کسروی و بهائیگری او
ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻳﺎ ﻧﺪﺍﺷﺘﻦ [ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﻳﺮﮔﺎﻫﻰ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ . ﺑﺎﻳﺪ ﺩﻳﺮ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺑﮕﺬﺭﺩ ﺗﺎ ﺩﻳﺪﻩ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺁ ﻳﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﻰ ﮔﺮﻭﻧﺪ ﻭ ﺳﺨﻨﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﭘﺬﻳﺮﻧﺪ ﻳﺎ ﻧﻪ . ﮐﺴﻰ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺘﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﻟﻴﻠﺶ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﺁﻳﺎ ﺑﺎ ﭼﻪ ﺩﻟﻴﻠﻰ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﭙﺬﻳﺮﻧﺪ؟ ﺁﻣﺪﻳﻢ ﺑﻪ ﺳﺮ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭﻯ، ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻰ ﺩﻟﻴﻞ ﺭﺍﺳﺘﮕﻮﻳﻰ ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﻮﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﮔﺎﻫﻰ ﺩﺭﻭﻏﮕﻮ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺳﺨﻦ ﺧﻮﺩ ﭘﺎﻓﺸﺎﺭﻯ ﻧﻤﺎ . ﻳﺪ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺘﮕﻰ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭﻯ ﺷﺮﻁ ﺍﺳﺖ ، ﺑﺎﺏ ﻭ ﺑﻬﺎء ﻫﻴﭽﮑﻰ ﺭﺍﺳﺘﮕﻮ ﻧﺒﻮﺩﻩ . ﺍﻧﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺑﺎﺏ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﭘﺸﻴﻤﺎﻧﻰ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺩﻋﻮﻳﻬﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺑﻴﺰﺍﺭﻯ ﺟﺴﺖ . ﺑﻬﺎء ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺑﺎﺑﻰ ﺑﻮﺩﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﻧﮑﺎﺭ ﮐﺮﺩ . ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺩﺭ ﻋﮑﺎ ﺑﻪ ﺷﻴﻮﻩ ﺗﻘﻴﻪ ﺭﺍﻩ ﺭﻓﺘﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ . ﺑﻬﺎﺋﻴﮕﺮﻯ ١٥-٢٥ . ﺻﺺ ﺳﻮﺍﻯ ﻟﺤﻦ ﺗﻮﻫﻴﻦ ﺁﻣﻴﺰ ﮐﺴﺮﻭﻯ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻴﻦ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺳﺎﺯﻯ ﺍﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﻧﻈﺮ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﻩ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﻫﺴﺘﻴﻢ . ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺑﻮﺍﻟﻔﻀﻞ ﮔﻠﭙﺎﻳﮕﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺣﺘﻰ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﺍﻧﺶ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﻭ ﺩﺭ ﻋﻠﻮﻡ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﻭ ﺍﺩﺑﻴﺎﺕ ﻭ ﺯﺑﺎﻥ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﻭ ﻋﺮﺑﻰ ﺍﺫﻋﺎﻥ ﺩﺍﺭ ﻧﺪ ﮐﺴﺮﻭﻯ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﻟﻘﺐ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪ ﺭﺍ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺯﻳﺮﮐﻰ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺍﺑﻮﺍﻟﻔﻀﻞ ﮔﻠﭙﺎﻳﮕﺎﻧﻰ » ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﻯ ﻣﻰ « . ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺑﻮﺍﻟﻔﻀﻞ ﮔﻠﭙﺎﻳﮕﺎﻧﻰ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﻪ ﺁﻳﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺪﺭﺳﮥ ﻣﺎﺩﺭ ﺷﺎﻩ ﻬﺮﺍﻥ ﺗ ﺑﻪ ﻃﻼﺏ ﻋﻠﻮﻡ ﺩﻳﻨﻰ ﺗﺪﺭﻳﺲ ﻧ ﻣﻰ ّﻤﻮﺩ ﺗﺎ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺼﺮ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻊ ﺍﻻﺯﻫﺮ ﺑﺎ ﻋﻠﻤﺎء ﻭ ﻃﻼ ﺏ ﺁﻥ ﻣﺪﺭﺳﮥ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺑﺎﺏ ﻣﺮﺍﻭﺩﻩ ﻭ ﻣﺬﺍﮐﺮﻩ ﮔﺬﺍﺭﺩ، ﺑﻪ ﺩﺍﻧﺶ ﻭ ﻓﻀﻞ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻗﺪﺭﺕ ﺗﻔﮑﺮ ﻭ ﺍﺳﺘﺪﻻﻟﺶ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻰ ﻭﻯ. ﮔﺮﻓﺖ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺳﻰ ﺗﻦ ﺍﺯ ﻃﻼﺏ ﺍﻻﺯﻫﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻳﮏ ﻋﺎﻟﻤﻰ ﺟﻠﻴﻞ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺗﻮﺳﻂ ﺍﻭ ﺑﺎ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺁﺷﻨﺎ ﮔﺸﺘﻨﺪ . ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻴﺦ ﻋﻠﻰ ﭘﻮﻻﺗﻰ ﺍﺯ ﮐﺒﺎﺭ ﻋﻠﻤﺎﻯ ﺍﺯﻫﺮ، ﺷﻴﺦ ﺣﺴﻦ ﻋﺒﺪﻩ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪ ﻣﻌﺮﻭﻑ،
ﻣﻰ
ﺑﻰ
74
Made with FlippingBook - professional solution for displaying marketing and sales documents online