کسروی و بهائیگری او
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺻﺎﺣﺐ ﺷﺮﻳﻌﺘﻰ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺪ ﺩﻟﻴﻠﺶ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﮐﺴﺮﻭﻯ ﺑﺎ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺁﺷﻨﺎ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺟﺰ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ ﮐﺴﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩ، ﻭ ﭼﻨﺪﻯ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺑﺮ ﺻﻠﻴﺐ ﮐﺸﻴﺪﻥ ﺍﻭ ﺩﻳﺎﻧﺘﺶ ﺗﻘﺮﻳ ﺒﺎ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎ ﺭﻓﺖ . ﺣﺎﻝ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﺁﻳﺎ ﻣﺴﻴﺢ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﮐﻪ ﺩﻳﺎﻧﺘﺶ ﺩﺭ ﺁﻥ ﮐﻴﻔﻴﺖ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﻯ ﺭﺍﺳﺘﻴﻦ ﺑﺎ ﺷﺮﻳﻌﺘﻰ ﺗﺎﺯﻩ ﺑﻮﺩ ﻳﺎ ﻧﻪ؟ ﺁﻳﺎ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎﻥ ﺍﻭﻟﻴﻪ، ﮔﺮﻭﻫﻰ ﮐﻮﭼﮏ ﻭ ﮔﻤﻨﺎﻡ ﮐﻪ ﻣﺨﻔﻴﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻧﻴﺎﻳﺶ ﻣﻰ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺭﻭﻡ ﻗﺪﻳﻢ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺟﻠﻮﻯ ﺣﻴﻮﺍﻧﺎﺕ ﻭﺣﺸﻰ ﻣﻰ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘ ﻨﺪ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﻯ ﺩﺭﻭﻏﻴﻦ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ؟ ﺻﻮﺭﺕ ﻇﺎﻫﺮ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻔﻮﺫ ﮐﻼﻡ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻫﻢ ﺩﺍﺷﺖ ﻧﭙﺎﻳﻴﺪ ﻭ ﺯﻭﺩ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ . ﺭﻓﺖ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﮐﻪ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻋﮑﺲ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺛﺎﺑﺖ ﻣﻰ . ﮐﻨﺪ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﻣﺮ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﺳﻼﻡ ﺗﺎ ﺯﻣ ﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﮑﻪ ﺑﻮﺩ ﺻﺎﺩﻕ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻣﺤﻤﺪ ﻭ ﻣﺴﻴﺢ ﻫﻴﭻ ﮐﺪﺍﻡ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺑﺮﺧﺎ ﺳﺘﻦ ﺑﻪ ﺍﺩﻋﺎﻯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﻯ ﺩﻟﻴﻠﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺭﺍﺳﺘﮕﻮﺋﻰ ﺍﺩﻋﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﻧﺪﺍﺩﻧﺪ . ﺩﻟﻴﻠﺸﺎﻥ ﻧﻔﻮﺫ ﮐﻼﻡ ﻭ ﭘﺎﻳﻴﺪﻥ ﺷﺮﻳﻌﺘﺸﺎﻥ ﺑﻮﺩ . ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﻪ ﻧﻬﻀﺖ ﺑﺎﺑﻰ ﻭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺟﻮﺍﻧﻪ ﺯﺩ ﻭ ﺭﺷﺪ ﻧﻤﻮﺩ ﮔﺮﻭﻩ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﻰ ﺑﻪ ﺁﻥ ﭘﻴﻮﺳﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺭﺍﻫﺶ ﺍﺯ ﻫﻴﭻ ﻓﺪﺍﮐﺎﺭﻯ ﺩﺭﻳﻎ ﻧﻨﻤﻮﺩﻧﺪ
ﻣﺎ .
ﻧﻴﺎﺯﻯ ﺑﻪ ﺷﺮﺡ ﻓﺪﺍﮐﺎﺭﻯ ﻫﺎ ﻭ ﺟﺎﻧﺒﺎﺯﻯ ﻫﺎﻯ ﺑﺎﺑﻴﺎﻥ ﻭ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﺯ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎﻯ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻳﻦ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻧﺪﺍﺭﻳﻢ . ﮐﺎﻓﻰ ﺍﺳﺖ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺻﻔﺤﺎﺕ ﺑﻪ ﮐﺘﺎﺏ ﻫﺎﻯ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﮐﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﻫﺎﻯ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﮕﺎﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻳﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺁﺛﺎﺭ ﻣﺴﺘﺸﺮﻗﻴﻦ ﻭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺷﻨﺎﺳﺎﻥ ﻭ ﺟﻬﺎﻧﮕﺮﺩﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺸﺎﻫﺪﺍﺕ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﻇﻠﻢ ﻭ ﺳﺘﻤﻰ ﮐﻪ ﺑﺮ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺍﻳﻦ ﺩﻳﻦ ﺭﻓﺘﻪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﻨﻨﺪ . ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﺣﻴﺮﺕ ﺁﻭﺭ ﺭﺍ ﭼﻴﺰﻯ ﺟﺰ ﻧﻔﻮﺫ ﮐﻼﻡ ﮐﻪ ﻧﻴﺮﻭﻳﻰ ﺍﻟﻬﻰ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﻧﻤﻰ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﻮﺫ ﮐﻼﻡ ، ﻳﮏ ﻗﺮﻥ ﻭ ﻧﻴﻢ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻏﺎﺯ ﺍﻳﻦ ﻧﻬﻀﺖ ، ﻫﻨﻮﺯ ﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﭘﺮ ﻃﭙﺶ ﺗﻮﺍﻧ ﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺑﻬﺎﺋﻴﺖ
76
Made with FlippingBook - professional solution for displaying marketing and sales documents online