انسان در آثار حضرت باب

ﭼﻧﯾن ﻧﺑود ﺻﻧﻊ ﺧداوﻧد ﮐﺎﻣل ﻧﻣﯽ ﺑود و ﺷﺎﯾﺳﺗﮫ آن ﻧ ﻣﯽ ﺑود ﮐﮫ آن ﺻﻧﻊ را ﺑﺧود ﻣﻧﺳوب ﺳﺎزد. وﻗﺗﯽ اﯾن ﻣطﻠب را ﻓﮭﻣﯾدی و راز آن را ﺑﮫ ﺣﻘﯾﻘت ﺧودت ﻣﺷﺎھده ﻧﻣودی آﻧﮕﺎه اﺳت ﮐﮫ ﻣﯽ ﻓﮭﻣﯽ ﮐﮫ ھﯾﭻ ﭼﯾزی در ﺳر آﻏﺎز وﺟودش ﺑﮫ ھﯾﭻ ﭼﯾزی ﻧﯾﺎزﻣﻧد ﻧﯾﺳت ﮐﮫ ﺑﺧواھد ﺑرای طﻠب آن ﺑﮫ طرف ﺧداوﻧد دﻋﺎ و ﻣﻧﺎﺟﺎت ﻧﻣﺎﯾد ﺑﻠﮑﮫ در اﯾن ﻣﻘﺎم ﺧداوﻧد او را آﻧﭼﻧﺎﻧﮑﮫ ﺷﺎﯾﺳﺗﮫ ﺟﻼل اﻟﮭﯽ اﺳت آﻓرﯾده اﺳت. اﻣﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﮫ او از ﻣﻘﺎم راﺳﺗﯾن ﺧود اﻋراض ﺑﮫ ﮔوﻧﮫ ای ﮐﮫ ھوﯾت راﺳﺗﯾن ﺧود را ﻧﻔﯽ ﻧﻣﺎﯾد در آﻧﺻورت اﺳت ﮐﮫ از ﮐﻣﺎل ﺧود دور اﻓﺗﺎده و ﺑﮫ ھﻣﮫ ﭼﯾز ﻣﺣﺗﺎج ﻣﯽ ﺷود . در اﯾن رﺗﺑﮫ اﺳت ﮐﮫ ﺧداوﻧد ﺑ ﮫ ﺧﺎطر ﺗﺣﻘق آزادی او دﻋﺎء ﺑر او را واﺟب ﻣﯽ ﻧﻣﺎﯾد.

ﭼﺷم

ﮐﻧد