﺎﻡ، ﻗﺘﻞ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﺑﺎﻧﻰ ﺩﻭﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﻭ ﺳﺮ ﺑﻪ ﻧﻴ ﺴﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﺟﺴﺎﺩ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﻟﻮﺙ ﻗﺘﻞ، ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮﺍﻥ ﺩﻳﺪﻳﻢ ﻫﻨﻮﺯ ﺭﺳﻢ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻢ ﺑﻨﻴﺎﺩﮔﺮﺍﻥ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻗﺘﻠﻰ ﺁﻥ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻣﺮﮐﺰ ﺩﺍﺩﮔﺴﺘﺮﻯ ﺍﻳﺮﺍﻥ ، ﻧﻤﺎﻳﺸﻰ ﺍﺯ ﻭﺣﺸﺖ ﻭ ﺧﻮﻥ ﺑﺮﭘﺎ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭﺱ ﻋﺒﺮﺗﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮﺍﻥ ﻭ ﺩﮔﺮﺍﻧﺪﻳﺸﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺳﺎﺯﺩ . ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﮐﺴﺮﻭﻯ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺎ ﺧﺸﻤﻰ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﺩﺷﻤﻨﻰ ﻣﻰ ﻭﺭﺯﻳﺪ، ﻗﺘﻞ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺳﺨﺖ ﺗﺄﺳﻒ ﺁﻭﺭ . ﺩﺍﻧﻴﻢ ﻣﻰ ﻗﺘﻞ ﮐﺴﺮﻭﻯ
ﮐﻮﻫﭙﺎﻳﻪ
161
Made with FlippingBook - professional solution for displaying marketing and sales documents online