PETA NL Animal Times 2019 Issue 2

First page Previous page 2-3 Next page Last page

Wie gerechtigheid voor iedereen wil, moet speciësisme bestrijden

Een bericht van Ingrid E. Newkirk Beste lezer van Animal Times ,

Wat zegt een naam nou helemaal? Toen ik geboren werd, liet mijn grootmoeder me heimelijk ‘Ingrid Elizabeth’ dopen – iets heel anders dan wat mijn moeder in gedachten had. Bijna 70 jaar later stelde PETA UK voor om een Engels dorp met de naam ‘Wool’ om te dopen in ‘Vegan Wool’. Het leek wel of PETA UK had voorgesteld om de Britse premier Theresa May voortaan Juffrouw Ooievaar te noemen. De media waren door het dolle heen. Dat beknopte verzoek aan de gemeenteraad – waarin werd gewezen op video opnames van schapenscheerders in het Verenigd Koninkrijk die schoppend en stompend lammeren onder handen namen – bracht de wreedheid in de wolindustrie in het nieuws en op websites over de hele wereld. ‘Vegan Wool’ werd het gesprek van de dag en ‘wool’ – de vacht, niet het dorp – kreeg de slechte naam die het zo rijkelijk verdient. Door de jaren heen hebben PETA US en haar internationale zusterorganisaties zaken die dieren aangaan tot het gesprek van de dag gemaakt door op speelse wijze voor te stellen om Fishkill, New York, te veranderen in ‘Fishsave’; door er bij Sydney, Australië, op aan te dringen Egan Street om te dopen in ‘Vegan Street’; en door voor te stellen Hamburg, New York, voortaan ‘Veggieburg’ te noemen – en zo zijn er nog meer geografische aanpassingen. Zulke woordgrapjes zijn natuurlijk leuk, maar ze hebben een serieuze ondertoon. “Wie verzint er zoiets?” vragen de media en het publiek, en dat geeft PETA UK dan weer de gelegenheid om uit te leggen hoe verwerpelijk het is om een schaap te mishandelen alleen maar omdat iemand een jas wil hebben of een koe te doden enkel en alleen omdat iemand zin heeft in een broodje rosbief. In het geval van Fishkill richt een woordgrapje minder schade aan dan een vishaak in de mond van een dier dat zou doen. Het blijkt dat medestanders van PETA niet de enigen zijn die hun best doen voor dieren. Ongeveer op hetzelfde moment dat PETA UK bezig was uit te leggen waarom er een verband bestaat tussen wol (en daarom ook Wool) en gruwelijke dierenmishandeling, veranderde een pub in York zijn naam van ‘Shoulder of Mutton’ (Schapenschouder) in ‘Hemworth Inn’ om daarmee meer vegan klandizie aan te trekken. Daar drink ik op!

Door Ingrid Newkirk

Telkens wanneer mensenrechten in het geding zijn, wordt ons, als pleitbezorgers voor dieren, de mond gesnoerd. De redenering daarachter is dat we ons geen zorgen zouden mogen maken over andere soorten, totdat we eerst de problemen waarmee leden van onze eigen soort worden geconfronteerd hebben opgelost. Dat is klinkklare onzin. We moeten onze zorgen om dierenmishandeling absoluut niet op een laag pitje zetten. Hulde aan iedereen die zich verzet tegen welke soort vooroordelen of welke vorm van mishandeling dan ook, maar onrecht is geen nauw afgeperkt onderwerp waar men zich alleen over mag opwinden als het de groep treft waarmee men zich het meest verbonden voelt. Geloven in gerechtigheid betekent geloven in principes en begrijpen dat het veel meer omvat dan alleen uzelf, uw familie, uw land, uw geslacht of uw ras. Zoals Connie Salamone, oprichter van het Vegetarian Feminists’ Collective in New York, zei: “Het is lastig om op te komen voor de rechten voor vrouwen als je je mond vol hebt met de overblijfselen van een mishandeld vogeltje.” Nu racisme en vrouwenhaat zo overduidelijk zijn, is het des te belangrijker om te begrijpen wat alle organisaties die streven naar gelijke behandeling met elkaar gemeen hebben. In de special I Am an Animal (Ik ben een dier) van de Amerikaanse zender HBO lees ik hardop een aantal voorbeelden voor van haatmail die PETA US heeft ontvangen. Het overgrote deel daarvan was afkomstig van mensen die zichzelf als seksist en homofoob omschrijven, grijnzende trofeejagers en mensen die er een kick van krijgen om haatdragende boodschappen te spellen met de lijfjes van konijnen die ze hebben neergeschoten. Dat herinnert ons er weer eens aan dat de meeste seriemoordenaars ooit begonnen zijn als dierenmishandelaars. Onze homo personeelsleden ontvangen levendige beschrijvingen van seksuele handelingen en ik krijg onzedelijke voorstellen toegestuurd, alsook afbeeldingen van mezelf waarin de ogen zijn doorgekrast.

Toen dr. Martin Luther King jr. werd bekritiseerd voor zijn bezwaar tegen de Vietnamoorlog door degenen die vonden dat hij zijn activisme alleen moest richten op rassendiscriminatie, merkte hij terecht op: “Elk onrecht vormt een bedreiging voor rechtvaardigheid alom.” Intimidatie en geweld zijn net zomin beperkt tot mensen als dat ze beperkt zijn tot bepaalde rassen of tot een enkel geslacht. Voorstanders van dierenrechten omarmen de woorden van

burgerrechtenactivist en feminist Audre Lorde, die zei: “Er bestaat niet zoiets als een strijd om een enkel onderwerp, want onze levens gaan niet over een enkel onderwerp.” Het is alweer een paar jaar geleden dat wetenschappers en filosofen de Cambridge Declaration on Consciousness uitgaven en de mensheid opriepen om de rechten van andere soorten te erkennen. Ze verklaarden: “Er is overweldigend

Namens alle dieren,

Druk: JAMM Print & Production Ltd Inschrijfnummer Autoriteit Persoonsgegevens P-0015784

PETA’S ANIMAL TIMES ®

WORDT UITGEGEVEN DOOR STICHTING PETA NEDERLAND POSTBUS 2570 1000 CN AMSTERDAM Bank: 21.21.73.391 IBAN: NL80TRIO0212173391 BIC: TRIONL2U 0900-235 7382 (0900-BEL PETA) Info@peta.nl • PETA.nl

Ingrid E. Newkirk Oprichter

KvK Haarlem S-41226289

Om het publiek te informeren over zaken m.b.t. dierenrechten gebruikt Animal Time s soms materialen van andere organisaties. Animal Times en PETA kunnen de juistheid van de materialen van deze organisaties en van de daarin opgenomen informatie en/ of uitspraken niet altijd nagaan, en aanvaarden geen aansprakelijkheid daarvoor. Wij raden onze lezers aan om in geval van twijfel contact op te nemen met de desbetreffende organisaties. Alles in deze uitgave mag vrij worden verspreid, behalve de teksten en beeldmaterialen waarbij dit symbool © is afgedrukt. BEZOEK PETA OP HET INTERNET! PETA’s campagne-materialen, veelgestelde vragen en links naar alle PETA-websites zijn ook te vinden op het internet op PETA.nl .

Redactie: Ingrid E. Newkirk Hoofdredacteur: Roxanne Conwell Consultant: Judith van Bergen Debra Wolford

Ik ben geen trui, sjaal of ‘lamskotelet’. Ik ben een levend wezen, net als u.

bewijs dat mensen niet de enigen zijn die neurologische substraten hebben die bewustzijn genereren. Niet-menselijke dieren, inclusief alle zoogdieren en vogels, en vele andere wezens, waaronder octopussen, hebben die ook.” Dit is het uitgelezen moment om bezwaar te maken tegen discriminatie van wie dan ook – of het nu gaat om moslims, gehandicapten of andere bewuste wezens.

Redacteur: Alisa Mullins

Eindredacteur: Karen Porreca Irene Verwoerd

ISSN: 1381-5520

Coverfoto: Fabio Roberto | iStock.com

Gedrukt op gerecycled papier met plantaardige inkt

Nummer 2, 2019 • PETA’s ANIMAL TIMES ® 3

Made with FlippingBook - Online catalogs