کسروی و بهائیگری او

ﺩﻳﺎﻧﺖ ﻭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻰ ﺑﻬﺮﻩ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻧﮕﻰ ﻧﻴﺰ ﻫﺎﻯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺩﻳﺪﻩ ﻣﻰ .ﺷﺪ ﺍﻳﻨﺎﻥ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻰ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺩﻻﻳﻠﻰ ﺑﺮﺍﻯ ّﺭﺩ ّﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﺩﻳﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎ ﻯ ﺧﻮﺩ ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺍﺳﺘﺪﻻﻟﻴﻪ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﻗﺮﺁﻥ ﻭ ﺍﺣﺎﺩﻳﺚ ﻭ ﻳﺎ ﺗﻮﺭﺍﺕ ﻭ ﺍﻧﺠﻴﻞ ﻭ ﻳﺎ ﺁﺛﺎﺭ ﺯﺭﺩﺷﺘﻰ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﻭ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎﻥ ﻭ ﻳﻬﻮﺩﻳﺎﻥ ﻭ ﺯﺭﺩﺷﺘﻴﺎﻥ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﻰ . ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺍﻳﻦ ﺁﺛﺎﺭ ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﻧﻴﺰ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺗﺎﻟﻴﻒ ﺍﺑﻮﺍﻟﻔﻀﻞ ﮔﻠﭙﺎﻳﮕﺎﻧﻰ ّﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﺭﺩﻳﮥ ﺧﻮﺩ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻣﺎ ﻓﮑﺮ ﻣﻰ ﮐﺮﺩﻳﻢ ﺩﻳﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭﺧﺖ ﺑﻰ ﺑﺮﮒ ﻭ ﺑﺎﺭﻯ ﺍﺳﺖ . ﺳﻨﮕﻰ ﺑﻪ ﺁﻥ ﭘﺮﺗﺎﺏ ﮐﺮﺩﻳﻢ، ﻓﺮﺍﺋﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻤﺎﻥ ﺭﺳﻴﺪ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺩﻳﺪﻳﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﻨﮓ ﭘﺮﺍﻧﻰ ﻣﺎ ﭼﻪ ﻣﻴﻮ ﻫﺎﻯ ﺷﺎﺩﺍﺑﻰ ﺍﺯ ، ّﻳﻌﻨﻰ ﮐﻤﻰ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺟﻨﮓ ﺩﻭ ﻡ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﻮ ، ﺭ ﺍﻩ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻳﺎﻓﺖ . ﻧﺴﻞ ﺗﺎﺯﮤ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻴﻦ ، ﺑﺠﺎﻯ ﺑﺤﺚ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﻭ ﻣﻨﻄﻘﻰ ﺩﻭﺭ ﺟﺪ ﻳﺪﻯ ﺍﺯ ﻣﺒﺎﺭﺯﺍﺕ ﺭﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ّﺑﻪ ﺟﺎﻯ ﺑﺮﺭﺳﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺖ ﻭ ﺭﺩ ﺍﺳﺘﺪ ﻻﻟﻰ ﺁﻥ، ﺑﻪ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﻯ ﺑﻰ ﻣﻨﻄﻖ، ّﻣﺘﻌﺼ ﺒﺎﻧﻪ ﻭ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺁﻣﻴﺰ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ . ﺍﻳﻦ ﻧﺴﻞ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻫﻢ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ . ﺑﺪﻳﻨﺘﺮﺗﻴﺐ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺟﻨﺒﮥ ﻓﺮﺩﻯ ﺩﺍﺷﺖ ، ﺩﺭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﻭ ﺧﺼﻮﺻﻰ ﻭ ﺯﻳﺮ ﻧﻈﺮ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻳﺎﻓﺖ . َﺩﮐﺘﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﺗﻮﮐﻠﻰ ﻃ ﺮﻗﻰ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺍﻯ ﺑﺎ ﻋﻨﻮﺍﻥ ” ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺳﺘﻴﺰﻯ ﻭ ﺍﺳﻼ “ ﮔﺮﺍﻳﻰ ۱ ﺩﺭ ﺗﺤﻠ ﻴﻠﻰ ﺍﺯ ﺷﻴﻮﮤ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺳﺘﻴﺰﻯ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﺍﺳﺘﺪﻻﻝ ﮕﻮﻯ ﻫﻤﮥ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻰ ﺟﻮﻳﺎﻥ . ﺣﺠﺔﺍﻻﺳﻼﻡ ﺗﻔﻠﻴﺲ ﻭﻗﺘﻰ ﮐﺘﺎﺏ ﻓﺮﺍﺋﺪ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﺧﺖ ﻓﺮﻭ ﺭﻳﺨﺖ . ﺍﺯ ﺩﻫﮥ

ﺩﺭ ﻧﻮﺷﺘﻪ

ﺑﻮﺩ ﻫﺎﻳﻰ

ﮐﺘﺎﺏ،ﻫﺎ

ﭘﺎﺳﺨ ، ﺑﺮﺟﺎ ﻭ ﭘﺎ

ﻩ

ﻣﻴﻼﺩﻯ ۰۴

ﻫﺎﻯ ﺩﻳﻨﻰ ﻭ ﺍﺗﺤﺎﺩﻳﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻨﺪﻯ ﺍﺯ ﻧﻔﻮﺫ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﺮﻭﺟﺮﺩﻯ، ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﮐﺎﺷﺎﻧﻰ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﻮﻥ ﺑﺎ ﻧﻔﻮﺫ، ﻣﺒﺎﺭﺯﮤ ﻭﺳﻴﻌﻰ ﺑﺎ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻓﺸﺎﺭ ﻭ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻭ ﺍﺭﻋﺎﺏ ﺩﻭﻟﺖ، ﻫﺎﻯ ﻭﻗﺖ ﺭﺍ

ﮔﺮﻭﻩ

ﻡ

30