Roeipraet 3-2018

R O E I

P R A E T

J U N I

2 0 1 8

vertrokken. Hij is in ieder geval in 1981 naar het WK geweest en heeft daar een gouden blik getrokken. In het begin vond

ik het een vreemde vogel die met zijn KMA-jas met gouden knopen langs de kant van het Merwedekanaal stond. Maar hij wist wat coachen was en hoe van een losse groep van zeventien meiden een goed werkend team te maken. Zeker na de selectie (grote schrik: ik zat er bij en daarop had ik eigenlijk niet gerekend) werd dit teamgevoel steeds belangrijker. Vanaf dat moment hebben we dat jaar ook niet meer verloren. Dankzij deze coach ben ik ook blijven roeien. In die periode woonde ik in een studentenhuis dat grotendeels bewoond werd door roeiers, waaronder een ploeggenootje. Mijn coach (Marias) was ook mijn huisbaas en we mochten regelmatig zijn 2CV lenen om naar de Bosbaan te rijden. Met een beetje proppen konden daar toch zeker vijf roeisters in. Hoe ben je bij Beatrix beland? Na Orca heb ik nog bij Viking geroeid. Eerst in een club-8, daarna in een fanatieke toerploeg. Vervolgens ben ik een tijdje gestopt. In 2006 ben ik lid geworden van Beatrix, nadat ik met mijn toenmalige vriend naar Eindhoven was verhuisd. En wat doe je als je op een sportieve manier gezellige mensen wilt ontmoeten…. Hoe ziet je Beatrix-bestaan eruit? Ik roei nu in een enthousiaste ploeg, AquaB. Aanvankelijk roeide ik in een club-8, maar door omstandigheden zat iedere week trainen er op een gegeven moment helaas niet meer in. Mijn kinderen zaten in die tijd ook op andere sporten en dan ben je vaak de taxichauffeur. Maar vanaf het moment dat ik hen enthousiast heb kunnen maken voor het roeien, ben ik weer bijna iedere week van de partij. Tot voor kort roeide zowel mijn zoon (18) als mijn dochter (15) bij Beatrix. Bij Beatrix zet je je ook in als vrijwilliger, in mijn geval aanvankelijk als

20